Η ευτυχία και η δυστυχία εξαρτώνται από το πόση αγάπη έχεις.
Μοναχός Συμεών Αγιορείτης
Μπορεί ο Κύριος να σώσει τον Ιούδα από την προδοσία; Θα μπορούσε, φυσικά. Αλλά γιατί τότε δεν το έκανε αυτό; Επειδή θα μπορούσε να γίνει μόνο με βία. Και ο εξαναγκασμός του ανθρώπου από τον Θεό, είναι απαράδεκτη για την αγιότητα του Θεού . Το καταναγκαστικό αγαθό δεν μπορεί να είναι καλό.
ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ (Nozdrin)
Εάν δεν μπορείτε να αλλάξετε την κατάσταση, μην βρείτε τώρα μια λύση, μην βιαστείτε να κάνετε σκληρές, ανόητες ενέργειες - δώστε στον Θεό ένα μέρος και χρόνο και ο Κύριος θα σας βάλει σε νέες συνθήκες που θα σας δείξει το δρόμο.
Ιερέας Παύλος Gumerov
ΕΙΠΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ
Ο Θεός συγχωρεί και θέλει να αγαπά ανεξαιρέτως όλους τους ανθρώπους, καλούς και κακούς το ίδιο. Η κόλαση δε θα είναι αιώνια τιμωρία του Θεού διότι η τιμωρία έχει νόημα όταν ο τιμωρούμενος μπορεί να αλλάξει εξαιτίας της, να μετανοήσει. Αφού στην αιωνιότητα δεν υφίσταται αλλαγή η τιμωρία θα είχε μόνο εκδικητικό χαρακτήρα και θα φανέρωνε έναν Θεό κακό. Άρα ο Θεός δεν τιμωρεί. Τιμωρεί (ή επιτρέπει δυσάρεστα συμβάντα) για παιδαγωγικούς λόγους σε αυτήν εδώ τη ζωή, εφόσον όσο ζούμε μπορούμε να αλλάξουμε. Η κόλαση επομένως είναι μια τραγική επιλογή του ανθρώπου που μισεί τον Θεό, ο Οποίος στα έσχατα θα είναι φανερός σε όλους και η αγάπη Του θα αγκαλιάζει όλους με διαφορετικό αποτέλεσμα για όσους Τον αγαπούν και για όσους Τον μισούν. Αν λοιπόν έχουμε εξασφαλισμένη την αγάπη του Θεού, εκείνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι μόνο ο εαυτός μας. Αυτός που θα φανερωθεί στα έσχατα. Και το πώς θα τοποθετηθεί απέναντι στην αγάπη του Θεού. Θα τη δεχτεί ή θα την απορρίψει;
«Ο Θεός δεν είναι απών που έρχεται, αλλά είναι παρών που κρύβεται»
«...ο αληθινός Θεός δεν είναι αυτός που ξοδεύεται, αυτός που εξευτελίζεται με πρόχειρες φανερώσεις κατά το θέλημα του ανθρώπου, αλλά είναι αυτός που κρύβεται στις ταπεινές γωνιές και στις μυστικές στροφές της πορείας αυτής της ζωής.»
«Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός», Νικολάου μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής)
Τά σπαρτά ἔγιναν πιά γιά θέρισμα, καί τελιώνει αὐτός ὁ κόσμος. Οἱ Ἀγγελοι κρατοῦν τά δρεπάνια καί περιμένουν τό νεῦμα...'' (Ιερά Αποκάλυψις 14,7)
Εάν ένας σύζυγος και μια σύζυγος προσεύχονται το πρωί και το βράδυ, περπατούν ενώπιον του Θεού, λαμβάνουν την Θεία Κοινωνία τις Κυριακές, αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι το κύριο πράγμα στη ζωή τους είναι ο Κύριος που κυβερνά τα πάντα.
Τότε οι άνθρωποι γίνονται ήρεμοι, δεν έχουν ισχυρογνωμοσύνη ο ένας για τον άλλο, αλλά όταν υποφέρουν από ελλείψεις ο Κύριος καλύπτει την υπομονή τους με τη συγχώρεση των αμαρτιών τους.
Σταρετς Ηλίας (Nozdrin)
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΗ...
Δεν έχει σημασία τι παιδική ηλικία είχατε. Αυτό είναι στο παρελθόν!
Το κύριο πράγμα είναι τι παιδική ηλικία θα παρουσιάσετε στα παιδιά σας.
Αν όλα τα βουνά μετακινούνταν προς το μέρος σου, θα μπορούσες μήπως να τα σπρώξεις πίσω με τα ίδια σου τα χέρια; Όχι, δεν θα μπορούσες.
Αν η σκοτεινή άβυσσος όλων των μυστηρίων του ουρανού και της γης έπεφτε καταπάνω στο κεράκι της δίκης σου γνώσης, μήπως εσύ θα μπορούσες τότε με τη δική σου γνώση να φωτίσεις το σκοτάδι; Πόσο μάλλον, όχι!
Μην στηρίζεσαι στη δική σου φρόνηση: το μεγαλύτερο μέρος της ευπαθούς και αλλοιώσιμης ουσίας, που εσύ ονομάζεις διάνοια, δεν είναι τίποτε περισσότερο από γη και σποδός, δηλ. χώμα και στάχτη, στο τέλος.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Μοναχός Συμεών Αγιορείτης
Μπορεί ο Κύριος να σώσει τον Ιούδα από την προδοσία; Θα μπορούσε, φυσικά. Αλλά γιατί τότε δεν το έκανε αυτό; Επειδή θα μπορούσε να γίνει μόνο με βία. Και ο εξαναγκασμός του ανθρώπου από τον Θεό, είναι απαράδεκτη για την αγιότητα του Θεού . Το καταναγκαστικό αγαθό δεν μπορεί να είναι καλό.
ΣΤΑΡΕΤΣ ΗΛΙΑΣ (Nozdrin)
Εάν δεν μπορείτε να αλλάξετε την κατάσταση, μην βρείτε τώρα μια λύση, μην βιαστείτε να κάνετε σκληρές, ανόητες ενέργειες - δώστε στον Θεό ένα μέρος και χρόνο και ο Κύριος θα σας βάλει σε νέες συνθήκες που θα σας δείξει το δρόμο.
Ιερέας Παύλος Gumerov
ΕΙΠΕ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ
Ο Θεός συγχωρεί και θέλει να αγαπά ανεξαιρέτως όλους τους ανθρώπους, καλούς και κακούς το ίδιο. Η κόλαση δε θα είναι αιώνια τιμωρία του Θεού διότι η τιμωρία έχει νόημα όταν ο τιμωρούμενος μπορεί να αλλάξει εξαιτίας της, να μετανοήσει. Αφού στην αιωνιότητα δεν υφίσταται αλλαγή η τιμωρία θα είχε μόνο εκδικητικό χαρακτήρα και θα φανέρωνε έναν Θεό κακό. Άρα ο Θεός δεν τιμωρεί. Τιμωρεί (ή επιτρέπει δυσάρεστα συμβάντα) για παιδαγωγικούς λόγους σε αυτήν εδώ τη ζωή, εφόσον όσο ζούμε μπορούμε να αλλάξουμε. Η κόλαση επομένως είναι μια τραγική επιλογή του ανθρώπου που μισεί τον Θεό, ο Οποίος στα έσχατα θα είναι φανερός σε όλους και η αγάπη Του θα αγκαλιάζει όλους με διαφορετικό αποτέλεσμα για όσους Τον αγαπούν και για όσους Τον μισούν. Αν λοιπόν έχουμε εξασφαλισμένη την αγάπη του Θεού, εκείνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι μόνο ο εαυτός μας. Αυτός που θα φανερωθεί στα έσχατα. Και το πώς θα τοποθετηθεί απέναντι στην αγάπη του Θεού. Θα τη δεχτεί ή θα την απορρίψει;
«Ο Θεός δεν είναι απών που έρχεται, αλλά είναι παρών που κρύβεται»
«...ο αληθινός Θεός δεν είναι αυτός που ξοδεύεται, αυτός που εξευτελίζεται με πρόχειρες φανερώσεις κατά το θέλημα του ανθρώπου, αλλά είναι αυτός που κρύβεται στις ταπεινές γωνιές και στις μυστικές στροφές της πορείας αυτής της ζωής.»
«Εκεί που δεν φαίνεται ο Θεός», Νικολάου μητρ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής)
Τά σπαρτά ἔγιναν πιά γιά θέρισμα, καί τελιώνει αὐτός ὁ κόσμος. Οἱ Ἀγγελοι κρατοῦν τά δρεπάνια καί περιμένουν τό νεῦμα...'' (Ιερά Αποκάλυψις 14,7)
Εάν ένας σύζυγος και μια σύζυγος προσεύχονται το πρωί και το βράδυ, περπατούν ενώπιον του Θεού, λαμβάνουν την Θεία Κοινωνία τις Κυριακές, αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι το κύριο πράγμα στη ζωή τους είναι ο Κύριος που κυβερνά τα πάντα.
Τότε οι άνθρωποι γίνονται ήρεμοι, δεν έχουν ισχυρογνωμοσύνη ο ένας για τον άλλο, αλλά όταν υποφέρουν από ελλείψεις ο Κύριος καλύπτει την υπομονή τους με τη συγχώρεση των αμαρτιών τους.
Σταρετς Ηλίας (Nozdrin)
ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΗ...
Δεν έχει σημασία τι παιδική ηλικία είχατε. Αυτό είναι στο παρελθόν!
Το κύριο πράγμα είναι τι παιδική ηλικία θα παρουσιάσετε στα παιδιά σας.
Αν όλα τα βουνά μετακινούνταν προς το μέρος σου, θα μπορούσες μήπως να τα σπρώξεις πίσω με τα ίδια σου τα χέρια; Όχι, δεν θα μπορούσες.
Αν η σκοτεινή άβυσσος όλων των μυστηρίων του ουρανού και της γης έπεφτε καταπάνω στο κεράκι της δίκης σου γνώσης, μήπως εσύ θα μπορούσες τότε με τη δική σου γνώση να φωτίσεις το σκοτάδι; Πόσο μάλλον, όχι!
Μην στηρίζεσαι στη δική σου φρόνηση: το μεγαλύτερο μέρος της ευπαθούς και αλλοιώσιμης ουσίας, που εσύ ονομάζεις διάνοια, δεν είναι τίποτε περισσότερο από γη και σποδός, δηλ. χώμα και στάχτη, στο τέλος.
Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου