Τετάρτη βράδυ, νωρίς. Μετά από μια
 πολύωρη συζήτηση για επαγγελματικά θέματα, ο φίλος - συνεργάτης μου 
έχει τη φαεινή ιδέα: «Πάμε να τσιμπήσουμε κάτι εδώ δίπλα στα...»;
«Πού, άνθρωπέ μου;», τον ρωτάω. «Τι να φάμε;». Ξέρω ότι νηστεύει, όπως κι εγώ.
      
«Πού, άνθρωπέ μου;», τον ρωτάω. «Τι να φάμε;». Ξέρω ότι νηστεύει, όπως κι εγώ.
         
 «Μην ανησυχείς, έχουν και νηστίσιμα», απαντά γελώντας.


