''Εἰ ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν, οὐδεὶς καθ' ἡμῶν.''

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Πατέρας Μωυσής «το Δώρο της Ερήμου»

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΩΥΣΗΣ
Όρος Σινά Μάιος 2014

Αναστασία Κορδομένου: «Θυμήθηκα τότε τον γέρο ερημίτη στο υψόμετρο του Σινά που μου διηγήθηκε κάποιο καλοκαίρι το πώς στη ζωή του ολάκερη ζητούσε να βρει το Θεό.
-Ταξίδεψα όλη τη γης, μου είπε, γνώρισα βιωματικά τις μεγαλύτερες θρησκείες ανθρώπων.
Και πως ξέμεινες πάτερ εδώ; τον ρώτησα.
–Γιατί την Ορθόδοξη πίστη, γιατί «μονάχα εδώ βρήκα Ελευθερία»
Ένα απόγευμα, επιστρέφοντας από μία βόλτα με τη φίλη μου, είδαμε ένα γεροντάκι φορτωμένο με σακούλες να προχωράει στο δρόμο, και κάναμε στην άκρη να περάσει.

Ο παπούλης σταμάτησε και μας είπε «εσείς πρέπει να είστε αυτές οι κοπέλες» και είπαμε εμείς «ναί». Δεν ξέραμε πως ήξερε για εμάς.
Λέει «εγώ είμαι ο πατέρας ο Μωϋσής και μένω σε μία σκήτη, εκεί ψηλά στο βουνό. Θα χαρώ όποτε μπορείτε να περάσετε να πιούμε ένα τσάι παρέα».
Η συνάντηση με τον πατέρα Μωϋσή εκείνη την ημέρα ήτανε απ’ τα πιο σημαντικά πράγματα που έχω ζήσει στη ζωή μου.
violet flower smiley
Πατέρας Μωυσής: «Έξω με θεωρούν ερημίτη, ότι είμαι στην έρημο, ότι ζω μόνος, ότι είμαι κάτι περισσότερο.
Εγώ βασικά, δεν ντρέπομαι να το πω, θεωρώ τον εαυτό μου σαν τον άσωτο του Ευαγγελίου ο οποίος πήρε την περιουσία του πατέρα και την καταδαπάνησε σε έργα άτοπα, σε έργα που δεν αρμόζουν για έναν Χριστιανό για έναν άνθρωπο.
Η ζωή του ανθρώπου, πρέπει να αρχίσει με αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να μένεις εδώ και να μην έχεις πάθει κατάθλιψη;
Πόσο δύσκολο είναι ο άνθρωπος να ζει εδώ μέσα στην έρημο μόνος με τον εαυτό του. Η έρημος ήταν το στήριγμά μου, γύρισα θεραπευμένος.
Πολλές φορές λοιπόν πηγαίνοντας μόνος στην έρημο, 6-8 ώρες πορεία μέσα σε άγνωστα μονοπάτια, αισθάνθηκα την ανάγκη αυθόρμητα να γονατίσω.
Ένιωσα ευωδία, μακρυά δηλαδή από εκκλησίες,  μές’ στο βράδυ, μές’ στο βράδυ με τα βράχια τα απότομα, με τις πέτρες, με τα στενά μονοπάτια, με τους γκρεμούς.
Τα βουνά απέναντί μας βλέπουμε, είναι γυμνά έτσι νιώθουμε κι εμείς εδώ να ξεγυμνωνόμαστε. Αυτό είναι το δώρο της ερήμου.
Τα βουνά είναι καθρέφτης, είναι καθρέφτης και μέσα βλέπουμε τον εαυτό μας γυμνό, το ίδιο και η έρημος. Η  χάρη που χάρισε ο Θεός σ’ αυτόν τον τόπο δεν μπορεί να περιγραφεί.
Κάθε άνθρωπος οτιδήποτε και αν του  συμβαίνει, να μην σκύβουμε το κεφάλι να μην απελπιζόμαστε. Ο άνθρωπος που στρέφεται στο Θεό και ζητά την βοήθειά Του προστατεύεται».
Αναστασία Κορδομένου: «Ο πατέρας Μωϋσής είναι ένας πολύ – πολύ αγαπημένος άνθρωπος στη ζωή μου και η αγάπη και η καλωσύνη μέσα του χωράει όλο τον κόσμο.. είναι ένας άνθρωπος…»


Από: το «σπιτάκι της Μέλιας»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου