Είμαστε ευτυχισμένοι, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε πεθαμένοι
Χαρήκαμε για λίγο από τις κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά δεν ξεκοπήκαμε από τη ζούγκλα, το χάος και το σκοτάδι μέσα μας
Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Πέρασε και η φετινή ημέρα του Πάσχα. Με πολλές ευχές, τσουγκρίσματα αβγών, φαγοπότι και μεταξύ όλων αυτών κάτι ψελλίσαμε και μουρμουρίσαμε περί της Ανάστασης του Χριστού.
Αλήθεια, κάνοντας μια ειλικρινή αυτοεξέταση, ζήσαμε το Πάσχα, που μας αξίζει;
Μήπως γεμίσαμε το στομάχι μας, αλλά η ψυχή μας παρέμεινε αδειανή, φαρμακωμένη, χωρίς αληθινά ενδιαφέροντα, με έλλειψη πόθων και επιδιώξεων;
Μήπως χαρήκαμε για λίγο από τις κοινωνικές εκδηλώσεις, αλλά δεν ξεκοπήκαμε από τη ζούγκλα, το χάος και το σκοτάδι μέσα μας;
Μήπως, αν και το Πάσχα είναι μήνυμα αγάπης, δεν μπορέσαμε να κάνουμε ανακωχή με το μίσος, την ψευτιά, την απάτη, τον φτηνό εσωτερικό κόσμο μας;
Μήπως, αν και το Πάσχα είναι ευκαιρία αλλαγής, δεν κατορθώσαμε να ξεφύγουμε από τα απλωμένα επικίνδυνα πλοκάμια της εκτροπής και του πνευματικού θανάτου.
Μήπως, αν και το Πάσχα, είναι αφορμή ανανέωσης και ανύψωσης, παραμείναμε αμετακίνητοι στα άγρια ήθη, τις σάπιες ιδέες, τις φθοροποιές αντιλήψεις, τα αρρωστημένα «πιστεύω», τη διάχυτη ξετσιπωσιά, την ασυδοσία;
Αξίζουμε να ζήσουμε το Πάσχα, που μας αξίζει. Χωρίς την ψευδαίσθηση ότι περνάμε καλά και είμαστε ευτυχισμένοι, ενώ στην πραγματικότητα είμαστε πεθαμένοι.
romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου