Δεν είναι μόνο η καθημερινότητα της Πόλης που με
μαγεύει. Πίσω από τις συγκινήσεις, τις βόλτες, τις γεύσεις, τις
ευχάριστες παρέες, τον ξέγνιαστο τρόπο ζωής μου και τις περιπλανήσεις
μου εδώ, κρύβεται και μια άλλη Πόλη. Η Πόλη των θρύλων και των
παραδόσεων. Η Πόλη, που είναι τόση η λάμψη και η μαγεία της, που
ορισμένες φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς που τελειώνει το
παραμύθι και που αρχίζει η πραγματικότητα. Συλλαμβάνω αρκετές φορές τον
εαυτό μου να ακροβατεί σε ένα λεπτό σχοινί που διαχωρίζει αυτές τις δυό
διαστάσεις, έτοιμο να χαθεί ανεπιστρεπτί αν η "ακροβασία" δεν γίνει
προσεκτικά.
Μέσα από αυτές τι περιπλανήσεις και τις επαφές με την Πόλη της άλλης διάστασης, σκέφτηκα οτι ήρθε η στιγμή να ''ακουμπήσω'' έναν ακόμα θρύλο. Να περιπλανηθώ στα ίχνη του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Στα ίχνη του τελευταίου αυτοκράτορα.
Μέσα από αυτές τι περιπλανήσεις και τις επαφές με την Πόλη της άλλης διάστασης, σκέφτηκα οτι ήρθε η στιγμή να ''ακουμπήσω'' έναν ακόμα θρύλο. Να περιπλανηθώ στα ίχνη του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Στα ίχνη του τελευταίου αυτοκράτορα.