Μοναξιά: Η Μοίρα και το Τίμημα του Εγωκεντρισμού

Η έκταση του προβλήματος
Η μοναξιά είναι παρούσα σε κάθε εκδήλωση της καθημερινότητάς μας.

Ο μοναχικός θάνατος, που βιώνεται κυρίως στα νοσοκομεία ή στα γηροκομεία, γίνεται πλέον, όλο και περισσότερο “κτήμα” και καθημερινή πραγματικότητα μιας ατομικιστικής κοινωνίας, της οποίας τα μέλη βλέπουν το διπλανό τους...

όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο καθηγητής κοινωνιολογίας Gerhard Shule, “μόνο σαν ένα είδος καταναλωτικού αντικειμένου” με ημερομηνία μάλιστα λήξεως, ανάλογα με το πόσο διαρκεί η ικανότητά του να εξυπηρετεί ή να διασκεδάζει τον άλλον. Ο μοναχικός θάνατος είναι, όχι σπάνια πλέον, η κατάληξη μιας μοναχικής και εγωιστικής ζωής, καθώς όλο και πιο πολλοί άνθρωποι ζουν μια τέτοια ζωή.

Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα, το μήνυμα των τζιχαντιστών στην Δύση.

Αποκαλυπτική είναι η τηλεφωνική συνομιλία που είχε ιταλός δημοσιογράφος με εκπρόσωπο των τζιχαντιστών του Ιράκ. Όπως σημειώνει η εφημερίδα Corriere della Sera, ο Χατζί Οσμάν δηλώνει στον δημοσιογράφο ότι ο κόσμος δεν έχει ακόμα δει τίποτα από τη δύναμη των τζιχαντιστών, ενώ επαναλαμβάνει ότι οι χριστιανοί πρέπει να ασπαστούν το Ισλάμ.

-Εμπρός, μιλάω με τον Χατζί Οτμάν από το Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Μοσούλη;
-Ναι, ποιος είναι;
-Είμαι ένας ιταλός δημοσιογράφος και τηλεφωνώ από το Ερμπίλ
-Και πώς βρήκατε τον αριθμό μου, ποιος σας τον έδωσε;

H πρώτη αραβική επίθεση στην ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ - 674 μ.Χ.

Xάρτης των ισλαμικών κατακτήσεων ως το 750 μ.Χ.

                Ήδη από την εποχή του αυτοκράτορα Ηρακλείου οι Άραβες έδειξαν τις επεκτατικές τους διαθέσεις εις βάρος της Βυζαντινής αυτοκρατορίας διαδεχόμενοι τους Σασσανίδες Πέρσες στη θέση της πλέον σημαντικής απειλής στα ανατολικά σύνορα της Αυτοκρατορίας. Σταδιακά με την έξοδο των Αράβων από την Αραβική χερσόνησο κατά το 629-30 οι Βυζαντινοί θα χάσουν  τις νότιες επαρχίες τους, τη  Συρία και Αίγυπτο αλλά και την εξαρχία της Αφρικής.  Ο πυρήνας της αυτοκρατορίας αποτελούνταν πλέον κυρίως από τις επαρχίες της χερσονήσου του Αίμου και της Μικράς Ασίας και τις δυτικομεσογειακές κτήσεις της, κάτι που έκανε  την αυτοκρατορία περισσότερο συμπαγή, επειδή οι πληθυσμοί της ήταν κατά μεγαλύτερο ποσοστό ελληνόφωνοι και ορθόδοξοι
           Μετά την αναγόρευσή του ο χαλιφης Μωαβίας μπορούσε πλέον να αγνοήσει τη συνθήκη ειρήνης που είχε υπογράψει με τον αυτοκράτορα Κώνστα και να θέσει σε εφαρμογή τα σχέδιά του για την θαλάσσια πολιορκία της Πόλης. Νέος αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη είχε γίνει ο Κωνσταντίνος Δ΄(668-685)
            Ο χαλίφης έστειλε μία μοίρα του στόλου του στο Αιγαίο, η οποία εισχώρησε στον Ελλήσποντο και στην Προποντίδα και κατέκτησε τη χερσόνησο της Κυζίκου (670). Οι Άραβες ήλεγχαν τη Ρόδο αλλά και την Σμύρνη. Μέσω αυτών των ναυτικών βάσεων ο Μωαβίας εξασφάλισε τον ανεφοδιασμό των Αράβων της Κυζίκου.
          Η κατάληψη σημαντικών  ναυτικών θέσεων και η εισχώρηση των Αράβων στην Κύζικο που απείχε μόλις 100χμ.  από την Κωνσταντινούπολη ήταν μεγάλο πρόβλημα για το βυζαντινό κράτος.  Πιθανώς το μεγάλο διάστημα αδράνειας μετά την κατάλυση του κράτους των Βανδάλων,  η προσπάθειας αντιμετώπισης της αραβικής πλημμυρίδας, η ήττα του αυτοκράτορα Κώνστα στη «ναυμαχία των καταρτιών» (655) συνετέλεσαν στη αδράνεια και αδυναμία του βυζαντινού ναυτικού να εμποδίσει τη μεγάλη αυτή αραβική ναυτική επιχείρηση. Από την άλλη όμως υπήρξε πρόνοια για την κατασκευή μικρών σκαφών  με τη δυνατότητα να φέρουν μηχανισμούς εκτόξευσης υγρού πυρός. Αυτή η βελτιωμένη σύνθεση εμπρηστικών ουσιών, το θαλάσσιο ή υγρό πυρ θα τους έδινε σημαντικό πλεονέκτημα στο ναυτικό πόλεμο.

Απεικόνιση χρήσης του υγρού πυρός, στο χειρόγραφο Σκυλίτζη.

             Από την Κυζικηνή χερσόνησο οι Άραβες ενεργούσαν κάθε χρόνο –από την άνοιξη του 674 και για τέσσερα χρόνια - επιθέσεις εναντίον της Πόλης, οι οποίες διαρκούσαν από την άνοιξη ως την αρχή του φθινοπώρου.  Ωστόσο οι μουσουλμάνοι ελάχιστα μπορούσαν να βλάψουν την Βασιλεύουσα, πόσο μάλλον να την κατακτήσου αφού η πόλη ανεφοδιαζόταν και επικοινωνούσε χωρίς πρόβλημα με τις επαρχίες της ξηράς. Η επιμονή του Μωαβία σε αυτού του είδους την πολιορκία, που αποδείχτηκε ατελέσφορη, είχε να κάνει  και με την ισχυροποίηση του θρησκευτικού κύρου του χαλίφη ως διώκτη των «απίστων» αλλά και με την εξοικείωση των δυνάμεων του με το βυζαντινό τρόπο πολέμου και την απόκτηση πολεμικής εμπειρίας.
           Τελικώς ο πόλεμος θα καταλήξει σε συντριβή του αραβικού στόλου. Οι δρόμωνες και οι διήρεις του βυζαντινού στόλου, πλοία πυροφόρα, πλοία δηλαδή εξοπλισμένα με σιφώνες (σωλήνες) εκτόξευσης υγρού πυρός, κατόρθωσαν να πυρπολήσουν πολλά εχθρικά σκάφη. Ο υπόλοιπος στόλος εγκατέλειψε τις βάσεις του παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής. Όμως κοντά στην παμφυλιακή ακτή έπεσε σε θύελλα η οποία τον κατέστρεψε σχεδόν ολοσχερώς (678).
             Οι απώλειες των Αράβων σε άνδρες και σκάφη υπήρξαν μεγάλες. Ο Μωαβίας αναγκάστηκε να προτείνει νέα συνθήκη ειρήνης στον αυτοκράτορα. Τις διαπραγματεύσεις ανέλαβε ο πολύπειρος διπλωμάτης πατρίκιος Ιωάννης, ο οποίος πέτυχε την ετήσια καταβολή μεγάλου φόρου από το αραβικό χαλιφάτο στη βυζαντινή αυτοκρατορία. Τότε ανακτήθηκε και η Ρόδος.  Οι ηγεμόνες των δυτικοευρωπαϊκών κρατών  εντυπωσιάστηκαν από τη βυζαντινή νίκη και έστειλαν δώρα στον Κωνσταντίνο τον Δ΄ για να τον συγχαρούν, επιζητώντας ταυτόχρονα τη διατήρηση ειρηνικών σχέσεων. Ο αυτοκράτορας ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους αυξάνοντας ταυτόχρονο το γόητρο της αυτοκρατορίας.
            Η βυζαντινή νίκη είχε μεγάλη σημασία για την ευρύτερη περιοχή της Ευρώπης. Ήταν η πρώτη σημαντική ήττα των μουσουλμάνων που συνέβαλε στην αναχαίτισή τους. Η συντριπτική ήττα που ακολούθησε μπροστά στα τείχη της Κωνσταντινούπολης (717-718) και η νίκη των Φράγκων επί των μουσουλμάνων στο Πουατιέ (732) αναχαίτισαν οριστικά την ισλαμική επέλαση προς την ευρωπαϊκή ήπειρο από Ανατολή και Δύση αντίστοιχα, διασώζοντας τον ελληνορωμαϊκό και χριστιανικό χαρακτήρα της. Αυτή είναι μια σημαντική προσφορά του Βυζαντίου στο δυτικό κόσμο.


Τα πανηγύρια του καλοκαιριού - Οι Παναγιές του Αγαίου

Τα πανηγύρια του καλοκαιριού

Το Αιγαίο μετατρέπεται τον Δεκαπενταύγουστο σε απέραντη γιορτή

   (αναδημοσίευση από το Βήμα)

 

Παναγία Καστριανή - Κέα (Τζια)

            «Η Παναγιά το πέλαγο κρατούσε στην ποδιά της...». Η Παναγία δεν έχει μόνο το δικό Της Περιβόλι, τη Χερσόνησο του Αθω, αλλά και το δικό Της πέλαγος: το Αιγαίο. Οι νησιώτες αισθάνονται τόσο οικεία τη μητέρα του Χριστού ώστε μόνο σ' Εκείνη έχουν δώσει τα δικά τους, ξεχωριστά προσωνύμια: Παναγιά της Αμμου, Παναγιά του Βουνού, Μυρτιδιώτισσα, Καλαμιώτισσα, Κατευοδώτρα, Γοργόνα, Θαλασσίτρα, Γουρλομάτα, ακόμη και Θεοτοκάκι. Εκατοντάδες περίλαμπρες εκκλησίες, μοναστήρια και ταπεινά ξωκλήσια είναι αφιερωμένα στη χάρη Της, τα περισσότερα από τα οποία γιορτάζουν τον Δεκαπενταύγουστο, μετατρέποντας το Αιγαίο σε ένα απέραντο πανηγύρι. Οπου κι αν βρίσκεστε, κάποιο πανηγύρι θα γίνεται κοντά σας, στο ίδιο πνεύμα, αλλά τελείως διαφορετικό από αυτό που οργανώνεται στο απέναντι νησί.

Βίντεο: Η θυσία των Ισαάκ & Σολωμού (Βίντεο)

Τα γεγονότα που οδήγησαν στην θυσία των 2  Κυπρίων ηρώων Τάσου Ισαάκ & Σολωμού Σολωμού.

Σταμάτης Σπανουδάκης - Θα 'ρθεις σαν Αστραπή

Στίχοι - Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης. [Συμμετέχει η παιδική Χορωδία Σπύρου Λάμπρου]

Τις ¨λυκοφιλίες¨ ( βλ. Τουρκίας- Ρωσίας) πάντα τις ζηλεύει ο ¨λύκος¨ (βλ. ΝΑΤΟ)

Φαίνεται δεν πρόλαβε να χαρεί ο Ερντογάν τις ευχές του Ρώσου και μπήκε σε μπελάδες.
Τηλεφωνική συνομιλία είχαν ο Βλαντίμιρ Πούτιν και ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, σύμφωνα με ανακοίνωση του Κρεμλίνου.

Σαν σήμερα: ο Κεμάλ πρόεδρος της Τουρκίας (Video)

Το 1624 ο Γάλλος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ' διορίζει πρωθυπουργό τον Καρδινάλιο Ρισελιέ. Ο Ρισελιέ κυβέρνησε τη χώρα επί 18 χρόνια, καθιστώντας τη κυρίαρχο ευρωπαϊκό κράτος.

Το 1846 η αστερόεσσα υψώνεται για πρώτη φορά στο Λος Αντζελες.

Το 1907 το πρώτο ταξί κάνει την εμφάνισή του στους δρόμους της Νέας Υόρκης.

Το 1920 αρχίζει η Μάχη της Βαρσοβίας, η οποία διαρκεί μέχρι τις 25 Αυγούστου, κατά την οποία κατατροπώνεται ο Κόκκινος Στρατός.

Το 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ, ο επονομαζόμενος και Ατατούρκ, εκλέγεται Πρόεδρος της Τουρκίας.

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΠΙΣΤΟ ΤΟΥ

Το περιστατικό συνέβη στο Λονδίνο.
Το Ισλάμ είναι η ταχύτερη αναπτυσσόμενη θρησκεία στην Βρετανία.
Με την ίδρυση Μουσουλμανικών σχολείων αναρωτιέται κανείς πώς τα παιδιά των μουσουλμάνων θα αποκτήσουν τις αξίες μας και θα είναι σε θέση να ενταχθούν με επιτυχία στην κοινωνία μας.Μια πραγματικά αληθινή ιστορία που πολύ σωστά αναλύει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη που ακόμη και το ίδιο το Ισλάμ έχει αποτύχει στην κατανόηση της.

Ήταν άγγελος Κυρίου…

Μια χειροπιαστή βοήθεια αγίου Αγγέλου έζησε και ο αγωνιστής μοναχός π. Γεράσιμος Μενάγιας (†1957), στο πρώτο μισό του αιώνα μας, ενώ ασκήτευε στο Άγιο Όρος.
Τον έστειλε κάποτε ο γέροντας του στη μονή της Λαύρας για μια επείγουσα υπόθεση. Ο π. Γεράσιμος πήρε την ευχή του και ξεκίνησε. Η απόσταση Κατουνάκια-Λαύρα είναι 3-4 ώρες, αλλά ήταν χειμώνας καιρός και είχε ρίξει χιόνι.

Ετοιμα τα πυρηνικά υποβρύχια 4ης γενιάς.

Η Μόσχα έχει αναδειχθεί πραγματικά η ηγέτιδα δύναμη στον τομέα της προμήθειας πολεμικών σκαφών, όπλων και τεχνολογικού εξοπλισμού για το ΠΝ.
Ντμίτρι Λιτόβκιν, ειδικά για τη RBTH

Τετρακόσια περίπου πλοία και υποβρύχια ρωσικής ναυπήγησης βρίσκονται σε υπηρεσία στους Πολεμικούς Στόλους 27 χωρών του κόσμου, ενώ ολοένα περισσότερες νέες παραγγελίες δέχεται η ρωσική βιομηχανία οπλικών συστημάτων.

Δοξολογία Θεού

Λέει ο Γέροντας στον υποτακτικό: Έξεγερθέντες του ύπνου προσπίπτομέν Σοι, αγαθέ, και των αγγέλων τον ύμνον βοώμέν Σοι, δυνατέ· άγιος, άγιος» κτλ. «Κουά, κουά, κουά, κουά» τα βατράχια, κοάζουν, πως λέγεται, ξεχάσαμε και τα ελληνικά τώρα.
— Βρε παιδί μου, λέει, πήγαινε στα βατράχια και πές τα: Α, να σας πώ, ο Γέροντας λέει, σταματήστε τώρα γιατί θέλουμε να διαβάσουμε εμείς την ακολουθία.

Κατευόδωσις στρατού - Η θρησκευτική προετοιμασία των Βυζαντινών πριν από τον πόλεμο (610-1081)

Κατερίνας Γ. Καραπλή, Κατευόδωσις στρατού,
Η οργάνωση και η ψυχολογική προετοιμασία του
βυζαντινού στρατού πριν από τον πόλεμο (610-1081),
τομ. Α΄, Αθήνα 2010, εκδ. Μυρμιδόνες.

 

Ιερά αντικείμενα

       Η ψυχολογική ενίσχυση των στρατιωτών ήταν ανάγκη να έχει και «οπτικό» μέρος• η θεϊκή παρουσία και συμπαράσταση έπρεπε να είναι απτή, ορατή. Αρχαία είναι η συνήθεια να προηγούνται του στρατού, στις εκστρατείες, ιερά αντικείμενα και σύμβολα, που κρατούσαν συνήθως οι ιερείς (1).