Ο Άγιος Ιωάννης Βατάτζης και η ελληνική συνείδησή του

             
              Σε πολλούς μελετητές προξενεί εντύπωση η ονομασία «βασιλεύς Ρωμαίων», την οποία χρησιμοποιούσαν οι αυτοκράτορες της Κωνσταντινουπόλεως και η ορολογία «Ρωμανία», την οποία συναντούμε σε πολλά έγγραφα της εποχής ως ονομασία του κράτους. Είναι γεγονός ότι η ονομασία «Βυζαντινή Αυτοκρατορία» είναι μεταγενέστερη και δημιουργήθηκε το 1562 από τον Γερμανό ιστορικό Ιερώνυμο Βολφ. Σήμερα την χρησιμοποιούμε για να γινόμαστε κατανοητοί στους πολλούς. Όμως από σεβασμό προς τις ιστορικές πηγές πρέπει να εξηγούμε στους νεωτέρους ότι οι όροι Ρωμαίος και Ρωμανία αναφέρονται στη Νέα Ρώμη-Κωνσταντινούπολη και όχι στην Παλαιά Ρώμη.

Η Καρδία

Του Μιχαήλ Ε. Μιχαηλίδη
Μια λέξη που κλείνει μέσα της ένα ολόκληρο κόσμο. Ιατροφυσιολογικά, βέβαια, είναι το κέντρο της κυκλοφορίας του αίματος και η έδρα όλων των συναισθημάτων του ανθρώπου. Ωστόσο, εννοιολογικά, κρύβει ένα απέραντο κόσμο ανθρώπινων υπαρξιακών συναισθημάτων, που εκφράζουν την ψυχή.

ΟΙ ΑΝΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ AΓΙΑ ΣΟΦΙΑ

              Ο ναός της Αγίας Σοφίας άσκησε μια παράξενη γοητεία στους ανθρώπους από τη μέρα που παραδόθηκε στη λατρεία του Θεού. Πρωτοχτίστηκε επί Μεγάλου Κων/νου ως ξυλόστεγη βασιλική, αλλά τον 4ο αι. καταστράφηκε για να ξαναχτιστεί το 415 πάλι ως ξυλόστεγη. Ο δεύτερος αυτός ναός κάηκε κατά τη ‘’στάση του Νίκα’’.Έτσι, ο Ιουστινιανός ανέθεσε την κατασκευή στους δύο αρχιτέκτονες, τον Ανθέμιο από τις Τράλλεις και τον Ισίδωρο από τη Μίλητο. Οι δύο αρχιτέκτονες εφάρμοσαν ένα νέο μεταβατικό ρυθμό τη βασιλική με τρούλο. Το χτίσιμο κράτησε πέντε χρόνια (532-537) και στο διάστημα αυτό χιλιάδες τεχνίτες και εργάτες δούλεψαν με σπάνια, πολύτιμα και δυσεύρετα υλικά που μεταφέρθηκαν από όλες τις περιοχές της αυτοκρατορίας. Ο κτήτωρ και εμπνευστής της Άγιας Σοφίας , ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός στα εγκαίνια της 27 Δεκεμβρίου 537 αναφώνησε ΄΄ Νενίκηκά σε Σολομών ΄΄.

Το σταυρικόν τρόπαιον του Νικηφόρου Φωκά

Το σταυρικόν τρόπαιον του Νικηφόρου Φωκά.

            Η ανακατάληψη της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά το 961 είναι αναμφισβήτητα το σημαντικότερο γεγονός της βασιλείας του Ρωμανού Β' και μία από τις ουσιαστικότερες επιτυχίες των Βυζαντινών εναντίον των Αράβων στο δεύτερο μισό του 10ου αιώνα.