Σοβαρότατη καταγγελία για το υπουργείο ‘παιδείας’.

 
σ.σ. Δεν είναι μόνο οι έκφυλες ταυτότητες, είναι όλο το ‘πακέτο’ της νεοταξικής ατζέντας που το θλιβερό υπουργείο ‘παιδείας’ εκτελεί πρόθυμα και σχολαστικά μέχρι τελευταίας κεραίας.

Όσο παράλογο και εγκληματικό είναι να λες σε ένα παιδί ότι υπάρχουν και άλλα φύλα εκτός του ανδρικού και του γυναικείου, άλλο τόσο παράλογο και εγκληματικό είναι και αυτό που θα διαβάσετε. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο βίαιος τρόπος με τον οποίον εφαρμόζουν αυτήν την οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πάνω στους μαθητές. Δείχνει την αποφασιστικότητά τους να επέμβουν καταλυτικά στον ψυχισμό και στην αντίληψη των μικρών παιδιών.
Η καταγγελία έγινε σε πρόσφατη ομιλία της κυρίας Μαρίας Μαντούβαλου στην Εστία Πατερικών Μελετών.

***

Αν μου επιτρέπετε μία συμπλήρωση στην ενημέρωσή σας σχετικά με την εγκύκλιο από το υπουργείο, έχουμε γεμίσει εγκυκλίους τον τελευταίο καιρό από το υπουργείο. Αναφερθήκατε σ’ αυτήν στην ομιλία σας για το ολοκαύτωμα, για τα μαρτύρια των Ελλήνων Εβραίων. Το συμπληρωματικό σ’ αυτό είναι ότι πρέπει υποχρεωτικά να αφιερωθούν δύο διδακτικές ώρες για την ενημέρωση αυτή των παιδιών, και μάλιστα το υπουργείο παραπέμπει σε συγκεκριμένο σύνδεσμο στο ίντερνετ απ’ όπου αντλούνε το υλικό τους οι δάσκαλοι που θα το παρουσιάσουν στα παιδιά.

Αυτό εφαρμόστηκε, φέτος τουλάχιστον απ’ όσο ξέρω, και ξέρω συγκεκριμένη περίπτωση. Και επειδή είναι τρεις ημέρες πριν από την εορτή των Τριών Ιεραρχών, η οποία δεν είναι υποχρεωτική, ούτε ο εκκλησιασμός είναι υποχρεωτικός -πάνε όπως λένε αντιπροσωπείες απ’ όσα σχολεία θέλουν να εκκλησιαστούν, δηλαδή εκκλησιάζονται αντιπροσωπείες, δεν εκκλησιάζονται τα σχολεία- εν πάση περιπτώσει στριμώχτηκαν, επειδή μεσολαβούσε το Σαββατοκύριακο, στριμώχτηκαν τα δύο αφιερώματα.
Πρώτα έγινε των Τριών Ιεραρχών. Τα παιδιά κάνανε την αναμενόμενη φασαρία. Μιλάμε για Δημοτικό τώρα, για Δημοτικό. Τα παιδιά ήταν μέσα, κάνανε την αναμενόμενη φασαρία. Έγινε μια παρουσίαση για την ζωή, το έργο και την σχέση των Τριών Ιεραρχών με την παιδεία. Τα ησυχάσαμε κάπως για να ξεκινήσει το δεύτερο κομμάτι που ήτανε υποχρεωτική ενημέρωση, η οποία μάλιστα φέτος από την εγκύκλιο είχε σαν τίτλο, σαν θέμα: ‘Παιδί και Ολοκαύτωμα’. Ο σκοπός της οδηγίας από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήτανε για το θέμα του ολοκαυτώματος .. είναι γενικώς τα παιδιά να μαθαίνουν μέσα από τα παθήματα των Εβραίων τι σημαίνει Ναζισμός, τι σημαίνουν τέλος πάντων όλες αυτές οι ακραίες καταστάσεις.
Όταν τελείωσε η παρουσίαση της δασκάλας -τα παιδάκια βέβαια δεν καταλάβανε πολλά πράγματα- άρχισε η προβολή του υλικού το οποίο προτεινόταν από το υπουργείο.
Αρχίσαν τα κλάματα, αρχίσαν οι φωνές, διότι το υλικό που προβλήθηκε είναι αυτό που τουλάχιστον εμείς στην ηλικία μας το είδαμε μετά τα 18-20. Η εκπαιδευτική τηλεόραση εκείνα τα χρόνια έδειχνε ναυμαχίες, έδειχνε αερομαχίες και τα υπόλοιπα δεν επιτρεπόταν να τα δούμε. Τα παιδιά είδαν όλη αυτή την σκληρή εικόνα του πολέμου, είδανε όλες τις αγριότητες, τις ωμότητες που υπέστησαν οι άνθρωποι αυτοί, τα φρικτά τους μαρτύρια, τις μπουλντόζες που έριχναν τις σωρούς, τα πτώματα και όλα αυτά.
Και το κλάμα έτρεχε.
Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο πολύ τραυματίζεται η ψυχή ενός παιδιού βλέποντας αυτό το φονικό και για πόσο θα το ακολουθεί στη ζωή του. Γιατί το θέμα είναι ότι σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά ταυτίζουν αυτό που βλέπουν με συγκεκριμένες καταστάσεις.
Και αναρωτιέμαι τώρα εγώ, αφού ούτως ή άλλως η Ελληνική Πολιτεία έχει καθιερώσει εδώ και χρόνια, από τη λήξη του πολέμου και μετά, να αφιερώνεται μία ημέρα στο σχολείο για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, για την Ελλάδα, για την συμμετοχή της Ελλάδας, τον ηρωισμό των Ελλήνων, για ποιόν λόγο θα πρέπει να ξεχωρίζουμε μία θρησκευτική μειονότητα, ελληνική, και να εστιάζουμε εκεί και να αφιερώνουμε δύο διδακτικές ώρες υποχρεωτικά, από τη στιγμή που ήδη το κάνουμε την 28η Οκτωβρίου;
Εγώ καλώ τους καθηγητές, όσοι είναι εδώ δάσκαλοι, να δούνε, να κοιτάξουν το υλικό και να δουν, μαζί με το υπόλοιπο υλικό της θεματικής εβδομάδας, κατά ηλικίες με τί βομβαρδίζονται τα παιδιά αυτή τη στιγμή στο σχολείο από τους ίδιους τους καθηγητές τους. Όχι από αυτά που βλέπουνε στο ίντερνετ, από τους ίδιους τους καθηγητές τους!
Και αυτό για προβληματισμό. Τα παιδιά της Πέμπτης, γυρίσανε και είπανε στη δασκάλα τους: ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΜΑΣ ΤΑ ΔΕΙΞΑΤΕ ΑΥΤΑ; Την ρωτήσανε τη δασκάλα: ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑΤΕ ΔΕΙ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΤΑ ΔΕΙΞΕΤΕ; Παιδιά Δημοτικού. Που συνήθως λέμε ότι είναι χαζούλικα, ότι, ό,τι τους δείξεις θα το εισπράξουν. Αναρωτηθήκαν τα ίδια τα παιδιά.
Δεν έχω ακούσει ποτέ παιδί να ρωτάει τον δάσκαλό του: μα τα είδατε αυτά πριν μας τα δείξετε;
Και ήτανε από το υπουργείο ‘παιδείας’!!
Αναγκαστήκαν βέβαια να κλείσουν το βίντεο γιατί τα παιδιά φωνάζανε. Πρώτης Δημοτικού παιδιά και βλέπανε αυτές τις εικόνες, από τη στιγμή που η Ελληνική Πολιτεία ξεκινάει και έχει καθιερώσει τόσα χρόνια [την] 28η Οκτωβρίου να θυμόμαστε με το χαμόγελο στα χείλη.
Γιατί αν είναι να κάνουμε διαγωνισμό φρίκης, έχουμε υλικό και από άλλους πολέμους και από άλλα μαρτύρια. Δεν μπορούμε να εστιάσουμε εκεί στο μαρτύριο μόνο μίας μειονότητας και να το απομονώσουμε από το υπόλοιπο μαρτύριο της ανθρωπότητας που στέναξε κάτω από τον Ναζισμό.
Ευχαριστώ πολύ.

***

Απομαγνητοφώνηση [από 1:25:10 έως 1:30:42] Φαίη για το ιστολόγιο ΑΒΕΡΩΦ
Πηγή βίντεο Εστία Πατερικών Μελετών
https://averoph.wordpress.com