Mετά την
τραγική φιγούρα ρασοφόρου που ομοιάζει με "ορθόδοξο" επίσκοπο σε αποδοχή
του αβαπτίστου παπικού ως βαπτισμένου, θυμηθήκαμε τις παραδόσεις του
μακαριστού π.Ιωάννου Ρωμανίδη. Το μοιραζόμαστε ως ωφέλεια και γνώση
όσων, δεν γνωρίζουν.
Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Εκκλησία της Ρώμης το 751-752 (Πιπίνος ο Γ') με την πρόφαση ν' απαλλάξουν την Εκκλησία της Ρώμης από τον κίνδυνο των Λογγοβάρδων. Το 769 έγινε μία Σύνοδος στην Ρώμη, στην οποία εθεσπίστηκε για πρώτη φορά στην Εκκλησία της Ρώμης το ότι απαγορεύεται μη Ρωμαίος να γίνει πάπας, διότι τότε υπήρχε φραγκική κυριαρχία.
Εις την Δύση οι Φράγκοι όπου κατακτούσαν βάζανε δικούς τους επισκόπους και αυτή η παράδοσις συνεχίσθη μέχρι την Ιταλοκρατία της Ρόδου. Αυτή η παράδοσις ίσχυε και εις την Ισπανία και εις την Γαλλία (είχαν καταληφθή αυτά τά μέρη από Φράγκους και από Γότθους).
Το 683 ολοκληρώθηκε η εκδίωξις των Ορθοδόξων Επισκόπων από την Ιεραρχίαν. Αυτοί πού διορίστηκαν επίσκοποι επί το πλείστον ήσαν αξιωματικοί του φραγκικού στρατού, στρατηγοί, Δούκες κ.λπ. Κατέλαβαν τις επισκοπές Φράγκοι στρατιώτες, αξιωματικοί, οι οποίοι γενόμενοι επίσκοποι δεν έπαυσαν να φέρουν την στρατιωτική τους στολή. Υπήρχαν Φράγκοι επίσκοποι πού δεν ενδύθηκαν επίσκοποι ποτέ, ούτε σε μία λειτουργία, ούτε λειτουργούσαν
, απλώς κατέλαβον το οφφίκιον και διοικούσαν ως επίσκοποι τους δουλοπαροίκους.
Εις την σύνοδο του 769 όμως πρώτη φορά θεσπίζεται από την παπική εκκλησία, ο κανονισμός ότι όχι μόνον οι υποψήφιοι για τον παπικό θρόνο πρεπει να είναι Ρωμαίοι και δεν επιτρέπεται σε «αλλοεθνείς» να γίνουν πάπαι της Ρώμης, αλλά και κανείς από λαϊκός να γίνη επίσκοπος. Επίσης οι εκλέκτορες από τον λαό και τον κλήρο εψήφιζαν τον πάπαν της Ρώμης, όπως γινόταν εις την Κων/λη μέχρι τον περασμένο αιώνα, και στην Κύπρο σήμερα.
Οι εκλέκτορες λαϊκοί και κληρικοί πρέπει να είναι και αυτοί μόνο Ρωμαίοι πολίτες. Η παράδοσις αυτή αμφισβητείτο από τους Φράγκους, διότι είχαν καταλάβει τώρα την Ρώμη και ήθελαν τώρα να βρούν τρόπο να διώξουν τους Ρωμαίους και να μπούν αυτοί όπως είχαν κάνει σ' όλα τά άλλα μέρη πού είχαν κατακτήσει. Οι Φράγκοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει Ρωμαϊκός νόμος πού να δικαιολογεί την παράδοση της Εκκλησίας της Ρώμης.
Βλέπομε μια παράνομο πράξη της Ρώμης, με τον στρατηγικό τρόπο θεσπίζεται από Οικουμενική Σύνοδο (Η' Οικ. Σύνοδο, 879-880, επί Πατριάρχου Κων/λεως Μεγάλου Φωτίου) και καλύπτει την πράξη της Εκκλησίας της Ρώμης, μόνο όμως για την Ρώμη, και απορρίπτεται να εφαρμοσθή στα άλλα πατριαρχεία. Το παράξενο είναι ότι η Εκκλησία της Ρώμης είχε την ίδια παράδοση με την Ανατολή.
Τονίζουμε την σημασία της υπογραφής του
Σύμφωνα με αυτή την απόφαση της Εκκλησίας της Ρώμης, την οποίαν εφύλαξαν τόσοι πάπαι (και οι σημερινοί να λένε ότι είναι «ΑΛΑΘΗΤΟΙ»), πρέπει τώρα ο Γερμανός πάπας αυτομάτως να είναι αντικανονικός και αιρετικός εξ απόψεως κανονικού δικαίου.
Στην Η' Οικουμ. Σύνοδο ο πάπας Ιωάννης ο 8ος, μέσω των λεγάτων του πρότεινε στήν εκκλησία της Κων/λεως δύο κανόνες: Ο ένας να μή γίνεται πατριάρχης ή πάπας από λαϊκός και ο δεύτερος ο Κων/λεως να εκλέγεται από τους πρεσβυτέρους της Κων/λεως.
Γιατί όμως προτείνει για την εκκλησία της Κων/λεως και όχι της Ρώμης; Διότι δεν μπορούσε να ρωτήση τον αυτοκράτορα να θεσπίση νόμο για την Εκκλησία της Ρώμης, διότι τότε θα ανεγνώριζε δημοσίως ότι επί 150 χρόνια οι πάπαι της Ρώμης εξελέγοντο παρανόμως. Θα ήταν μία ομολογία ότι εξελέγοντο παρανόμως. Οπότε προτείνει για την Εκκλησία της Κων/λεως γνωρίζων ότι θα απορριφθή για την Εκκλησία της Κων/λεως. Γι' αυτό υπάρχει εκείνος ο περίεργος Κανόνας της Η' Οικουμ. Συνόδου πού λέει «Τά αρχαία κρατείτω». Δηλαδή τώρα ο Αυτοκράτωρ αφού υπογράψει τά πρακτικά, υπογράφει αυτή την μεγάλη παράγραφο πού λέει «Τά αρχαία κρατείτω».
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, υπέβαλε εις τις Θεολογικές Σχολές (ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗ) το ερώτημα εάν το Βατικανό είναι Εκκλησία. Η απάντησις ήτο ότι είναι Κράτος και ότι ο παπισμός δεν είναι Εκκλησία.
Οι Φράγκοι κατέλαβαν την Εκκλησία της Ρώμης το 751-752 (Πιπίνος ο Γ') με την πρόφαση ν' απαλλάξουν την Εκκλησία της Ρώμης από τον κίνδυνο των Λογγοβάρδων. Το 769 έγινε μία Σύνοδος στην Ρώμη, στην οποία εθεσπίστηκε για πρώτη φορά στην Εκκλησία της Ρώμης το ότι απαγορεύεται μη Ρωμαίος να γίνει πάπας, διότι τότε υπήρχε φραγκική κυριαρχία.
Εις την Δύση οι Φράγκοι όπου κατακτούσαν βάζανε δικούς τους επισκόπους και αυτή η παράδοσις συνεχίσθη μέχρι την Ιταλοκρατία της Ρόδου. Αυτή η παράδοσις ίσχυε και εις την Ισπανία και εις την Γαλλία (είχαν καταληφθή αυτά τά μέρη από Φράγκους και από Γότθους).
Το 683 ολοκληρώθηκε η εκδίωξις των Ορθοδόξων Επισκόπων από την Ιεραρχίαν. Αυτοί πού διορίστηκαν επίσκοποι επί το πλείστον ήσαν αξιωματικοί του φραγκικού στρατού, στρατηγοί, Δούκες κ.λπ. Κατέλαβαν τις επισκοπές Φράγκοι στρατιώτες, αξιωματικοί, οι οποίοι γενόμενοι επίσκοποι δεν έπαυσαν να φέρουν την στρατιωτική τους στολή. Υπήρχαν Φράγκοι επίσκοποι πού δεν ενδύθηκαν επίσκοποι ποτέ, ούτε σε μία λειτουργία, ούτε λειτουργούσαν
, απλώς κατέλαβον το οφφίκιον και διοικούσαν ως επίσκοποι τους δουλοπαροίκους.Εις την σύνοδο του 769 όμως πρώτη φορά θεσπίζεται από την παπική εκκλησία, ο κανονισμός ότι όχι μόνον οι υποψήφιοι για τον παπικό θρόνο πρεπει να είναι Ρωμαίοι και δεν επιτρέπεται σε «αλλοεθνείς» να γίνουν πάπαι της Ρώμης, αλλά και κανείς από λαϊκός να γίνη επίσκοπος. Επίσης οι εκλέκτορες από τον λαό και τον κλήρο εψήφιζαν τον πάπαν της Ρώμης, όπως γινόταν εις την Κων/λη μέχρι τον περασμένο αιώνα, και στην Κύπρο σήμερα.
Οι εκλέκτορες λαϊκοί και κληρικοί πρέπει να είναι και αυτοί μόνο Ρωμαίοι πολίτες. Η παράδοσις αυτή αμφισβητείτο από τους Φράγκους, διότι είχαν καταλάβει τώρα την Ρώμη και ήθελαν τώρα να βρούν τρόπο να διώξουν τους Ρωμαίους και να μπούν αυτοί όπως είχαν κάνει σ' όλα τά άλλα μέρη πού είχαν κατακτήσει. Οι Φράγκοι έλεγαν ότι δεν υπάρχει Ρωμαϊκός νόμος πού να δικαιολογεί την παράδοση της Εκκλησίας της Ρώμης.
Βλέπομε μια παράνομο πράξη της Ρώμης, με τον στρατηγικό τρόπο θεσπίζεται από Οικουμενική Σύνοδο (Η' Οικ. Σύνοδο, 879-880, επί Πατριάρχου Κων/λεως Μεγάλου Φωτίου) και καλύπτει την πράξη της Εκκλησίας της Ρώμης, μόνο όμως για την Ρώμη, και απορρίπτεται να εφαρμοσθή στα άλλα πατριαρχεία. Το παράξενο είναι ότι η Εκκλησία της Ρώμης είχε την ίδια παράδοση με την Ανατολή.
Τονίζουμε την σημασία της υπογραφής του
Σύμφωνα με αυτή την απόφαση της Εκκλησίας της Ρώμης, την οποίαν εφύλαξαν τόσοι πάπαι (και οι σημερινοί να λένε ότι είναι «ΑΛΑΘΗΤΟΙ»), πρέπει τώρα ο Γερμανός πάπας αυτομάτως να είναι αντικανονικός και αιρετικός εξ απόψεως κανονικού δικαίου.
Στην Η' Οικουμ. Σύνοδο ο πάπας Ιωάννης ο 8ος, μέσω των λεγάτων του πρότεινε στήν εκκλησία της Κων/λεως δύο κανόνες: Ο ένας να μή γίνεται πατριάρχης ή πάπας από λαϊκός και ο δεύτερος ο Κων/λεως να εκλέγεται από τους πρεσβυτέρους της Κων/λεως.
Γιατί όμως προτείνει για την εκκλησία της Κων/λεως και όχι της Ρώμης; Διότι δεν μπορούσε να ρωτήση τον αυτοκράτορα να θεσπίση νόμο για την Εκκλησία της Ρώμης, διότι τότε θα ανεγνώριζε δημοσίως ότι επί 150 χρόνια οι πάπαι της Ρώμης εξελέγοντο παρανόμως. Θα ήταν μία ομολογία ότι εξελέγοντο παρανόμως. Οπότε προτείνει για την Εκκλησία της Κων/λεως γνωρίζων ότι θα απορριφθή για την Εκκλησία της Κων/λεως. Γι' αυτό υπάρχει εκείνος ο περίεργος Κανόνας της Η' Οικουμ. Συνόδου πού λέει «Τά αρχαία κρατείτω». Δηλαδή τώρα ο Αυτοκράτωρ αφού υπογράψει τά πρακτικά, υπογράφει αυτή την μεγάλη παράγραφο πού λέει «Τά αρχαία κρατείτω».
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ: Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, υπέβαλε εις τις Θεολογικές Σχολές (ΑΘΗΝΑ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗ) το ερώτημα εάν το Βατικανό είναι Εκκλησία. Η απάντησις ήτο ότι είναι Κράτος και ότι ο παπισμός δεν είναι Εκκλησία.
πηγή: http://trelogiannis.blogspot.gr/2014/07/blog-post_9430.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου