Ἰωάννης Ἀσλανίδης: Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΥΛΗΣ

Στὴν ὡραία αὐτὴ γαλανὴ γωνιὰ τῆς γῆς, ποὺ ἔχουμε τὸ προνόμιο νὰ ἔχουμε πατρίδα, μὲ τὸν λαμπρὸ καὶ ζείδωρο ἥλιο της, ἔζησε καὶ ἀναπτύχθηκε ἡ πρώτη φυλὴ τοῦ κόσμου. Τὸ ἔδαφός της, ἀπὸ ἄκρου εἰς ἄκρον, περικλείει ἱερὰ κειμήλια καὶ ἑκατομμύρια ὀστῶν τέκνων της, ποὺ προέταξαν τὰ στήθη των καὶ ἔπεσαν γιὰ τὴν ἰδέα τοῦ πολιτισμοῦ καὶ τῆς ἐλευθερίας των, ἀλλὰ καὶ τῆς ἐλευθερίας τῶν λαῶν γενικότερα.

Ἀπὸ τοὺς πανάρχαιους ἐκείνους χρόνους, ὁπλισμένο τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος μὲ κοινὴ γλῶσσα καὶ κοινὴ θρησκεία ἀρχίζει τὴν μεγάλη στὸν πλανήτη αὐτὸν Ἱστορικὴ Ἀποστολή του.

Alfred Croiset

Οἱ Ἕλληνες σκέπτονταν μὲ ὀξύνοια, ἦταν λαὸς μὲ φαντασία, στὴν δὲ φαντασία των δὲν ὑπῆρχε μέρος σκοτεινό, ἀσαφὲς καὶ ἀκαθόριστο. «Οὐδέποτε νύχτωσε εἰς τὴν φαντασία τοῦ Ἕλληνος», γράφει χαρακτηριστικὰ στὸ περισπούδαστο βιβλίο του, «Ἡ Ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Λογοτεχνίας», ὁ Γάλλος Φιλόλογος καὶ διαπρεπὴς Ἑλληνιστὴς Ἀλφρέδος Croiset.

- Τὰ ἀποφθέγματα τῶν τότε σοφῶν τῆς Ἑλλάδος κατευθύνουν καὶ σήμερα τὴν ἠθικὴ καὶ τὴν παιδεία τῶν πολιτισμένων ἀνθρώπων τῆς οἰκουμένης, ὅπως τὰ παρακάτω ἐλάχιστα ἀπὸ πολλὰ λεχθέντα δογματικὰ καταξιωμένα:

«Πᾶν μέτρον ἄριστον»

«Γνῶθι σ' αὐτὸν»

«Νόμους πείθου»

«Γλώσσει μὴ προτρέχων τοῦ νοῦ»

«Φίλει τὴν παιδείαν»

«Χαλεπὸν ἑαυτοῦ γνῶναι»

«Ἀρχὴ ἄνδρα δεικνύει» καὶ πᾶν πολλὰ ἄλλα.

-Γιὰ τὸ ἔργο τῶν σοφῶν αὐτῶν ἔχουν γραφεῖ τόμοι ὁλόκληροι σὲ ὅλες τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Ἀναφέρω ἐλάχιστους μόνον ἀντιπροσωπευτικοὺς σοφοὺς Ἕλληνες τῆς Ἀρχαιότητος, τῶν ὁποίων τὸ πνεῦμα κατευθύνει καὶ σήμερα ἀκόμη τὴν ἐπιστήμη καὶ τὴν διανόηση τῆς πολιτισμένης ἀνθρωπότητας:

-ΘΑΛΗΣ ΜΙΛΗΣΙΟΣ: (640-546 π.Χ.). Αὐτὸς πρῶτος συνέλαβε τὴν ἰδέα ὅτι κάθε τί ποὺ ὑπάρχει στὸν κόσμο, ἔχει κοινὴ ἀρχὴ καὶ κοινὴ καταγωγή. Ἔθεσε ἔτσι τὴν βάση γιὰ ἐπιστημονικὴ Ἔρευνα. Πρῶτος διέγνωσε τὴν κίνηση τοῦ πλανητικοῦ συστήματος καὶ τὸ ἑτερόφωτο τῆς Σελήνης.

-ΑΝΑΞΙΜΑΝΔΡΟΣ ὁ Μιλήσιος: (611-546 π.Χ.), φιλόσοφος, μετεωρολόγος, γεωγράφος καὶ βιολόγος ἔγραψε τὴν πρώτη Γεωγραφία τοῦ κόσμου μὲ τίτλο «Γῆς περίοδος» καὶ συνέταξε τὸν πρῶτο γεωγραφικὸ χάρτη τῆς τότε γνωστῆς γῆς. Πρῶτος δὲ διετύπωσε τὴν θεωρία τῆς «Ἐξελίξεως τῶν Εἰδῶν» καὶ ὄχι ὁ Δαρβίνος καὶ οἱ σύγχρονοί του. 

Εἰς τὴν ἰδέα αὐτὴ τοῦ Ἀναξίμανδρου στήριξε ὁ φιλόσοφος καὶ ἀστρονόμος ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΣ ὁ Σάμιος (310-230 π.Χ.) μετὰ τρεῖς αἰῶνες τὴν περίφημο θεωρία του, γιὰ τὸ Ἠλιοκεντρικὸ σύστημα, δηλ. «Ἡ γῆ καὶ οἱ λοιποὶ πλανῆτες κινοῦνται πέριξ τοῦ Ἥλιου». Θεωρία τὴν ὁποία μετὰ 18 αἰῶνες, οἰκειοποιεῖται καὶ παρουσιάζει ὡς δική του ὁ Πολωνός ἀστρονόμος ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ.

-ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ ὁ Ἀβδηρίτης (περὶ τὸ 460-370), ὁ περίφημος Σοφός μας, ὁ πρόδρομος τῆς σημερινῆς ἀτομικῆς ἐνέργειας, ἱδρυτὴς τῆς ὑλιστικῆς θεωρίας περὶ ἀτόμων, ἡ ὁποία καὶ σήμερα ἐπικρατεῖ στὶς φυσικὲς ἐπιστῆμες. Πρῶτος ὁ Δημόκριτος καὶ ὄχι ὁ Νεύτων ἀνακάλυψε τὸ νόμο τῆς Βαρύτητας.

-ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ὁ Κώος (470-400 π. Χ.), πατέρας τῆς ἀρχαιοτέρας ἰατρικῆς τοῦ κόσμου τῆς Ἑλληνικῆς.

-Καί! ἀκολουθεῖ ἀτελείωτη σειρὰ φωτοβόλων πνευμάτων γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, σὲ ὅλες τὶς μορφὲς τῆς ἐπιστήμης καὶ τοῦ πνεύματος. Περιορίζομαι ν᾿ ἀναφέρω τρεῖς μόνο γίγαντες τοῦ πνεύματος, πρὸ τῶν ὁποίων ὑποκλίνεται μὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια, ὁλόκληρη ἡ πολιτισμένη Ἀνθρωπότης:

.Τὸν ΣΩΚΡΑΤΗ (470-399 π.Χ.), τὴν μεγαλειώδη αὐτὴ μορφὴ τῆς παγκόσμιας φιλοσοφίας.

.Τὸν ΠΛΑΤΩΝΑ (428-347 π.Χ.), Μαθητῆ τοῦ Σωκράτη, τὸ μεγαλύτερο πνεῦμα τῆς Ἀττικῆς Φιλοσοφίας καὶ

.Τὸν ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ (384-322 π.Χ.), μαθητῆ τοῦ ΠΛΑΤΩΝΑ, τὸν δάσκαλο τοῦ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, τὸν πιὸ πολυσύνθετο σοφό, ὁ ὁποῖος δὲν ἄφησε ἐπιστήμη, μὲ τὴν ὁποία νὰ μὴν ἔχει ἀσχοληθεῖ μὲ καταπληκτικὴ μάλιστα ἐπιτυχία.

-Ὁ πολιτισμὸς τὸν ὁποῖο ἀκτινοβολοῦσε ἡ Ἀθήνα εἶχε ὅλα τὰ στοιχεῖα ποὺ ἀπαιτοῦνται γιὰ νὰ γίνει παγκόσμιος. 

Γιὰ τὴν Ἀθήνα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ὁ περίφημος Ἀθηναῖος ρήτωρ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ (438-338 π.Χ.) λέει: 

«Οἱ ταύτης μαθηταὶ διδάσκαλοι τῶν ἄλλων γεγόνασι καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίησε μηκέτι τοῦ γένους ἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν τεκμήριον εἶναι καὶ μᾶλλον Ἕλληνες καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τῆς κοινῆς φύσεως μετασχόντες».

-Ὁ Γάλλος ἀρχαιολόγος Σολομὼν Reinach (1858-1932), ἔγραψε στὸ βιβλίο του «Ἀρχαιολογικὴ περιήγησις ἐν Ἑλλάδι καὶ Μ. Ἀσία», ὅτι: «Ὁ Ἑλληνικὸς Πολιτισμὸς δίδαξε εἰς τὸν κόσμο, πρὸ χιλιάδων ἐτῶν, τὰ τρία ἀνεκτίμητα ἀγαθά. ΤΟ ΩΡΑΙΟ, ΤΟΝ ΛΟΓΟ καὶ τὴν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Ὁ Μέγιστος τῶν Γερμανῶν ποιητῶν ΙΩΑΝΝΗΣ GOETHE (1749-1832), διακήρυξε «ὅτι εἶναι ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδιὰ γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα ἡ Ἑλλάς».

-Ὁ Μέγας Ἄγγλος Ποιητὴς PERCY SHELLER (1792-1822), γράφει στὸ πρόλογο τοῦ ἔργου του «Ἡ Ἑλλάς», τὰ ἑξῆς: «Ὅλοι εἴμαστε Ἕλληνες. Οἱ νόμοι μας, ἡ φιλοσοφία μας, οἱ τέχνες μας, ἔχουν τὶς ρίζες των στὴν Ἑλλάδα».

Ἡ Ἀγγλίδα Ἱστορικὸς KATHLEEN FREEMAN παρατηρεῖ ὅτι: «Αὐτὰ ποὺ οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες προσέφεραν στὸν πολιτιστικὸ θησαυρὸ τῆς ἀνθρωπότητος, εἶναι πολὺ περισσότερα, ἀπὸ ὅσα πρόσφερε ὅλος μαζὶ ὁ ὑπόλοιπος κόσμος διαμέσου τῆς Ἱστορίας.

-Ἐκτὸς ὅμως τῶν μεγάλων Ἐπιστημονικῶν ἐπιτευγμάτων τὰ ὁποῖα ἡ Ἑλλὰς κληροδότησε τὴν ἀνθρωπότητα καὶ μὲ ἄλλες ὑψηλὲς ἔννοιες, ἐπιτεύγματα ἐπίσης τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ πολιτισμοῦ τους, ὅπως: Οἱ ἔννοιες τῆς «Πατρίδος», τῆς «Ἐλευθερίας», τῆς «Πειθαρχίας πρὸς τοὺς Νόμους», τὸ «Δίκαιο», ἔννοιες οἱ ὁποῖες ἀποτελοῦν τὰ βάθρα μιᾶς πολιτισμένης κοινωνίας.

α. Ἡ Ἔννοια τῆς Πατρίδος

Κατὰ τὸν μεγάλο Ἱστορικό, σταθμὸ τοῦ 8ου π. Χ. αἰῶνα, παρατηροῦμε τὶς μεγάλες πατριαρχικὲς βασιλεῖες, τὶς γνωστὲς ἀπὸ τὰ ὁμηρικὰ ἔπη, νὰ διαδέχεται τὸ «Ἄστυ». Ὁ Ἕλλην πολίτης ὑπακούει στὸ Νόμο τὸν ὁποῖο βέβαια ἔκαμε ὁ ἴδιος. Δηλαδὴ προσχώρησε ἑκούσια διὰ τῆς λογικῆς του στὴν λογικὴ τῶν πολλῶν. Τὸ «Ἄστυ» συγκεντρώνει πλέον ἔντονη ὁμαδικὴ ζωὴ καὶ πατριωτισμὸ μὲ τὴν σύμφωνη θέληση αὐτῶν τῶν χιλιάδων ποὺ τὸ ἀπαρτίζουν. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη, οἱ ὑπέροχοι ἐκεῖνοι πρόγονοί μας, ὀργανώνουν μὲ τὴν ἐλεύθερη θέλησή των τὸ «Ἀστικὸ καθεστώς», τὸ ὁποῖο ἔλαβε τὴν ὀνομασία του ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ «Ἄστυ». Σύστημα κοινωνικὸ τὸ ὁποῖο ἐκπορεύτηκε ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ μὲ τὸ ὁποῖο ἀκόμη καὶ σήμερα κυβερνᾶται ἡ ἀνθρωπότης.

Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη δημιουργεῖται ἡ Ἔννοια τοῦ «πολίτη» (ἀπὸ τὴν λέξη «Πόλις»), τὴν ἰδιότητα αὐτὴ τοῦ «πολίτη» ἐθεώρουν ὡς μέγα προνόμιο καὶ ζηλότυπα τὸ τηροῦσαν. Ἡ λέξη «πολιτισμός», ἔχει τὴν ἐτυμολογική της ἀρχὴ ἀπὸ τὴν λέξη «Πολίτης». Δηλαδὴ ἔχουμε: «Πόλις», «Πολίτης», «Πολιτισμός».

-Ἀπὸ τὸν 7ο π. Χ. αἰῶνα ἐγκαινιάζεται ἐπίσης, ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους μας προγόνους, στὶς διάφορες Ἑλληνικὲς πολιτεῖες, ἡ ἄσκηση τῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς, ἀκριβῶς ὅπως τὴν βλέπουμε σήμερα μεταξὺ τῶν διαφόρων κρατῶν τοῦ κόσμου. Κάθε Ἑλληνικὴ πολιτεία ὅριζε ἕνα διακεκριμένο πολίτη στὶς ἄλλες Ἑλληνικὲς πολιτεῖες, ὁ ὁποῖος ὀνομάζετο «Πρόξενος». Ἄρα! Οἱ σημερινοὶ πρέσβεις εἶναι ἐπινόηση τῶν Ἑλλήνων πλέον τῶν 27 αἰώνων.

-Ἔτσι! ἀναπηδᾶ ἡ ἔννοια τῆς «πατρίδος» καὶ ἡ ἀγάπη πρὸς αὐτὴν τῶν ἀτόμων, φθάνει στὰ ὕψη ὑπερηφάνειας καὶ πραγματικῆς λατρείας. Πόσο ὑπέροχα ἔνιωθαν τὴν ἔννοια τῆς Πατρίδος, οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι, μᾶς τὴν ἐκφράζει ὁ ΠΛΑΤΩΝ λέγοντας πρὸς τὸν ΦΑΙΔΩΝΑ: «Πατρὸς τε καὶ μητρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων τιμιότερον ἐστὶ ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἀξιώτερον καὶ παρὰ θεοῖς καὶ παρ᾿ ἀνθρώποις τοῖς νοῦν ἔχουσι καὶ πείθεσθε δεῖ˙ καὶ πανταχοῦ καὶ πάντοτε ποιεῖν ὅτι ἂν κελεύει ἡ Πατρίς».

β. Ἡ Ἔννοια τῆς Ἐλευθερίας

Εἶναι βέβαιο ὅτι πρῶτοι οἱ Ἕλληνες θέσπισαν ὅτι ἡ «Ἐλευθερία» εἶναι ἡ αἰώνια ἀξία τῆς ζωῆς. Ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους Ἕλληνες κληροδοτήθηκε εἰς ὁλόκληρο τὸν κόσμο· Ὁρκίζοντο οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι: «Οὗ ποιήσομαι περὶ πλείονος τὸ ζῆν τῆς Ἐλευθερίας». 


Εἶναι ἀκριβῶς εἰς ἔννοια τὰ ἴδια μὲ τὸν Αὐτοκράτορα τοῦ Βυζαντίου ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ «Κοινὴ γάρ τύχη πάντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανούμεν καὶ οὗ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν». 

Καὶ συνεχίζει ἡ παράδοση τῆς ἀπέραντης ἀγάπης τῶν Ἑλλήνων πρὸς τὴν Ἐλευθερία στὰ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, μέσα στοὺς στίχους τοῦ Ρήγα Φεραίου· «Καλύτερα μιᾶς ὥρας ἐλεύθερη ζωὴ παρὰ σαράντα χρόνια σκλαβιὰ καὶ φυλακή». 

Τὸ δὲ «ΟΧΙ» τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας μας ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ πρὸς τὸν Ἰταλικὸ Φασισμό, μαρτυρεῖ τὴν ἀνόθευτο ἱστορικὴ συνέχεια τῆς ἀγάπης τῶν Ἑλλήνων γιὰ τὴν «Ἐλευθερία».

γ. Ἡ Ἔννοια τῆς «Πειθαρχίας πρὸς τοὺς Νόμους»

-Πρῶτοι οἱ Ἕλληνες διέγνωσαν τὴν ἀνάγκη τῆς «Πειθαρχίας, πρὸς τοὺς νόμους» καὶ δέχθηκαν τότε σ᾿ ὅλα τὰ Ἑλληνικὰ «Ἄστυ» μὲ τὴν δική των ἀβίαστη θέληση, τὴν βασικὴ αὐτὴ προϋπόθεση εὐημερίας τῆς Πατρίδος. Τὴν ἰδέα τῆς πειθαρχίας πρὸς τοὺς νόμους, οἱ Ἕλληνες δὲν τὴν κράτησαν κτῆμα των ἀλλὰ τὴν μεταλαμπάδευσαν σ᾿ ὁλόκληρο τὸν κόσμο γιὰ νὰ εὐημερήσουν καὶ ἄλλοι λαοί. Ἡ ἰδέα τῆς Πειθαρχίας ἐνέχει μέσα της, τὸ σπέρμα ὅλων τῶν Ἀρετῶν.

δ. Ἡ Ἔννοια τοῦ «Δικαίου»

Σὲ ποῖο ὑψηλὸ σημεῖο εἶχαν προαγάγει πρὸ χιλιάδων χρόνων, τὴν ἔννοια τοῦ «δικαίου» οἱ Ἕλληνες, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ ὅτι εἶχαν ἴδια προστάτιδα θεότητα τοῦ «Δικαίου» τὴν Θέμιδα.

Ἀκόμη καὶ σήμερα ἡ ἰσχύουσα βάσις τοῦ «Δικαίου», τὸ καλούμενο «Ρωμαϊκὸ Δίκαιο», προέρχεται ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες. Οἱ περισσότερες διατάξεις παρελήφθησαν ἀπὸ τὶς διατάξεις τῆς Σολωνείου νομοθεσίας, ἀπὸ τοὺς ναυτικοὺς νόμους τῶν Ροδίων, ἀπὸ τοὺς θεσμοὺς τῶν πόλεων τῆς Μ. Ἑλλάδος, τῆς Σικελίας καὶ ἐκ τῆς «Περὶ Πολιτειῶν καὶ Νόμων» μελέτης τοῦ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.

-Ἐπὶ 1000 ἔτη τὸ Βυζάντιο συνεχίζει τὴν Ἑλληνικὴ παράδοση, προσαρμόζει μὲ ἐπιτυχία τοὺς θησαυροὺς τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος, στὸ ὑψηλὸ πλαίσιο τῆς Χριστιανικῆς θρησκείας. Διὰ δὲ τῆς Ἑνώσεως τοῦ ἀρχαίου Ἑλληνικοῦ πνεύματος τοῦ ὡραίου, καὶ τοῦ καλοῦ μὲ τὴν ἐξ᾿ ἀποκαλύψεως θρησκεία τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ δημιουργεῖται ὁ Ἑλληνοχριστιανικὸς πολιτισμός, διὰ τοῦ ὁποίου ἐκπολιτίζει καὶ ἐκχριστιανίζει τοὺς λαούς.

-Τέλος, οἱ Ἕλληνες σοφοὶ τοῦ Βυζαντίου, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τὶς συνέπειες ἀπὸ τὴν τουρκικὴ κατάκτηση καὶ τὸν σκοταδισμό, διέφυγαν στὰ ἐδάφη τῆς Εὐρώπης, ὅπου βρῆκαν σὲ ἀφθονία Ἄσυλο, γιὰ νὰ σκορπίσουν πλέον καὶ ἐκεῖ τοὺς θησαυροὺς τοῦ πνεύματός των.

Τὸ Ἱστορικὸ αὐτὸ γεγονὸς τὸ ὁποῖο στὴν Παγκόσμια Ἱστορία ὀνομάζεται «Ἀναγέννησις», εἶναι ἔργο τῶν τέκνων τῆς ἀθάνατης φυλῆς μας, τὴν ὁποία ἡ Θεία Πρόνοια τάσσει πάντοτε μέχρι σήμερα ἀλύγιστο καὶ σωτῆρα πομπὸ στὶς κρίσιμες στιγμὲς τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀνθρωπότητος.

-Αὐτή! ἦταν πολὺ συνοπτικά, ἡ μεγάλη Ἱστορικὴ ἀποστολὴ τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς, διαμέσου τῶν αἰώνων.

.Ἡ Ἔννοια τῆς πατρίδος πρέπει νὰ συνεχίζει νὰ εἶναι βαθειὰ ριζωμένη καὶ ἀναλλοίωτος στὶς ψυχὲς ὅλων τῶν Ἑλληνικῶν γενεῶν τοῦ μέλλοντος, ὅπως μᾶς τὴν κληροδότησαν οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι.

.Σήμερα δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει σοβαρὸς Ἱστορικὸς καὶ μελετητὴς τῆς φιλοσοφίας τῆς θρησκείας τῆς τέχνης καὶ γενικὰ τοῦ πολιτισμοῦ ποὺ νὰ μπορεῖ νὰ ἐλαχιστοποιήσει τὴν σπουδαιότητα τῆς προσφορᾶς τῶν Ἀρχαίων Ἑλλήνων ὄχι μόνο στὸν Δυτικοευρωπαϊκὸ καὶ Ἀνατολικὸ πολιτισμό, ἀλλὰ καὶ στὸν Ἀμερικανικὸ ἀκόμη.

.Ὁ Ἑλληνικὸς λαός, σήμερα περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορὰ πρέπει νὰ παραμείνει σταθερὰ προσηλωμένος στὶς ἀρχὲς καὶ ἀξίες τῆς φυλῆς μας, γιὰ νὰ ἔχει μέλλον, ὑπερήφανος γιὰ τοὺς προγόνους του καὶ ὑπερήφανος γιὰ τὸν ἑαυτό του, νὰ συνεχίσει μὲ ἀμείωτο τὸ ἠθικὸ καὶ ψυχικὸ κληρονομικό του σθένος, τὴν μεγάλη ἱστορικὴ ἐπὶ τῆς γῆς ἀποστολή του, θὰ πρέπει νὰ συνεχίσει νὰ κρατᾶ (μὲ τὴν λόγχη ἐφ᾿ ὅπλου) τὰ σύνορα τῆς πολιτισμένης ἀνθρωπότητος, στὸ σταυροδρόμι αὐτὸ τῆς Εὐρώπης, ἄγρυπνος καὶ ἀλύγιστος φρουρὸς τῶν αἱματόβρεκτων καὶ ἀδούλωτων βράχων μας, στὰ ὁποῖα συνετρίβησαν ἀπειράριθμα κύματα ποικιλώνυμων βαρβάρων ἐπιδρομέων.

.Τέλος! θὰ πρέπει νὰ πιστέψει στὴν Ἑλληνική του ψυχὴ καὶ στὶς παραδόσεις του καὶ νὰ μὴν λησμονήσει ποτὲ τὸ μεγάλο ἀξίωμα τῶν προγόνων μας: Ὅταν ἡ Ἑλλὰς εἶναι πολιτικὰ ἑνωμένη καὶ τὸν βραχίονα τοῦ Ἕλληνος τον ὁπλίζει ἡ ψυχικὴ θέληση, αὐτὸς γίνεται ἀκατάβλητος».

Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ.
Ἐπίτιμος Δκτὴς τῆς Σ.Σ.Ε.
_____________________

Οἱ φωτογραφίες εἶναι
προσθήκη τοῦ ἱστολογίου μας  

«Πᾶνος»

https://ethnegersis.blogspot.com/2020/04/blog-post_345.html