''Εἰ ὁ Θεὸς μεθ' ἡμῶν, οὐδεὶς καθ' ἡμῶν.''

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2020

Ἰωάννης Ἀσλανίδης: 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

-Στὴν ὡραία αὐτὴ γαλανὴ γωνία τῆς γῆς, μὲ τὸν λαμπρὸ καὶ ζείδωρο ἥλιο της, ἐπὶ πέντε χιλιάδες (5.000) χρόνια τώρα, ὅσα μέχρι σήμερα ἔχει ἀριθμήσει ἡ σκαπάνη τοῦ ἀρχαιολόγου, ἐγεννήθη, ἐξετράφη καὶ ἔζησε ἡ ἑλληνικὴ φυλή. Οἱ Ἕλληνες εἶναι αὐτόχθονες εἰς τὴν γῆν αὐτήν.

-Ἡ 25η Μαρτίου τοῦ 1821 εἶναι μιὰ ἡμερομηνία σταθμὸς ἀπὸ τὶς τόσες ἄλλες, ποὺ ἔχει νὰ παρουσιάσει τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος στὴν μακραίωνη ἱστορία του.

-Μετὰ τὴν πτώση τῆς βασιλεύουσας καὶ τὴν κατάκτηση τῆς ὑπολοίπου Ἑλλάδος, τὸ ἔθνος ἔχει χάσει ἐντελῶς τὴν πολιτική του ἀνεξαρτησία καὶ ζεῖ κάτω ἀπὸ τὸν ζυγὸ τοῦ ἀλλόφυλου καὶ ἀλλόθρησκου κατακτητῆ. Ὁ ὁποῖος ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα συνεχίζει τὸ ἐγκληματικὸ ἔργο του, κατὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ, τοῦ Κουρδικοῦ καὶ τῶν Ἀρμενίων, οἱ ὁποῖοι παραμένουν οἱ ἐφιάλτες του, διότι τοὺς θυμίζει ὅτι, μὲ ἐγκλήματα καὶ σφαγὲς ὑφάρπαξαν, τὴν λεγομένη γαλάζια πατρίδα των.

-Κατὰ τὴν περίοδο αὐτὴν ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς ἔδειξε ἀξιοθαύμαστη ἀντοχή. Συσπειρωμένο στὰ χρόνια τῆς σκλαβιᾶς τὸ ἑλληνικὸ ἔθνος, γύρω ἀπό τοὺς ἐθνικοὺς θεσμούς, τὴν μεγάλη ἐκκλησία καὶ τὶς κοινότητες μὲ στήριγμα τὴν ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὴν ἐθνικὴ συνείδηση κατόρθωσε νὰ ἐπιζήσει. Οἱ διωγμοί, οἱ σφαγές, ὁ βίαιος ἐξισλαμισμὸς τὸ παιδομάζωμα γιὰ τοὺς γενίτσαρους, δὲν μπόρεσαν νὰ ἐπιτύχουν τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἑλληνισμοῦ.

-Ἔτσι περνοῦσαν τὰ χρόνια καὶ οἱ αἰῶνες γιὰ τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες ποὺ ποτὲ δὲν ἔπαψαν νὰ πιστεύουν, νὰ ἐλπίζουν καὶ νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν ἀποτίναξη τοῦ ὀθωμανικοῦ ζυγοῦ.

-Ἡ πυριτιδαποθήκη ποὺ χρόνια σιγο ἄναβε τὸ φυτίλι τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς ἐπιμονῆς τοῦ ἔθνους γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἀνεξαρτησίας του, ἐπιτέλους ἀνατινάχθηκε τὸ πρωινὸ ἐκεῖνο τῆς 25ης Μαρτίου τοῦ 1821, τὴν ἡμέρα ἀκριβῶς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου.

Ὅταν ἀποφασίσουμε νὰ κάνουμε τὴν ἐπανάσταση ἔλεγε, ὁ γέρος τοῦ Μοριά, δὲν συλλογιστήκαμε οὔτε πόσοι εἴμαστε, οὔτε πὼς οἱ Τοῦρκοι εἶναι πολλοὶ καὶ κρατοῦν τὰ κάστρα, σὰν βροχὴ ἔπεσε σὲ ὅλους μας ὁ πόθος γιὰ τὴν ἐλευθερία καὶ ὅλοι μαζὶ μικροὶ καὶ μεγάλοι σὲ αὐτὸν τὸν κόσμο ἀποφασίσαμε νὰ ἐλευθερωθοῦμε ἢ νὰ πεθάνουμε». 
Παντοῦ ὁ ἀγῶνας τῶν Ἑλλήνων πῆρε τότε μορφὴ ἱερὴ καὶ συγκινητική. Ἐκεῖ ὅμως ποὺ ὁ ἀγῶνας τους ἐκεῖνος παρουσίασε τὴν ἱερότερη καὶ συγκινητικότερη μορφή του, ὑπῆρξε τὸ Μεσολόγγι. Ἐκεῖ, ἡ ἀνθρώπινη δυνατότητα ἔφθασε στὰ ὅρια τοῦ μυθικοῦ. Ἐκεῖ οἱ πολιορκημένοι μὲ τὴν θυσία τους δίδαξαν τὴν ἀνθρωπότητα, πὼς δὲν ὑπάρχει στὸν κόσμο τοῦτο πολυτιμότερο ἀγαθὸ ἀπὸ τὴν ἐλευθερία.

-Ἔτσι ἡ μεγάλη ἰδέα ποὺ χρόνια καὶ αἰῶνες παρέμεινε ὁ ρομαντισμὸς ἑνὸς ὀνειροπαρμένου ἔθνους, μετὰ ἀπὸ ἕνα ἐννιάχρονο ἐπικὸ ἀγῶνα ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ἔγινε πραγματικότητα. Ἡ Ἑλλάδα καὶ τυπικὰ πλέον ἀπέκτησε τὴν ἐλευθερία της μὲ τὸ πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου τῆς 3ης Φεβρουαρίου τοῦ 1830.

-Θὰ ρωτοῦσε κανείς, δυσχέρειες δὲν ὑπῆρξαν ποὺ καθιστοῦσαν τὴν ἔκρηξη τῆς ἐπανάστασης καὶ λογικῶς ἐπικίνδυνη; Ἀσφαλῶς καὶ ὑπῆρχαν. Γράφει ὁ Φωτάκος μὲ τὴν ἁπλὴ λογική του: «Φαίνεται δὲ τότε, ὅτι εἶχε μεθύσει τοὺς ἀνθρώπους ὁ Θεός, νὰ πιστεύουν τὰ ψέματα ὡς ἀληθινά;»

Κιβωτὸς τοῦ Νῶε ὑπῆρξε ἡ ἐκκλησία στὰ δύσκολα τῆς σκλαβιᾶς, πάνω της ἁρπάχτηκε τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων καὶ γλύτωσε τὸν ἀφανισμό.

-Αὐτὴ καὶ μόνο κατόρθωσε νὰ ἐξασφαλίσει τὴ συνέχεια τῆς παράδοσης, κράτησε ζωντανὴ μέσα στὶς ψυχὲς τῶν ὑπόδουλων τὴν ἐθνική τους ταυτότητα. Ὁ ἱερέας ἔγινε καὶ δάσκαλος καὶ παιδαγωγὸς καὶ σημαιοφόρος τῆς ἐθνικῆς ἰδέας.

-Μάχου ὑπὲρ Πίστεως καὶ Πατρίδος, προστάζει προκήρυξη τοῦ Ὑψηλάντη. Ὁ Κολοκοτρώνης θὰ πεῖ τὸ περίφημο: «Ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴν ὑπογραφή του γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν τὴν παίρνει πίσω».

-Τό '21 δὲν θὰ εἶχε γίνει ἂν εἶχε ἀποκοπὴ ἡ ψυχὴ τοῦ γένους ἀπὸ τὴν παράδοση καὶ ἀπὸ τὶς ρίζες.

Τὰ ὀνόματα τῶν καραβιῶν ἦταν βγαλμένα ἀπὸ τὸ θρυλικὸ παρελθὸν ὅπως ‘ΑΡΗΣ', ‘ΚΙΜΩΝ', ‘ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ', ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ', ‘ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ', ‘ΗΡΑ', ‘ΚΛΕΙΩ', ‘ΑΦΡΟΔΙΤΗ', κ.λπ.

-Ὁ Νικηταρὰς στὰ Δολιανὰ φωνάζει στοὺς Τούρκους: «Σταθεῖτε Πέρσαι νὰ πολεμήσουμε», ἔτσι δρασκελίζει 24 αἰῶνες Ἑλληνικῆς ἱστορίας.

-Λέγει ὁ Μακρυγιάννης: «Πᾶμε νὰ ἰδοῦμε τοὺς ἕλληνες εἰς τὸ μέρος ὅπου κατοικοῦνε νὰ βροῦμε τὸ γέρο Σωκράτη, τὸν Πλάτωνα, τὸν Θεμιστοκλῆ, τὸν λεβέντη Λεωνίδα καὶ νὰ τοὺς εἰποῦμε, τῆς χαροποιὲς εἰδήσεις, ὅτι ἀναστήθηκαν οἱ ἀπόγονοί τους».

-Μήνυμα ποὺ προστάζουν οἱ ἥρωες του '21: «Προστατέψτε τὶς παραδόσεις μας, εἶναι ὁ ὀμφάλιος λῶρος ποὺ μᾶς συνδέει μὲ τὴν ζωοδότρα μήτρα τοῦ ἑλληνισμοῦ. Ἁρπαχτεῖτε γερὰ ἀπὸ τὶς ρίζες μας. Εἶναι φυλακτὸ γιὰ τὴν διατήρηση τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους».

Ὅμως! καιρὸς εἶναι νὰ μιλήσουμε μὲ θάρρος καὶ τόλμη γιὰ τὴν παρορμητικότητα τῶν Ἑλλήνων, ποὺ πολλὲς φορὲς φθάνει στὰ ἄκρα, μέχρι καὶ τὴν διχόνοια, ἡ ὁποία παρὰ λίγο νὰ καταστρέψει καὶ τὴν ἐθνέγερση τῶν Ἑλλήνων.


-Λέει ὁ Μακρυγιάννης: «Τὰ πολλὰ ἐγώ, πρέπει νὰ γίνουν ἐμεῖς». Οἱ Πολιτικοί μας καὶ ὅλος ὁ Ἑλληνικὸς λαός, πρέπει νὰ ἐνστερνιστοῦν τὰ λόγια τοῦ Μακρυγιάννη καὶ μὲ φάρο αὐτὰ νὰ συνεχίσουν τὴν πορεία τους στὸ μέλλον, ποὺ δὲν ξέρουμε τί ἄλλο περιμένει τὸν Ἑλληνικὸ λαό.

-Τό '21 ξανάναψε τὸ καντήλι τοῦ γένους. Στὶς μέρες μας ὅμως ἡ φλόγα τοῦ τρεμοσβήνει. Ἄνεμοι καὶ μπουρίνια ὁλόγυρα. Μέσα στὰ τείχη διακρίνουμε πολλὲς φορὲς ἀνθρώπους κενοὺς καὶ ἀνερμάτιστους, γκρεμίζουν μὲ μανία τὸ παρελθόν, τὸ περιφρονοῦν καὶ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸ μέλλον τῆς πατρίδος μας.

- Παρ᾿ ὅλα αὐτά! Οἱ Ἕλληνες, σχεδὸν στὸ σύνολο εἶναι φιλόξενος λαὸς καὶ μάλιστα εἶναι ὁ μοναδικὸς λαός, ποὺ εἶχε καὶ θεὸ τῆς φιλοξενίας τὸν Ξένιο Δία. -Σήμερα ὅμως! Τὰ πράγματα εἶναι πολὺ διαφορετικά, τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος δέχεται μία πολὺ ἐπικίνδυνη ἀσύμμετρη ἀπειλή, ἀπὸ ἀλλοεθνεῖς καὶ ἀλλόθρησκους λαθρομετανάστες, ποὺ εἰσέρχονται παράνομα στὴ χώρα μας. Ἀπὸ αὐτοὺς μία πολὺ μικρὴ μειονότητα δικαιοῦται ἀσύλου. 
Οἱ ὑπόλοιποι εἰσβολεῖς, κατὰ τὴν γνώμη μου, μὴ ἀφομοιώσιμοι ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ κοινωνία, καθοδηγούμενοι ἀπὸ τοὺς θρησκευτικούς των ἡγέτες, ὑπεράριθμοι πέραν τῶν ὁρίων κάθε φιλοξενίας, ἀλλὰ λόγῳ τοῦ πληθυσμοῦ τῆς ὡραίας μας πατρίδος, τὸ ὁποῖο ἀπὸ ὅτι φαίνεται μισοῦν καὶ φιλοδοξοῦν νὰ τὸ ὑποκαταστήσουν. Αὐτὸ νὰ τὸ ἔχουμε ὅλοι ὑπ᾿ ὄψιν μας.

- Ὅμως μιὰ ἐνδόμυχη πίστη μᾶς κάμει νὰ ἐλπίζουμε, ὅτι ὅλα αὐτὰ τὰ συμπτώματα τῆς φθορᾶς καὶ τῆς παρακμῆς εἶναι ἐποχιακά, ἀλλὰ λίαν ἐπικίνδυνα. Ναί, μαραίνονται τὰ φύλλα στὸ ἐθνικό μας δένδρο. Μαραίνονται καὶ μαδᾶνε ἐπικίνδυνα. Ὅμως! πιστεύω ὅτι, ἡ ρίζα τοῦ αἰωνόβιου δένδρου τῆς φυλῆς, ἡ ψυχὴ τοῦ γένους εἶναι ἱκανή, ὅποτε χρειαστεῖ, νὰ ἀνεβάσει νέους Ζείδωρους χυμοὺς καὶ καινούργιες ἀνθοφόρες δυνάμεις.  
Αὐτὴ τὴν ρίζα κανένας κατακλυσμός, κανένας εἰσβολέας-λαθρομετανάστης καὶ κανένας κορονοϊός, μπορεῖ, νὰ τὴν χαλάσει.
 
Οἱ ἥρωες του '21 παρουσιάζουν ἀνάγλυφες ὅλες τὶς ἀρετὲς καὶ ὅλα τὰ ἐλαττώματα τῆς φυλῆς μας καὶ στὶς πράξεις τους βρίσκονται συμπυκνωμένες ὅλες οἱ ὀμορφιὲς καὶ ὅλες οἱ ἀσχήμιες τοῦ γένους.

Ἄς εὐχηθοῦμε, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐφετινῆς ἐπετείου τοῦ '21 καὶ ἂς ἐλπίζουμε στὰ δύσκολα αὐτὰ ἐθνολογικῆς, ἰδεολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς δοκιμασίας τῆς Πατρίδος μας, ὅλοι οἱ Ἕλληνες ἑνωμένοι μὲ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὴν Πατρίδα, νὰ ἀπαλλάξουμε τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὰ μεγάλα προβλήματά της, γιὰ νὰ κάμουμε τὸ δένδρο τοῦ γένους, νὰ παραμείνει παντοτινὰ Ἀειθαλὲς καὶ Ζείδωρο.


     Ἰωάννης Μ. Ἀσλανίδης
        Ἀντιστράτηγος ἐ.ἀ.
Ἐπίτιμος Διοικητὴς τῆς Σ.Σ.Ε.
 
 
«Πᾶνος»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου