Το
τελευταίο διάστημα πολλαπλασιάζονται οι φωνές πολιτικών παραγόντων αλλά
και δημοσιογράφων (δυστυχώς σε αυτούς περιλαμβάνονται και κάποιοι
υποτιθέμενοι «έγκριτοι») που δηλώνουν ανοιχτά ότι «δεν πρέπει να
δαιμονοποιείται η συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων του Αιγαίου και
της Ανατολικής Μεσογείου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας» και πως αυτή είναι
τελικά η μόνη πρακτικά εφικτή και ρεαλιστική λύση για να πάψει η ένταση
στην ευρύτερη γειτονιά μας.
Από
όσα έχω αντιληφθεί όμως οι άνθρωποι που κάνουν τέτοιου είδους δηλώσεις
είναι παντελώς άσχετοι με το αντικείμενο που συζητούν. Έχουν δηλαδή μία
απολύτως θολή ιδέα στο μυαλό τους για το τι ακριβώς εννοούν λέγοντας
«συνεκμετάλλευση» και αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ή όχι.
Το
σκεπτικό των οπαδών της «συνεκμετάλλευσης» εδράζεται σε μία παιδαριώδη
φαντασιακή αντίληψη η οποία δεν έχει καμία πρακτική βάση. Οι άνθρωποι
αυτοί νομίζουν πως ολόκληρο το Αιγαίο, ή η Ανατολική Μεσόγειος θα
μπορούσε να είναι μία «κοινή λίμνη» Ελλάδας-Τουρκίας και τα έσοδα από
οποιοδήποτε κοίτασμα υδρογονανθράκων βρεθεί μέσα σ’ αυτή να μοιραστούν
αυτομάτως μεταξύ των δύο χωρών με βάση μία αναλογία ποσοστών που θα έχει
συμφωνηθεί εκ των προτέρων!
Θεωρούν
μάλιστα τόσο φυσική μία τέτοια εξωφρενική διευθέτηση που δεν έχει γίνει
ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ στον πλανήτη μέχρι σήμερα, ώστε λένε ότι το μόνο
ουσιαστικό πράγμα που μένει να συζητήσουμε με τους Τούρκους είναι τα
ποσοστά που θα έχει κάθε πλευρά, και το πρόβλημα με τη γείτονα θα έχει
λυθεί ως δια μαγείας.
Φυσικά
πρόκειται για ανοησίες ολκής. Η Τουρκία δεν έχει απολύτως ΚΑΜΙΑ πρόθεση
να μας επιτρέψει να πάρουμε έστω και ένα σεντ από τους υδρογονάνθρακες
που πιθανώς να ανακαλυφθούν μέσα στη δική της υφαλοκρηπίδα. Αυτό που
διεκδικεί είναι να μεγαλώσει την υφαλοκρηπίδα της (και κατ’ επέκταση την
ΑΟΖ της) αποσπώντας μεγάλο μέρος της αντίστοιχης ελληνικής. Το σκεπτικό
των Τούρκων όταν μιλούν για «συνεκμετάλλευση» είναι πώς θα πάρουν, όχι
να δώσουν το παραμικρό.
Θεωρούν
πως αν μοιραστούν «δίκαια» οι υφαλοκρηπίδες των δύο χωρών σύμφωνα με
κριτήρια που οι ίδιοι αυθαιρέτως ορίζουν, και όχι έτσι όπως προβλέπει η
Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), θα μοιραστούν
αναλόγως και οι πιθανότητες εύρεσης αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων, και
επομένως θα κερδίσουν οικονομικά και οι δύο χώρες. Αυτή την έννοια έχει
το «καζάν-καζάν» του Ερντογάν, όχι να βάλουμε όλες τις θάλασσές μας και
οι δύο χώρες σε ένα τσουβάλι και να τις συνεκμεταλλευτούμε σαν να είναι
μία θάλασσα κοινής χρήσης όπως νομίζουν οι εδώ ανιστόρητοι και
αδιάβαστοι οπαδοί του ενδοτισμού που πετάνε κοτσάνες κατά ριπάς και
μάλιστα με περισπούδαστο ύφος.
Και
βέβαια η άλλη τεράστια αφέλεια των οπαδών της νεφελώδους
«συνεκμετάλλευσης» είναι η πεποίθηση ότι θα λυθούν οριστικά τα
προβλήματα που έχουμε με την Τουρκία αν ρυθμιστεί η διαφορά της
υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ. Πρόκειται για αυταπάτη διότι έχει αποδειχθεί
πολλές φορές ιστορικά πως η Τουρκία σέβεται μόνο αυτόν ο οποίος σέβεται
πρώτα απ’ όλα τον εαυτό του. Τον δειλό και τον ψοφοδεή που ξέρει να
ψελλίζει μόνο αρλούμπες περί διεθνούς δικαίου όταν πρέπει να κρατήσει
γερά τα όπλα στα χέρια του, ο Τούρκος τον έχει μόνο για καρπαζιές.
Επομένως,
φυσικά και ΔΕΝ πρόκειται να ηρεμήσει η Τουρκία και να μας αγαπήσει αν
της χαρίσουμε ακόμη και το μεγαλύτερο μέρος του ορυκτού μας πλούτου. Το
μήνυμα που θα εκλάβει σε μια τέτοια περίπτωση η Άγκυρα είναι πως είμαστε
φοβικοί και αδύναμοι, και πως δεν έχουμε όρεξη να αγωνιστούμε για
τίποτα, όπως ακριβώς ήταν και το μήνυμα που έλαβε από την προδοσία της
Μακεδονίας στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση Τσίπρα απέναντι σε ένα
γελοίο και θρασύ σλαβικό μόρφωμα.
Κατά
συνέπεια ο άρπαγας ανατολικός γείτονάς μας θα βρει άλλους τρόπους για
να αρχίσει και πάλι τις διεκδικήσεις πατώντας πάνω σε νομικά ζητήματα
ερμηνειών της συμφωνίας ή εφευρίσκοντας άλλες αξιώσεις στη Θράκη και
αλλού, ακριβώς όπως αμφισβητεί τώρα τη Συνθήκη της Λωζάνης παρ’ ότι την
έχει υπογράψει.
Τις
εβδομάδες και τους μήνες που έρχονται θα ενορχηστρωθεί και θα ενταθεί
ακόμη περισσότερο η εκστρατεία πολιτικών και ΜΜΕ να πείσουν τους Έλληνες
ότι πρέπει να υποχωρήσουν έναντι των Τούρκων για να γλιτώσουν τάχα τον
πόλεμο. Ήδη οι αναφορές στη Χάγη και άλλες ανάλογες ανοησίες εκεί
αποσκοπούν, στο να κουραστεί και να φοβηθεί ο Έλληνας για να δεχτεί
αδιαμαρτύρητα τη νέα επονείδιστη εθνική ήττα που ετοιμάζονται να του
σερβίρουν.
Ο ραγιαδισμός δεν πέθανε ποτέ σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Οι σύγχρονοι Φαναριώτες αποτελούν δυστυχώς το μεγαλύτερο κομμάτι της σημερινής ψευτοελίτ που κυβερνά την πατρίδα μας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και δείχνουν με όλους τους άμεσους και έμμεσους τρόπους πως δεν αγαπούν πραγματικά αυτόν τον τόπο και την Ιστορία του, αλλά ενδιαφέρονται μόνο να νέμονται την εξουσία και να απομυζούν το κρατικό ταμείο.
Ο ραγιαδισμός δεν πέθανε ποτέ σ’ αυτή τη δύσμοιρη χώρα. Οι σύγχρονοι Φαναριώτες αποτελούν δυστυχώς το μεγαλύτερο κομμάτι της σημερινής ψευτοελίτ που κυβερνά την πατρίδα μας. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο και δείχνουν με όλους τους άμεσους και έμμεσους τρόπους πως δεν αγαπούν πραγματικά αυτόν τον τόπο και την Ιστορία του, αλλά ενδιαφέρονται μόνο να νέμονται την εξουσία και να απομυζούν το κρατικό ταμείο.
Δυστυχώς
θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα
καλό από το πολιτικό προσωπικό, το οποίο έχει εντελώς αυτονομηθεί και
δεν υπηρετεί πλέον το εθνικό συμφέρον αλλά μόνο το δικό του. Το αίσχος
του ραγδαίου και ανεμπόδιστου ισλαμικού εποικισμού της χώρας που
βιώνουμε τα τελευταία χρόνια και οι απροκάλυπτες δηλώσεις των
κυβερνώντων υπέρ της μετατροπής της ελληνικής κοινωνίας σε
πολυπολιτισμικό αχταρμά, θα πρέπει επιτέλους να μας ανοίξουν τα μάτια
και να δούμε την πραγματικότητα. Έχουμε μείνει πρακτικά ακέφαλοι από
πολιτική και πνευματική ηγεσία, και καλούμαστε να αγωνιστούμε σε αυτή
την κρίσιμη εποχή για την πατρίδα μας οπλισμένοι μόνο με το φιλότιμό
μας, τον πατριωτισμό μας και την κοινή λογική.
Για
τους λόγους αυτούς όλοι οι Έλληνες θα πρέπει να στεκόμαστε αταλάντευτοι
στην αποφασιστικότητά μας να μην παραχωρήσουμε ούτε ΣΠΙΘΑΜΗ κυριαρχικών
δικαιωμάτων της χώρας μας, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ, και ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ. Όποιος
θέλει να αποσπάσει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, θα πρέπει πρώτα
να πολεμήσει εναντίον μας και, αν το καταφέρει, να τα πάρει δια της
βίας.
Τα
εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα δεν είναι τσιφλίκι κανενός Μητσοτάκη,
Σημίτη, Μπακογιάννη, Δένδια, Παναγιωτόπουλου, Τσίπρα ή Κοτζιά για να
μπορεί να τα παζαρεύει ή να τα χαρίζει όπου γουστάρει, πολύ δε
περισσότερο να το κάνει αυτό εν κρυπτώ και να φέρνει τον λαό προ
τετελεσμένων. Οι κυβερνώντες έχουν ορκιστεί να τηρούν το Σύνταγμα
και να υπερασπίζονται τα εθνικά δίκαια, και όχι να επιβάλουν τις
ιδεοληψίες τους στους εντολείς τους.
Αν
κάποιος φοβάται ή δειλιάζει απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις και
πιέσεις, ας παραιτηθεί από το αξίωμά του κι ας πάει στο σπίτι του για να
αφήσει κάποιον ικανότερο και γενναιότερο να εκπροσωπήσει τη λαϊκή
βούληση.
Stirlitz
πηγή
Πηγή: http://koukfamily.blogspot.com/
«Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου