ΕΙΠΕ ΜΟΝΑΧΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ...
Πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι εδώ στο Αγιον Όρος αισθάνονται στις
ακολουθίες ποιο κατανυκτικά και τις νοιώθουν καλύτερα από ότι στις
ενορίες τους. Λένε ότι έχει πολύ φασαρία ή ότι προκαλούν η γυναίκες με
το ντύσιμο τους μερικές φορές ή κουτσομπολεύουν και τους αποσπά από την
προσευχή ο παπάς τους κοίταξε κάπως, ο ψάλτης έτσι, ο καντηλανάφτης
αλλιώς, ο επίτροπος με το δίσκο, έχει πολλά φώτα, έχει λίγα φώτα, δεν
έχει ζέστη το χειμώνα, δεν έχει ερκοντίσιον το καλοκαίρι και τελικά δεν
μπορούν να προσευχηθούν.
Μια ημέρα ήρθε ένας γνωστός μου και μου είπε, πάτερ, μου συνέβη κάτι θαυμάσιο, έχω ένα κρεοπωλείο και σε κάποια στιγμή είχα χρέος 3000€ και έπρεπε την επομένη ημέρα να τα έχω δώσει, στο ταμείο είχα 100€ μέχρι το βραδύ της προηγούμενης ημέρας. Κλείνω το μαγαζί και πηγαίνοντας για το σπίτι περνώ από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και βλέπω να έχει αγρυπνία.
Μπαίνω μέσα πηγαίνω σε μια άκρη περνώ το κομποσχοινακι μου κλείνω τα μάτια μου και προσεύχομαι να με βοηθήσει ο θεός να βρω τα χρήματα μέχρι αύριο στης 14.00 μμ. Μου λέει, δεν κατάλαβα ποτέ πέρασε η ώρα και τέλειωσε η αγρυπνία. Την άλλη ημέρα πήγα στο μαγαζί και κάποιοι που μου χρεωστούσαν χρήματα μου τα έφεραν κάποιοι μου έκαναν μεγάλες παραγγελίες και το μεσημέρι στης 14.00μμ είχα στο ταμείο 3000€. Παρέδωσα τα χρήματα και πήγα στην εκκλησία να ευχαριστήσω το θεό. Τον ρωταω, καλά πως μπόρεσες να προσευχηθείς με τόσο κόσμο με τόσα φώτα κ.λπ. Και μου λέει, πάτερ δεν αισθάνθηκα την παρουσία των ανθρώπων, ούτε με ενόχλησαν τα φώτα, ούτε αντιλήφτηκα κάτι που να με αποσπάσει από την προσευχή μου. Εγώ πιστεύω, αυτοί που μου λένε ότι εδω στο Αγιον Όρος αισθάνονται κατάνυξη και τα λοιπα, αυτοί ασχολούνται με τους άλλους και δεν φταίνε οι άλλοι που δεν παρακολουθουν την λειτουργία.
πηγή
Μια ημέρα ήρθε ένας γνωστός μου και μου είπε, πάτερ, μου συνέβη κάτι θαυμάσιο, έχω ένα κρεοπωλείο και σε κάποια στιγμή είχα χρέος 3000€ και έπρεπε την επομένη ημέρα να τα έχω δώσει, στο ταμείο είχα 100€ μέχρι το βραδύ της προηγούμενης ημέρας. Κλείνω το μαγαζί και πηγαίνοντας για το σπίτι περνώ από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και βλέπω να έχει αγρυπνία.
Μπαίνω μέσα πηγαίνω σε μια άκρη περνώ το κομποσχοινακι μου κλείνω τα μάτια μου και προσεύχομαι να με βοηθήσει ο θεός να βρω τα χρήματα μέχρι αύριο στης 14.00 μμ. Μου λέει, δεν κατάλαβα ποτέ πέρασε η ώρα και τέλειωσε η αγρυπνία. Την άλλη ημέρα πήγα στο μαγαζί και κάποιοι που μου χρεωστούσαν χρήματα μου τα έφεραν κάποιοι μου έκαναν μεγάλες παραγγελίες και το μεσημέρι στης 14.00μμ είχα στο ταμείο 3000€. Παρέδωσα τα χρήματα και πήγα στην εκκλησία να ευχαριστήσω το θεό. Τον ρωταω, καλά πως μπόρεσες να προσευχηθείς με τόσο κόσμο με τόσα φώτα κ.λπ. Και μου λέει, πάτερ δεν αισθάνθηκα την παρουσία των ανθρώπων, ούτε με ενόχλησαν τα φώτα, ούτε αντιλήφτηκα κάτι που να με αποσπάσει από την προσευχή μου. Εγώ πιστεύω, αυτοί που μου λένε ότι εδω στο Αγιον Όρος αισθάνονται κατάνυξη και τα λοιπα, αυτοί ασχολούνται με τους άλλους και δεν φταίνε οι άλλοι που δεν παρακολουθουν την λειτουργία.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου