Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα

Μια μέρα ο Γέροντας μού είπε:

– Να, ξερείς παιδί μου, ήθελα να σου μιλήσω για την υγεία του πατέρα σου. Γνωρίζεις σε ποια κατάσταση ευρίσκεται; Η κατάσταση του είναι περισσότερο από επικίνδυνη! Θέλει ο Θεός και ζεί! Αυτός τον κρατά στη ζωή. Η ζωή του κρέμεται από μια λεπτή κλωστούλα, που είναι έτοιμη να κοπεί. Αυτό μπορεί να γίνει ανά πάσα στιγμή. 

Ακόμη και σήμερα. Και εάν δεν γίνει σήμερα, μπορεί να γίνει σε λίγες ημέρες. Όταν θελήσει ο Κύριος να τον καλέσει κοντά Του. Γιατί τον αγαπάει πολύ. Είναι άγιος άνθρωπος και δε θέλει να τον βλέπει να υποφέρει τόσο πολύ. Και ο πατέρας σου υποφέρει τρομερά! Μην κοιτάς που δε σας το λέει. Δε θέλει να σας στενοχωρήσει. Αυτός είναι ο λόγος.

Στενοχωρήθηκες πολύ. Το βλέπω. Όμως, εμείς οι Χριστιανοί δεν πρέπει να στενοχωρούμεθα, ούτε να μας τρομάζει ο θάνατος. Γιατί τί νομίζεις ότι είναι ο θάνατος; Θάνατος είναι το μέσον, είναι η πόρτα που περνάμε στην αιωνιότητα! Αυτός είναι ο θάνατος. Και από την πόρτα αυτή θα περάσουμε όλοι. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο. Αρκεί να είμαστε προετοιμασμένοι. 

Οπότε, κατά την ημέρα της Κρίσεως, θα βρεθούμε στα δεξιά του Χριστού μας. Εκεί θα ανταμώσουμε όλοι και θα απολαύσουμε τα αγαθά τού Παραδείσου. Εδώ δεν ήρθαμε για να μείνουμε αιώνια. Ήρθαμε να δοκιμαστούμε και να φύγουμε για την αιώνια ζωή. Μή θλίβεσαι, λοιπόν, για κάτι που είναι προδιαγεγραμμένο. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Και το περιμένουμε. Ανεξάρτητα εάν μερικοί δε θέλουν να το συνειδητοποιήσουν και λένε: εδώ είναι η Κόλαση και ο Παράδεισος. 

Αμ, δεν είναι έτσι. Και το ξέρουν και οι ίδιοι που το λένε. Και κατά βάθος δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι. 

Όταν, όμως, θα έλθουν αντιμέτωποι με το θάνατο, τότε ποιος θα τους σώσει; Δεν έχεις ακούσει στον πρώτο κίνδυνο που συναντούν, ακόμη και εκείνοι που είναι, ή ισχυρίζονται ότι είναι, άπιστοι, ποιόν καλούν σε βοήθεια; Δε φωνάζουν, Θεέ μου! Παναγία μου! ή κάποιον Άγιο, που θεωρούν προστάτη τους; Τώρα, θα μου πεις, γιατί σου το είπα. Ε, να ευλογημένε, σε ξέρω ποόσο ευαίσθητος είσαι και θέλησα να σε προετοιμάσω…

Πήγαινε τώρα στο καλό και εγώ θα κάνω προσευχή, για να σε ενοσχύσει ο Κύριος. Και κοίταξε. Μην πεις τίποτα στον πατέρα σου, ούτε σε κανέναν άλλον από τους δικούς σου. Γιατί είσθε όλοι, που να σας πάρει η ευχή, υπερευαίσθητοι…

[Αν. Καλλιάτσου, Ο πατήρ Πορφύριος, Αθήναι 2000, σελ. 65π.]

https://oagiosporfirios.com 

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2019/09/blog-post_889.html