Ο τεχνοκρατικός καισαρισμός – Σαράντος Ι. Καργάκος
…Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην παλιά δουλεία και στη μοντέρνα μορφή δουλείας είναι ότι η δεύτερη είναι μια δουλεία που αρέσει. Γι’ αυτό οι σύγχρονοι σκλάβοι δεν επαναστατούν. Άλλωστε τους προσφέρονται όλα: κατεψυγμένα τρόφιμα, κατεψυγμένη ψυχαγωγία. Μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων, καθισμένη μπροστά στις ηλεκτρονικές οθόνες, απολαμβάνει μια τεχνητή διασκέδαση. Συχνά εκδηλώνει το μίσος της για τις σημερινές καταπιεστικές δομές κυνηγώντας εξωγήινα αεροπλανάκια!
Βέβαια, θα ήταν λάθος να ρίξουμε την ευθύνη για όσα δεινά μάς περιμένουν στις μηχανές. Ο κίνδυνος δε βρίσκεται στις μηχανές αλλά στους μηχανισμούς. Δηλαδή στα συστήματα εξουσίας που τις ελέγχουν, χωρίς εμείς να μπορούμε να τις ελέγξουμε. Κι αυτό ξεκινά από την ανισορροπία της εξέλιξης. Έναντι του τεχνικού πολιτισμού ο πνευματικός υποτονεί. Ο καλπασμός του τεχνικού θα συνεχιστεί. Ούτε είναι στο χέρι μας ούτε προς το συμφέρον μας να τον ανακόψουμε. Το σωστό θα ήταν να συμβαδίσει ο τεχνικός με τον πνευματικό πολιτισμό, και μάλιστα χωρίς αντιπαραθέσεις. Το δράμα δε βρίσκεται στο αεροπλάνο που διαθέτει ο πρώτος. Το δράμα είναι η χελώνα που αντιτάσσει ο δεύτερος.
Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντίδραση. Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και στη δική μας υπάρχουν κάποια ανυπότακτα πνεύματα που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Οι άνθρωποι αυτοί από τα συστήματα εξουσίας θεωρούνται «σκουριασμένα γρανάζια» που πρέπει να αλλαχθούν και να πεταχθούν. Γι’ αυτό στις μοντέρνες τυραννίες του καιρού μας πολλά ανήσυχα πνεύματα «εξατμίζονται» ή εξαφανίζονται. Ακόμη και σ’ αυτό τον τομέα οι μηχανές έχουν τον πρώτο ρόλο: ανακάλυψη, σύλληψη, εξαφάνιση. Η εξαφάνιση δεν είναι αναγκαίο να έχει χαρακτήρα θανάτου. Αρκεί η επιβολή της σιωπής. Να μη βρίσκει χώρο ο διανοητής να διδάξει ή εκδότη να εκδώσει το έργο του.
Η χιτλερική σβάστικα, που είναι το σύμβολο της τυραννίας, κυριαρχεί απόλυτα στη ζωή μας. Μόνο που έχει πάρει άλλα σχήματα, για παράδειγμα τα σήματα των πολυεθνικών εταιρειών. Δεν υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι σήμερα που να διατηρούν την ελευθερία τους, εκτός από κάποιους Αργοναύτες του Πνεύματος. Όλοι εξαρτώνται από κάποιους που ελέγχουν την πληροφόρηση, που ελέγχουν τη σκέψη, τη γνώση, τις προτιμήσεις, τα γούστα κτλ. Η τελειοποίηση των μηχανών μοιραία οδηγεί στην εδραίωση ενός παγκόσμιου διανοητικού ολοκληρωτισμού.
Αυτό δε σημαίνει ότι τα πάντα έχουν χαθεί. Πάντα υπάρχει ελπίδα όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί τη δουλεία του. Αυτό δείχνει ότι η αλλοτρίωση δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπάρχει κάποιο ίχνος ανθρωπιάς μέσα στον εκφυλισμένο άνθρωπο. Ο Όργουελ, που φαίνεται τόσο απαισιόδοξος, πιστεύει σ’ αυτή την ιδέα. Απευθύνεται στις μοντέρνες τυραννίες και προειδοποιεί: «Το ξέρω πως θ’ αποτύχετε. Υπάρχει κάτι στο Σύμπαν -δεν ξέρω τι, ένα πνεύμα, μια αρχή- που δε θα υπερνικήσετε ποτέ».
πηγή: www.sarantoskargakos.gr
https://simeiakairwn.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου