Εάν υποχωρήσει περαιτέρω ο Πούτιν, πρέπει να αναμένει όλο και πιο σοβαρές προκλήσεις έως ότου η μόνη επιλογή θα είναι η συνθηκολόγηση ή ο πυρηνικός πόλεμος

Paul Craig Roberts 
Οι προκλήσεις τις οποίες προκάλεσε η συγκρατημένη στάση του Πούτιν ανεβήκαν ένα βαθμό.
Ο Peter Ford, πρώην βρετανός πρεσβευτής στη Συρία, επισημαίνει ότι η Ουάσινγκτον εκμεταλλεύτηκε γρήγορα τον δισταγμό του Πούτιν για να ριζοσπαστικοιήσει τα προσχήματα που δικαιολογούν την έναρξη μιας επίθεσης εναντίον των συριακών δυνάμεων. Το πρόσχημα της Ουάσιγκτον ήταν προηγουμένως μια ψευδής «χημική επίθεση» που θα αποδινόταν στους Σύρους. Η Ουάσινγκτον είχε γνωστοποιήσει ότι κάθε προσπάθεια να απαλλαγεί η επαρχία από τους τρομοκράτες της θα δικαιολογούσε την επίθεση κατά της Συρίας, αυτό το νέο πρόσχημα μπλοκάρει την απελευθέρωση της Ιντλίμπ.
Στην πραγματικότητα, ακόμη και μια ροή προσφύγων, είτε λόγω της συριακής δράσης είτε όχι, ορίζεται ότι αποτελεί «ανθρωπιστικό πρόβλημα» που δικαιολογεί την είσοδο του στρατού των ΗΠΑ σε πόλεμο κατά τη Συρίας. Ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Τραμπ στη Συρία, James Jeffrey, μόλις ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα ανεχθούν καμία επίθεση. Τέρμα και παύλα!
Εκτός αν ο Πούτιν έχει τη βούληση να εδραιώσει την ρωσική αεροπορική υπεροχή επάνω από τη Συρία με τον εξοπλισμό της, γεγονός που θα καθιστούσε αδύνατη την αμερικανική επίθεση, η απελευθέρωση της Ιντλίμπ από τους τρομοκράτες της Ουάσιγκτον δεν μπορεί πλέον ρεαλιστικά να γίνει.
Η κλιμάκωση των προκλήσεων της Ουάσιγκτον σημαίνει ότι ο Πούτιν θα χρειαστεί να δεχτεί τον κίνδυνο να καταστρέψει κάθε αμερικανική επιθετική δύναμη που θα διακινδύνευε να δοκιμάσει τις άμυνες του.
Άλλος πονοκέφαλος, η απόφαση του Πούτιν να ηρεμήσει τον Ερντογάν δημιουργώντας μια αποστρατικοποιημένη ζώνη στην Ιντλίμπ αντί να απελευθερώσει την επαρχία. Πώς έφτασαν ο Πούτιν και ο Ερντογάν στο απίθανο συμπέρασμα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι τρομοκράτες της θα συνεργάζονταν με το σχέδιο τους για αποστρατικοποίηση της επαρχίας της Ιντλίμπ; Μήπως η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας παραπλανάται με ψεύτικες ελπίδες;
Παρατηρούμε την εξέλιξη αυτού που φοβόμουν. Η αδυναμία ανταπόκρισης στις προκλήσεις οδηγεί σε όλο και πιο επικίνδυνες προκλήσεις. Τι θα κάνει ο Πούτιν τώρα; Εάν υποχωρήσει περαιτέρω, πρέπει να αναμένει όλο και πιο σοβαρές προκλήσεις έως ότου η μόνη επιλογή θα είναι η συνθηκολόγηση ή ο πυρηνικός πόλεμος.
Η επιθετικότητα της Ουάσιγκτον δεν θα είχε φτάσει στις σημερινές κορυφές, αν ο Πούτιν είχε χτυπήσει στο τραπέζι με την ευκαιρία αρκετών προκλήσεων. Για να πω την αλήθεια, η συριακή κρίση θα είχε τελειώσει ολοκληρωτικά αν δεν υπήρχαν οι επαναλαμβανόμενοι δισταγμοί και οι πρόωρες αποχώρησεις των ρωσικών δυνάμεων.
Δεν καταλαβαίνει η ρωσική κυβέρνηση ότι η Ουάσιγκτον διεξάγει πόλεμο κατά της Ρωσίας και όχι κατά των τρομοκρατών;
Paul Craig Roberts
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
Πρωτότυπο: www.paulcraigroberts.org/2018/09/20/putins-hesitation-has-lost-syrias-idlib-province/ Μετάφραση από αγγλικά: Πέτρος Λομπάρντ reseauinternational.net
Πηγή 

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/09/blog-post_110.html