Μια
δεκαεννιάχρονη κοπέλα θα κουβαλάει επάνω της για μια ζωή μια φριχτή
παραμόρφωση, θα περάσει μαρτύρια, θα πληρώσει την τρέλα κάποιων
αναρχικών ανεγκέφαλων, επειδή βρέθηκε στο λάθος μέρος την λάθος ώρα... την ώρα ενός συλλαλητηρίου ενάντια στη φασιστική βία στο Αγρίνιο.
Η έγκυος -ούτε το όνομά της δεν συγκράτησα, γιατί δεν ηρωοποιήθηκε - που έχασε τη ζωή της στην φωτιά στη Marfin πριν 8 χρόνια... σε συλλαλητήριο εναντίον των μνημονίων και της εξουσίας...
Αστυνομικοί τραυματισμένοι ή σκοτωμένοι σε επεισόδια που προκαλούν οι αντιεξουσιαστές, οι γνωστοί άγνωστοι, στα περίφημα Εξάρχεια και αλλού... Γνώρισα έναν καμμένο αστυνομικό, μου ήταν αδύνατον να τον κοιτάξω κατά πρόσωπο, τόσο φρικαλέα η όψη... και είχε μικρά παιδάκια και νέα γυναίκα...
και άλλοι... και άλλοι...
Αυτοί δεν έχουν μάνες που πονούν! Αυτών η ζωή και η σωματική ακεραιότητα δεν μετράει σ' αυτή την παράλογη χώρα. Μόνο οι αριστεροί έχουν αξία! Μόνο αυτοί γίνονται ήρωες!
Και πώς γίνονται ήρωες; Με το να ξαναγίνονται επεισόδια, να μπαίνουν φωτιές, να πέφτει ξύλο, να τραυματίζονται κι άλλοι άνθρωποι κάθε χρόνο στη μνήμη τους.
Θαυμάσιο μνημόσυνο: νέα θύματα αθώα κι ανυποψίαστα συνήθως!
Θα ήθελα να βγει στα κανάλια ξανά και ξανά η μάνα του Παύλου Φύσσα -την οποία επίσης συμπονώ για τον χαμό του παιδιού της- και να ζητήσει με επίταση, με παράκληση, με πόνο να σταματήσει αυτός ο κύκλος της βίας. Να ζητήσει άλλου είδους μνημόσυνο για το παιδί της.
Ας γίνει ένα έργο όμορφο ειρηνικό στη μνήμη του!
Γνωρίζω μια μάνα στον τόπο όπου διαμένω, η οποία αφότου έχασε το παιδί της αφοσιώθηκε στη φιλανθρωπία. Έφτιαξε ένα σωματείο και του έδωσε το όνομα του παιδιού της. Πραγματοποιεί διάφορες δράσεις, εράνους, μπαζάρ, εκδρομές. Συγκεντρώνει λίγα χρήματα κι έχει στήσει ένα μικρό κοινωνικό ιατρείο, μια μικρή εστία αγάπης. Έτσι τιμώνται οι νεκροί αγαπημένοι μας! Κι έτσι παιδαγωγούνται οι νέοι μας, οι οποίοι δυστυχώς βουλιάζουν σ΄ένα πέλαγος ανασφάλειας, βίας και μίσους!
Ταπεινά το καταθέτω με συμπόνια και για την κ.Φύσσα αλλά και για τις άλλες τις πολλές τις ανώνυμες μάνες!
stavkoum
proskynitis.blogspot.comΗ έγκυος -ούτε το όνομά της δεν συγκράτησα, γιατί δεν ηρωοποιήθηκε - που έχασε τη ζωή της στην φωτιά στη Marfin πριν 8 χρόνια... σε συλλαλητήριο εναντίον των μνημονίων και της εξουσίας...
Αστυνομικοί τραυματισμένοι ή σκοτωμένοι σε επεισόδια που προκαλούν οι αντιεξουσιαστές, οι γνωστοί άγνωστοι, στα περίφημα Εξάρχεια και αλλού... Γνώρισα έναν καμμένο αστυνομικό, μου ήταν αδύνατον να τον κοιτάξω κατά πρόσωπο, τόσο φρικαλέα η όψη... και είχε μικρά παιδάκια και νέα γυναίκα...
και άλλοι... και άλλοι...
Αυτοί δεν έχουν μάνες που πονούν! Αυτών η ζωή και η σωματική ακεραιότητα δεν μετράει σ' αυτή την παράλογη χώρα. Μόνο οι αριστεροί έχουν αξία! Μόνο αυτοί γίνονται ήρωες!
Και πώς γίνονται ήρωες; Με το να ξαναγίνονται επεισόδια, να μπαίνουν φωτιές, να πέφτει ξύλο, να τραυματίζονται κι άλλοι άνθρωποι κάθε χρόνο στη μνήμη τους.
Θαυμάσιο μνημόσυνο: νέα θύματα αθώα κι ανυποψίαστα συνήθως!
Θα ήθελα να βγει στα κανάλια ξανά και ξανά η μάνα του Παύλου Φύσσα -την οποία επίσης συμπονώ για τον χαμό του παιδιού της- και να ζητήσει με επίταση, με παράκληση, με πόνο να σταματήσει αυτός ο κύκλος της βίας. Να ζητήσει άλλου είδους μνημόσυνο για το παιδί της.
Ας γίνει ένα έργο όμορφο ειρηνικό στη μνήμη του!
Γνωρίζω μια μάνα στον τόπο όπου διαμένω, η οποία αφότου έχασε το παιδί της αφοσιώθηκε στη φιλανθρωπία. Έφτιαξε ένα σωματείο και του έδωσε το όνομα του παιδιού της. Πραγματοποιεί διάφορες δράσεις, εράνους, μπαζάρ, εκδρομές. Συγκεντρώνει λίγα χρήματα κι έχει στήσει ένα μικρό κοινωνικό ιατρείο, μια μικρή εστία αγάπης. Έτσι τιμώνται οι νεκροί αγαπημένοι μας! Κι έτσι παιδαγωγούνται οι νέοι μας, οι οποίοι δυστυχώς βουλιάζουν σ΄ένα πέλαγος ανασφάλειας, βίας και μίσους!
Ταπεινά το καταθέτω με συμπόνια και για την κ.Φύσσα αλλά και για τις άλλες τις πολλές τις ανώνυμες μάνες!
stavkoum
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/2018/09/blog-post_453.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου