Δεν μπορούμε να
κατανοήσουμε ποιος ο λόγος που οι «ενδιαφερόμενοι» για τον Ησυχαστικό
(περί Ησυχαστηρίων ο λόγος) μοναχισμό δεν καταθέτουν στοιχειώδη σεβασμό
στις αιώνιες παραδόσεις του μοναχισμού και της Εκκλησίας και
σε ανύποπτο χρόνο ενθέτουν «ιεροκρυφίως» μέσα σε ένα φαινομενικά
άσχετο νομοσχέδιο, τροπολογία κατάλυσης της αυτοτέλειας και
αυτοδιοίκησης των Ησυχαστηρίων.
«Εκκλησίας» και κράτος από κοινού, πέρασαν «νύχτα» νόμο για το «τέλος» ουσιαστικά των Ιερών Ησυχαστηρίων.
Τι επείγουσα διαδικασία είναι αυτή; Και ποιος σοβαρός λόγος υφίσταται ώστε να καταπατούνται «όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες υμών;»
Θυμίζουμε ότι το 2012 είχε επιχειρηθεί πάλι παρόμοια προσπάθεια και είχε προκληθεί εκκλησιαστικός σάλος, η οποία όμως προσπάθεια συνάντησε τις έντονες αντιδράσεις των Ι. Ησυχαστηρίων και τελικά η διαδικασία σταμάτησε.
Παρακάτω παραθέτουμε την σοβαρή ανάλυση του κ. Κανελλόπουλου, Δικηγόρος Πατρών, χωρίς την παρέμβαση και ανάλυση του οποίου δεν θα είχε καταλάβει κανείς τίποτα τη δεδομένη στιγμή.
ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΙΕΡΩΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ
Η εκκλησία της Ελλάδος σε συνεργασία με το κράτος, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει τα Ιερά Ησυχαστήρια, χωρίς οι Αδελφότητες να γνωρίζουν το παραμικρό, προχώρησαν σε ειδική τροπολογία για τα Ιερά Ησυχαστήρια (ενδεικτικά αναφέρουμε Ησυχαστήρια, όπως της Μεταμορφώσεως στο Μήλεσι του Οσίου Πορφυρίου, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και Οσίου Παϊσίου στη Σουρωτή, και πλήθος άλλων Ιερών Ησυχαστηρίων, όπως του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου στη Μεταμόρφωση Χαλκιδικής, του Αγ. Γρηγορίου Παλαμά στα Κουφάλια, του Αγ.Αρσενίου του Καππαδόκη στο Βατοπαίδι Χαλκιδικής, του Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος (Ι.Μητρόπολη Ύδρας) κ.λ.π.
Μάλιστα στο ίδιο νομοσχέδιο υπάρχει και η τροπολογία που ρυθμίζει τη νομιμοποίηση των μουφτήδων. Το σχέδιο νόμου είναι του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων, με τίτλο: «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις». Μέσα, λοιπόν, σ’αυτό το φαινομενικά άσχετο σχέδιο νόμου ενέθεσαν και τις τροπολογίες «Θέματα Μουφτειών», διά του οποίου «καλύπτονται πλέον από το δημόσιο οι δαπάνες λειτουργίας των μουφτειών, ώστε να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι θρησκευτικές ανάγκες της μουσουλμανικής μειονότητας. Οι δαπάνες λειτουργίας πλέον των μουφτειών θα βαραίνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων…».
Επίσης ενέθεσαν την τροπολογία με τίτλο: «Υποστήριξη επιστημονικού έργου για τον διάλογο μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων, την θρησκευτική ελευθερία και την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού». Για τον σκοπό αυτό αποφασίζουν να επιχορηγούν από το Υπουργείο Παιδείας το Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ Γενεύης… «για την ανάπτυξη του διαθρησκειακού διαλόγου… την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων,… την καταπολέμηση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού».
Αφού, λοιπόν, ρύθμισαν ευνοϊκά για τούς μουσουλμάνους μουφτήδες, αφού μερίμνησαν να χρηματοδοτούν τον διαθρησκειακό διάλογο, δείτε τι μεθόδευσαν για τα Ιερά Ησυχαστήρια : Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρονται τα εξής:
Ενώ στο κείμενο των άρθρων του νόμου προβλέπεται επί λέξει ότι:
Υπενθυμίζουμε ότι η παράγραφος 6 του άρθρου 39 του Ν. 590/1977 , ορίζει: «Περί των Ιερών Μονών, `Αρθρον 39.
…………………………………………
Ο Μητροπολίτης ασκεί επί των Ιερών Μονών της επαρχίας αυτού την
κατά τους ιερούς κανόνας πνευματικήν εποπτείαν διά την κανονικήν μνημόνευσιν του ονόματος αυτού εν ταις Ιεραίς Ακολουθίαις, την χειροθεσίαν του Ηγουμένου, την έγκρισιν της κουράς των μοναχών, την ανάκρισιν των κανονικών παραπτωμάτων, την μέριμναν διά την κατά τους ιερούς κανόνας λειτουργίαν της Μονής και τον έλεγχον της νομιμότητος της οικονομικής διαχειρήσεως αυτής.»
Στην σημείο λοιπόν αυτό της παραγράφου 6 του άρθρου 39 του ισχύοντος καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, προβλέπεται από το επίμαχο νομοσχέδιο, η προσθήκη του ως άνω δευτέρου εδαφίου «Τα ανωτέρω ισχύουν και ως προς τα ιερά ησυχαστήρια ασχέτως νομικής μορφής»
Καθίσταται προφανές λοιπόν ότι η ως άνω ,προβλεπόμενη από τον επίμαχο νομο, προσθήκη στην παράγραφο 6 του άρθρου 39, του Ν.390/1977( καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος)του δευτέρου εδαφίου «Τα ανωτέρω ισχύουν και ως προς τα ιερα ησυχαστήρια ασχέτως νομικής μορφής» στοχεύει αποκλειστικά στην εξομοίωση των ησυχαστηρίων με τις Ιερές μονές ΝΠΔΔ, ως προς το θέμα της εποπτείας των ,από τον επιχώριο Μητροπολίτη επί της οικονομικής αυτών διαχειρίσεως, καταλύοντας στην ουσία το αυτοτελές και αυτοδιοίκητο αυτών.
Επίσης το επίμαχο νομοσχέδιο προβλέπει ότι:
Παραθέτουμε την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ν.590/1977:
«Άρθρον 1.- 1………………………………………………
Κατά τας νομικάς αυτών σχέσεις η Εκκλησία της Ελλάδος, αι Μητροπόλεις, αι ενορίαι μετά των Ενοριακών αυτών Ναών, αι Μοναί, η Αποστολική Διακονία, ο ΟΔΕΠ, το ΤΑΚΕ, το Διορθόδοξον Κέντρον της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Το Εκκλησιαστικόν Ορφανοτροφείον Βουλιαγμένης, ως και τα λοιπά Εκκλησιαστικά Καθιδρύματα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Μητροπόλεων, τα λειτουργούντα μέχρι της ισχύος του παρόντος και κεκτημένα νομικήν προσωπικότητα, είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου,όπως και τα Ιερά Προσκυνήματα, τα εκκλησιαστικά Ιδρύματα και εκκλησιαστικά Μουσεία , λειτουργούν δε επί τη βάσει των υφισταμένων μέχρι σήμερον οργανισμών αυτών, οίτινες δύνανται να συμπληρούνται και να τροποποιώνται εφ` εξής διά κανονιστικών αποφάσεων, εκδιδομένων υπό «της Ι.Σ.Ι. ή της Δ.Ι.Σ. κατόπιν προτάσεως» του οικείου Αρχιερέως, δι` ων θα ρυθμίζονται τα της διοικήσεως, διαχειρίσεως, ελέγχου και εν γένει λειτουργίας αυτών, ως και τα της υπηρεσιακής εν γένει καταστάσεως του προσωπικού αυτών.»
Στην παράγραφο λοιπόν αυτή, την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ισχύοντος καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, προβλέπεται από το επίμαχο νομοσχέδιο, η προσθήκη της φράσης «Τα εκκλησιαστικά Μουσεία και τα ιερά ησυχαστήρια »
Επιτρέψτε μου να πω ότι , κατά την γνώμη μου, η προσθήκη αυτή είναι χείρονα της πρώτης, συνιστά δε τον Δούρειο Ίππο της οριστικής καταλύσεως της αυτοτέλειας και της αυτοδιοίκησης των Ιερών Ησυχαστηρίων , αφού με αφορμή οποιαδήποτε διαφωνία μεταξύ Αδελφότητας και Μητροπολίτου , ο οικείος Αρχιερέας , δια της κερκόπορτας αυτής που δημιουργεί το επίμαχο νομοσχέδιο , θα μπορεί, να αλλάζει κατά το δοκούν ,τον οργανισμό των ησυχαστηρίων , με πρόταση του στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας η ακόμη και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο, εμφανίζοντας μάλιστα την απόφαση του αυτή, όχι ως δική του αλλά του ανώτερου από αυτόν οργάνου της Εκκλησίας, επεμβαίνοντας έτσι «νομιμοφανώς» στην εσωτερική ζωή της αδελφότητος και αξιώνοντας αδιάκριτη υπακοή , επαπειλώντας σε αντίθετη περίπτωση ποινές και καθαίρεση από την ιεροσύνη η τίτλους και αξιώματα.
Περαιτέρω, εκτός από την νομική διάσταση του θέματος , τίθεται μείζον πνευματικό και ηθικό θέμα , και λακωνικά εξηγώ. Όλες οι Αδελφότητες των Ιερών Ησυχαστηρίων με τους Αγίους Γέροντές τους και Πνευματικούς, όταν αποφάσισαν να ιδρύσουν τα Ησυχαστήριά τους, συνέταξαν το καταστατικό τους, το έθεσαν υπόψη του οικείου Μητροπολίτου , έλαβαν την πατρική του ευλογία, ενώ μετά την έγκριση του από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, το κατέθεσαν στην Ιερά Σύνοδο , προς έλεγχο και έγκριση , μετά την λήψη της οποίας , κατετέθη στο Υπουργείο Παιδείας, για την τελική έγκριση και την προώθηση του στην προεδρεία της Δημοκρατίας , δια την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος. Έρχεται τώρα η «εκκλησία» (άγνωστο ποιοι το μεθόδευσαν), και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των αδελφοτήτων των Ιερών Ησυχαστηρίων (είναι άγνωστο σε εμένα αν έχουν ενημερωθεί και οι επιχώριοι Επίσκοποι, στις Μητροπόλεις των οποίων εδρεύουν Ησυχαστήρια, κάποια Ησυχαστήρια πάντως που ρώτησα, αγνοούσαν τα πάντα), έρχονται λοιπόν , σε ανύποπτο χρόνο και ενθέτουν « ιεροκρυφίως»μέσα σε ένα φαινομενικά άσχετο νομοσχέδιο, τροπολογία κατάλυσης της αυτοτέλειας και αυτοδιοίκησης των Ησυχαστηρίων.
Συγχωρέστε με, αλλά εκφράζοντας και τις σκέψεις των άμεσα από την ενέργεια αυτή, θιγομένων, οφείλω να επισημάνω ότι, αυτό δεν είναι ήθος χριστιανικό, αυτή η ενέργεια δεν έχει σχέση με το Πνεύμα το ευθές και Άγιον. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ενέργεια Πατερική· οι Άγιοι Πατέρες της εκκλησίας ουδέποτε συμπεριφέρθηκαν στις Αδελφότητες σαν να ήταν «δούλοι στις φυτείες τους».
Προσωπικά, μόνο γι’ αυτό τον λόγο, λυπάμαι αφάνταστα και κοινοποιώ την παρούσα με επισυναπτόμενο το νομοσχέδιο στα Ησυχαστήρια και στους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες, για να διαπιστώσουμε αν τελικά υπάρχουν και σήμερα Πατέρες, οι οποίοι αν πράγματι δεν γνώριζαν έως τώρα, καλούνται πλέον να ενεργήσουν ή να αδιαφορήσουν, αποδεικνύοντας στην δεύτερη περίπτωση , ότι όχι μόνο ήσαν ενήμεροι και δεν είχαν την Πατερική φροντίδα και ευαισθησία να ενημερώσουν τα «παιδιά τους» που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος, για να τα προστατεύουν ως Πατέρες, αλλά με την επίμαχη αυτή νομοθετική ρύθμιση επιδιώκουν να τα κατεξουσιάζουν.
Είναι επίσης τραγική ειρωνεία να επιφυλάσσουν στα Ιερά Ησυχαστήριά και τις τίμιες αδελφότητες των, αυτή την υπονόμευση, την ίδια στιγμή ,στο ίδιο νομοσχέδιο, με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους μουφτήδες και για τους προωθούντες τους διαθρησκειακούς διαλόγους.
Μετά σεβασμού και εκτιμήσεως,
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Δικηγόρος Πατρών
Γούναρη 33, τ.κ.26221
Τηλ.6974390880
«Εκκλησίας» και κράτος από κοινού, πέρασαν «νύχτα» νόμο για το «τέλος» ουσιαστικά των Ιερών Ησυχαστηρίων.
Τι επείγουσα διαδικασία είναι αυτή; Και ποιος σοβαρός λόγος υφίσταται ώστε να καταπατούνται «όρια αιώνια α έθεντο οι πατέρες υμών;»
Θυμίζουμε ότι το 2012 είχε επιχειρηθεί πάλι παρόμοια προσπάθεια και είχε προκληθεί εκκλησιαστικός σάλος, η οποία όμως προσπάθεια συνάντησε τις έντονες αντιδράσεις των Ι. Ησυχαστηρίων και τελικά η διαδικασία σταμάτησε.
Παρακάτω παραθέτουμε την σοβαρή ανάλυση του κ. Κανελλόπουλου, Δικηγόρος Πατρών, χωρίς την παρέμβαση και ανάλυση του οποίου δεν θα είχε καταλάβει κανείς τίποτα τη δεδομένη στιγμή.
ΠΡΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΙΕΡΩΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΩΝ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ
Η εκκλησία της Ελλάδος σε συνεργασία με το κράτος, χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει τα Ιερά Ησυχαστήρια, χωρίς οι Αδελφότητες να γνωρίζουν το παραμικρό, προχώρησαν σε ειδική τροπολογία για τα Ιερά Ησυχαστήρια (ενδεικτικά αναφέρουμε Ησυχαστήρια, όπως της Μεταμορφώσεως στο Μήλεσι του Οσίου Πορφυρίου, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου και Οσίου Παϊσίου στη Σουρωτή, και πλήθος άλλων Ιερών Ησυχαστηρίων, όπως του Αγ. Ιωάννου του Προδρόμου στη Μεταμόρφωση Χαλκιδικής, του Αγ. Γρηγορίου Παλαμά στα Κουφάλια, του Αγ.Αρσενίου του Καππαδόκη στο Βατοπαίδι Χαλκιδικής, του Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνος (Ι.Μητρόπολη Ύδρας) κ.λ.π.
Μάλιστα στο ίδιο νομοσχέδιο υπάρχει και η τροπολογία που ρυθμίζει τη νομιμοποίηση των μουφτήδων. Το σχέδιο νόμου είναι του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων, με τίτλο: «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις». Μέσα, λοιπόν, σ’αυτό το φαινομενικά άσχετο σχέδιο νόμου ενέθεσαν και τις τροπολογίες «Θέματα Μουφτειών», διά του οποίου «καλύπτονται πλέον από το δημόσιο οι δαπάνες λειτουργίας των μουφτειών, ώστε να εξυπηρετούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι θρησκευτικές ανάγκες της μουσουλμανικής μειονότητας. Οι δαπάνες λειτουργίας πλέον των μουφτειών θα βαραίνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων…».
Επίσης ενέθεσαν την τροπολογία με τίτλο: «Υποστήριξη επιστημονικού έργου για τον διάλογο μεταξύ θρησκευτικών κοινοτήτων, την θρησκευτική ελευθερία και την καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού». Για τον σκοπό αυτό αποφασίζουν να επιχορηγούν από το Υπουργείο Παιδείας το Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ Γενεύης… «για την ανάπτυξη του διαθρησκειακού διαλόγου… την προώθηση του διαλόγου μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων,… την καταπολέμηση της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού και του αντισημιτισμού».
Αφού, λοιπόν, ρύθμισαν ευνοϊκά για τούς μουσουλμάνους μουφτήδες, αφού μερίμνησαν να χρηματοδοτούν τον διαθρησκειακό διάλογο, δείτε τι μεθόδευσαν για τα Ιερά Ησυχαστήρια : Στην αιτιολογική έκθεση αναφέρονται τα εξής:
Ενώ στο κείμενο των άρθρων του νόμου προβλέπεται επί λέξει ότι:
Υπενθυμίζουμε ότι η παράγραφος 6 του άρθρου 39 του Ν. 590/1977 , ορίζει: «Περί των Ιερών Μονών, `Αρθρον 39.
…………………………………………
Ο Μητροπολίτης ασκεί επί των Ιερών Μονών της επαρχίας αυτού την
κατά τους ιερούς κανόνας πνευματικήν εποπτείαν διά την κανονικήν μνημόνευσιν του ονόματος αυτού εν ταις Ιεραίς Ακολουθίαις, την χειροθεσίαν του Ηγουμένου, την έγκρισιν της κουράς των μοναχών, την ανάκρισιν των κανονικών παραπτωμάτων, την μέριμναν διά την κατά τους ιερούς κανόνας λειτουργίαν της Μονής και τον έλεγχον της νομιμότητος της οικονομικής διαχειρήσεως αυτής.»
Στην σημείο λοιπόν αυτό της παραγράφου 6 του άρθρου 39 του ισχύοντος καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, προβλέπεται από το επίμαχο νομοσχέδιο, η προσθήκη του ως άνω δευτέρου εδαφίου «Τα ανωτέρω ισχύουν και ως προς τα ιερά ησυχαστήρια ασχέτως νομικής μορφής»
Καθίσταται προφανές λοιπόν ότι η ως άνω ,προβλεπόμενη από τον επίμαχο νομο, προσθήκη στην παράγραφο 6 του άρθρου 39, του Ν.390/1977( καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος)του δευτέρου εδαφίου «Τα ανωτέρω ισχύουν και ως προς τα ιερα ησυχαστήρια ασχέτως νομικής μορφής» στοχεύει αποκλειστικά στην εξομοίωση των ησυχαστηρίων με τις Ιερές μονές ΝΠΔΔ, ως προς το θέμα της εποπτείας των ,από τον επιχώριο Μητροπολίτη επί της οικονομικής αυτών διαχειρίσεως, καταλύοντας στην ουσία το αυτοτελές και αυτοδιοίκητο αυτών.
Επίσης το επίμαχο νομοσχέδιο προβλέπει ότι:
Παραθέτουμε την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ν.590/1977:
«Άρθρον 1.- 1………………………………………………
Κατά τας νομικάς αυτών σχέσεις η Εκκλησία της Ελλάδος, αι Μητροπόλεις, αι ενορίαι μετά των Ενοριακών αυτών Ναών, αι Μοναί, η Αποστολική Διακονία, ο ΟΔΕΠ, το ΤΑΚΕ, το Διορθόδοξον Κέντρον της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.
Το Εκκλησιαστικόν Ορφανοτροφείον Βουλιαγμένης, ως και τα λοιπά Εκκλησιαστικά Καθιδρύματα της Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Μητροπόλεων, τα λειτουργούντα μέχρι της ισχύος του παρόντος και κεκτημένα νομικήν προσωπικότητα, είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου,όπως και τα Ιερά Προσκυνήματα, τα εκκλησιαστικά Ιδρύματα και εκκλησιαστικά Μουσεία , λειτουργούν δε επί τη βάσει των υφισταμένων μέχρι σήμερον οργανισμών αυτών, οίτινες δύνανται να συμπληρούνται και να τροποποιώνται εφ` εξής διά κανονιστικών αποφάσεων, εκδιδομένων υπό «της Ι.Σ.Ι. ή της Δ.Ι.Σ. κατόπιν προτάσεως» του οικείου Αρχιερέως, δι` ων θα ρυθμίζονται τα της διοικήσεως, διαχειρίσεως, ελέγχου και εν γένει λειτουργίας αυτών, ως και τα της υπηρεσιακής εν γένει καταστάσεως του προσωπικού αυτών.»
Στην παράγραφο λοιπόν αυτή, την παράγραφο 4 του άρθρου 1 του ισχύοντος καταστατικού χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, προβλέπεται από το επίμαχο νομοσχέδιο, η προσθήκη της φράσης «Τα εκκλησιαστικά Μουσεία και τα ιερά ησυχαστήρια »
Επιτρέψτε μου να πω ότι , κατά την γνώμη μου, η προσθήκη αυτή είναι χείρονα της πρώτης, συνιστά δε τον Δούρειο Ίππο της οριστικής καταλύσεως της αυτοτέλειας και της αυτοδιοίκησης των Ιερών Ησυχαστηρίων , αφού με αφορμή οποιαδήποτε διαφωνία μεταξύ Αδελφότητας και Μητροπολίτου , ο οικείος Αρχιερέας , δια της κερκόπορτας αυτής που δημιουργεί το επίμαχο νομοσχέδιο , θα μπορεί, να αλλάζει κατά το δοκούν ,τον οργανισμό των ησυχαστηρίων , με πρόταση του στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας η ακόμη και στην Διαρκή Ιερά Σύνοδο, εμφανίζοντας μάλιστα την απόφαση του αυτή, όχι ως δική του αλλά του ανώτερου από αυτόν οργάνου της Εκκλησίας, επεμβαίνοντας έτσι «νομιμοφανώς» στην εσωτερική ζωή της αδελφότητος και αξιώνοντας αδιάκριτη υπακοή , επαπειλώντας σε αντίθετη περίπτωση ποινές και καθαίρεση από την ιεροσύνη η τίτλους και αξιώματα.
Περαιτέρω, εκτός από την νομική διάσταση του θέματος , τίθεται μείζον πνευματικό και ηθικό θέμα , και λακωνικά εξηγώ. Όλες οι Αδελφότητες των Ιερών Ησυχαστηρίων με τους Αγίους Γέροντές τους και Πνευματικούς, όταν αποφάσισαν να ιδρύσουν τα Ησυχαστήριά τους, συνέταξαν το καταστατικό τους, το έθεσαν υπόψη του οικείου Μητροπολίτου , έλαβαν την πατρική του ευλογία, ενώ μετά την έγκριση του από το Μητροπολιτικό Συμβούλιο, το κατέθεσαν στην Ιερά Σύνοδο , προς έλεγχο και έγκριση , μετά την λήψη της οποίας , κατετέθη στο Υπουργείο Παιδείας, για την τελική έγκριση και την προώθηση του στην προεδρεία της Δημοκρατίας , δια την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος. Έρχεται τώρα η «εκκλησία» (άγνωστο ποιοι το μεθόδευσαν), και χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των αδελφοτήτων των Ιερών Ησυχαστηρίων (είναι άγνωστο σε εμένα αν έχουν ενημερωθεί και οι επιχώριοι Επίσκοποι, στις Μητροπόλεις των οποίων εδρεύουν Ησυχαστήρια, κάποια Ησυχαστήρια πάντως που ρώτησα, αγνοούσαν τα πάντα), έρχονται λοιπόν , σε ανύποπτο χρόνο και ενθέτουν « ιεροκρυφίως»μέσα σε ένα φαινομενικά άσχετο νομοσχέδιο, τροπολογία κατάλυσης της αυτοτέλειας και αυτοδιοίκησης των Ησυχαστηρίων.
Συγχωρέστε με, αλλά εκφράζοντας και τις σκέψεις των άμεσα από την ενέργεια αυτή, θιγομένων, οφείλω να επισημάνω ότι, αυτό δεν είναι ήθος χριστιανικό, αυτή η ενέργεια δεν έχει σχέση με το Πνεύμα το ευθές και Άγιον. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ενέργεια Πατερική· οι Άγιοι Πατέρες της εκκλησίας ουδέποτε συμπεριφέρθηκαν στις Αδελφότητες σαν να ήταν «δούλοι στις φυτείες τους».
Προσωπικά, μόνο γι’ αυτό τον λόγο, λυπάμαι αφάνταστα και κοινοποιώ την παρούσα με επισυναπτόμενο το νομοσχέδιο στα Ησυχαστήρια και στους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες, για να διαπιστώσουμε αν τελικά υπάρχουν και σήμερα Πατέρες, οι οποίοι αν πράγματι δεν γνώριζαν έως τώρα, καλούνται πλέον να ενεργήσουν ή να αδιαφορήσουν, αποδεικνύοντας στην δεύτερη περίπτωση , ότι όχι μόνο ήσαν ενήμεροι και δεν είχαν την Πατερική φροντίδα και ευαισθησία να ενημερώσουν τα «παιδιά τους» που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος, για να τα προστατεύουν ως Πατέρες, αλλά με την επίμαχη αυτή νομοθετική ρύθμιση επιδιώκουν να τα κατεξουσιάζουν.
Είναι επίσης τραγική ειρωνεία να επιφυλάσσουν στα Ιερά Ησυχαστήριά και τις τίμιες αδελφότητες των, αυτή την υπονόμευση, την ίδια στιγμή ,στο ίδιο νομοσχέδιο, με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους μουφτήδες και για τους προωθούντες τους διαθρησκειακούς διαλόγους.
Μετά σεβασμού και εκτιμήσεως,
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Δικηγόρος Πατρών
Γούναρη 33, τ.κ.26221
Τηλ.6974390880
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου