Carlos Aznárez
Το πιο σημαντικό από ό, τι συνέβη τη Κυριακή 20 Μαΐου, είναι ότι υπερβαίνοντας τις απειλές όλων των ειδών, ο λαός της Βενεζουέλας πήγε και πάλι να ψηφίσει και επέβαλε δημοκρατικά, ενώπιον εκατοντάδων διεθνών παρατηρητών, την πολύ αναμενόμενη επανεκλογή του Nicolás Maduro. Αυτή η λεπτομέρεια, για την ακρίβεια αυτή η ανανεωμένη υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας με μοναδικό όπλο μια κάλπη, είναι μια πρακτική, η οποία από το Δεκέμβριο του 1998, το οποίο δεν τόσο μακριά, οδηγεί τις διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ στα πρόθυρα της υστερίας.
Περπατώντας μέσα από τα εκλογικά τμήματα και μιλώντας από τα ξημερώματα με εκείνους που στο άκουσμα του τσαβικού εγερτήριου που βρίσκεται πάντα στις μνήμες, παρατάσσονται στις ουρές για να ψηφίσουν, ακούσαμε στο Καράκας και τα περίχωρά του, λόγους που εξηγούν το μετέπειτα θρίαμβο. Η ειρήνη ήταν ένας λόγος, αλλά όχι ως επίσημη διεκδίκηση, αλλά ως απόδειξη δυσπεψίας: «Να μας αφήσουν ήσυχους, να μη μας κάνουν αν εξαρτηθεί το μέλλον μας από απειλές», μας είπε ένας νεαρός σ’ ένα κολέγιο στη Catia. Μερικές ώρες αργότερα, σε άλλο εκλογικό τμήμα στην πολιτεία του Βάργκας, η φράση επαναλαμβανόταν υπό την ακόλουθη μορφή: «Εγώ στοιχηματίζω στο Maduro, διότι αυτή η επανάσταση είναι η ελπίδα μας». Κοντά από εκεί, γείτονες χόρευαν, έτρωγαν γλυκά και έλεγαν σε οποίον ήθελε να τους ακούσει ότι «αυτή τη γειτονιά που βρίκεστε, την έκανε ο κομαντάντε Chávez και αυτή λίγο πιο πέρα, ο Πρόεδρος Εργάτης μας την έδωσε». Μίλαγαν για άψογα κτίρια με όλες τις εγκαταστάσεις σε λειτουργία που αποτελούν μέρος από τα 2 εκατομμύρια σπίτια που θα κατασκευάσει η Επανάσταση για τους πιο φτωχούς.
Συνειδητοποιώντας ότι μερικοί από μας είχαν έρθει από την Αργεντινή, μια όχι και τόσο νέα γυναίκα μας αγκάλιασε και φώναζε για να είναι σαφές: «Αν χρειάζεστε βοήθεια για να διώξετε αυτόν τον Macri, πέστε το εκεί, ότι είμαστε όλοι γονατισμένοι». Έκανε πολύ ζέστη, αλλά κανείς δεν κινούταν επειδή περίμεναν την ανακοίνωση από το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο του τόσου επιθυμητού θριάμβου.
Αργότερα, σε άλλη γειτονιά του Καράκας, τις απαντήσεις που παίρναμε συνέχισαν να είναι μια συσσώρευση λόγων: «Ψηφίζω κατά του Trump και εναντίον εκείνων της Ομάδας της Λίμα», μας είπε μια φοιτήτρια της ιατρικής η οποία πρόσθεσε: «Αυτά που είναι καλά και αυτά που δεν μας αρέσουν, θα τα πούμε οι ίδιοι και όχι ένας γιάνκης εκατομμυριούχος ή αυτοί οι Ευρωπαίοι που δεν έχουν τίποτα να κάνουν εδώ». Μαρτυρίες παράπονου έναντι τέτοιων επεμβάσεων, φωνές έτοιμες να υπερασπιστούν ό, τι έχει κερδηθεί, εκφράσεις ευγνωμοσύνης για εμάς που ήρθαμε να επιβεβαιώσουμε ότι στη Μπολιβαριανή Βενεζουέλα οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι πιστοί στην κληρονομιά του Ούγκο Τσάβες.
Αργότερα ήρθαν τα αποτελέσματα και εν μέσω πυροτεχνημάτων, των στοργικών χειροκροτημάτων και ακόμα και δακρύων που υποδέχτηκαν το νέο πρόεδρο μπροστά από το Miraflores Palace, η αντιπολίτευση και οι διεθνείς «προστάτες» της ξεκίνησαν ένα σχέδιο προγραμματισμένο πριν από μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι λεγόμενοι «δημοκράτες» επιτίθενται με περισσότερες οικονομικές κυρώσεις, με παράφωνες κραυγές για απάτη (ακόμη και πριν γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα, όπως ο υποψήφιος Henry Falcon) ή με δηλητηριώδη άρθρα στα περισσότερα μέσα του ηγεμονικού παγκόσμιου Τύπου. Την πιο βρώμικη μιας ολόκληρης σειράς προσβολών, τη διαβάσαμε στο Τύπο της Αργεντινής: «Μια εγκληματική συμμορία κέρδισε τις εκλογές στη Βενεζουέλα, κλπ ...»
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η αμερικανική Αυτοκρατορία και οι υπηρέτες της των δεξιών κυβερνήσεων της ηπείρου δεν κατάφεραν να αντέξουν αυτήν την ηρωική νίκη από τα σπλάχνα ενός Λαού που υποφέρει από πολλές ανάγκες αλλά δεν σπάει μπροστά τους και παίρνει τη δύναμή του στην ίδια τη μνήμη του των αγώνων του και μετατρέπει τα πιο σκοτεινά σενάρια στα πιο λαμπρά.
Τώρα θα έρθουν τα βάσανα, οι εξώσεις πρεσβευτών, οι συνωμοσίες για να απομονώσουν περαιτέρω μια χώρα της οποίας η μόνη αμαρτία ήταν να θέλει την ευτυχία των πολιτών της και που τόλμησε να δείξει ένα παράδειγμα σε όλο τον κόσμο ή να υπενθυμίσει στο εαυτό της και σε άλλους ότι τα μεγάλα κατορθώματα απαιτούν θυσίες. Το να θέλεις να ζήσεις σε μια σοσιαλιστική κοινωνία σε περίοδο πλήρους επέλασης του πολιτικού, οικονομικού και στρατιωτικού νεοφιλελευθερισμού, είναι η χειρότερη πρόκληση που μπορεί να κάνει κανείς σε όσους, στην Ουάσιγκτον, το Μαϊάμι ή στη Μαδρίτη εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η ζωή ενός άνδρα ή μιας γυναίκας αγοράζεται και πωλείται σαν σε μια αγορά.
Τώρα θα χτυπήσουν οι σειρήνες συναγερμού στα εδάφη της Λατινικής Αμερικής και θα χρειαστεί διπλή διεθνιστική αλληλεγγύη, όπως το κάναμε όταν η Κούβα εκδιώχθηκε από την ΟΑΚ και ήθελαν να την απομονώσουν από τα αδέρφια της την περιοχή.
Όπως τότε, οι λαοί θα πρέπει να διαχειριστούν μια σειρά από αδελφικές δράσεις για να αγκαλιάσουν την πατρίδα του Μπολιβάρ και να δείχνουν στον Trump ότι οι απειλές του να βάλει φωτιά στο λιβάδι όπως κάποτε, η υπομονή έχει τα όριά της. Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν δοσίλογοι και προξενητές που προστατεύουν αυτές τις πολιτικές επίθεσης ή που, με τη ζέστη τόσων πολλών παρεμβολών, καταφέρνουν να ενσταλάξουν τον φόβο στο σώμα ορισμένων πολιτικών που αυτοαποκαλούνται «προοδευτικοί» στις προεκλογικές εκστρατείες τους (όπως στην Κολομβία και το Μεξικό), αλλά συμμετέχουν στην ομάδα της Λίμα και δεν αναγνωρίζουν το θρίαμβο του Maduro ή δεν θέλουν να αναφέρουν το όνομα της χώρας υπό επίθεση επειδή οι σύμβουλοί τους ή οι ίδιοι θεωρούν ότι «αφαιρεί ψήφους». Αυτοί οι χαρακτήρες είναι φτωχοί στην ψυχή, αυτοί που η αυτοκρατορία περιφρονεί και δεν θα ξεφύγουν από αυτές τις επιθέσεις.
Αλλά υπάρχουν επίσης σε κάθε χώρα μας εργαζόμενοι, σπουδαστές, αγρότες που θαυμάζουν όλα όσα έκανε ο Τσάβες και σήμερα εκπροσωπείται από τονMaduro. Απλοί άνθρωποι που γνωρίζουν ότι το να εύχεσαι το αδύνατο είναι πολύ ακριβό και δεν λυπόνται να είναι όπως είναι. Εκείνοι ακριβώς, είναι αυτοί που δεν κάνουν ανάλυση των ποσοστών συμμετοχής στις εκλογές ή αναρωτιούνται αν ο Maduro «είναι ή δεν είναι όπως ο Chávez» όπως είχαν κάνει κάποιοι κύριοι-τα-γνωρίζω-όλα της «αριστερής» πολιτικής. Για εκείνους τους ανθρώπους με ευαίσθητη καρδιά και σχεδόν αγωνιστική (ή τελείως) απόφαση, το πιο εντυπωσιακό ήταν ότι κατά τις ώρες αυτές, «κέρδισε ο Maduro» και «ψοφάνε οι γιάνκηδες!». Είναι σίγουρο.
Όπως και στον αθλητισμό, η νίκη έρχεται νικώντας. Τα υπόλοιπα θα συζητηθούν στη σύγκρουση των χιλίων μαχών που θα πρέπει να διεξαχθούν από τώρα και στο εξής.
Μετάφραση ισπανικά-γαλλικά Françoise Lopez για τις πληροφορίες γιαBolivar Infos
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
Πηγή στα ισπανικά:
http://www.resumenlatinoamericano.org/2018/05/21/la-gran-derrota-de-trump-en-venezuela-por-carlos-aznarez/
μέσω: http://bolivarinfos.over-blog.com/2018/05/venezuela-la-grande-defaite-de-trump.html
reseauinternational
Ο Μαδούρο απέλασε δύο διπλωμάτες των ΗΠΑ από τη Βενεζουέλα
Πηγή: www.cubadebate.cu
O Πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο ανακήρυξε “persona non grata” δύο διπλωμάτες της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα.
Διέταξε να εγκαταλείψουν τη χώρα ο Τοντ Ρόμπινσον, εμπορικός ακόλουθος και ο Μπρίαν Ναράνχος, πρόξενος, για παρεμβατική δράση κατά της Βενεζουέλας.
Οι εν λόγω διπλωμάτες κλήθηκαν να εγκαταλείψουν την χώρα μέσα σε 48 ώρες.
Ο Μαδούρο κατηγόρησε τους βορειοαμερικανούς διπλωμάτες, από την έδρα του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE), κατά την ανακήρυξή του ως Προέδρου της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, για την περίοδο 2019-2025, μετά τις εκλογές της 20ης Μαΐου.
Κατήγγειλε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες σκοπεύουν με τις επιβαλλόμενες κυρώσεις να κλιμακώσουν την επίθεση κατά της Βενεζουέλας και δήλωσε:
“Καταγγέλλω όλες τις κυρώσεις που επιβάλλονται στην Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας, γιατί κάνουν ζημιά και κάνουν να υποφέρει ο λαός της Βενεζουέλας, προκαλώντας οικονομική, χρηματοδοτική και νομισματική ζημιά στο λαό της Βενεζουέλας”.
Τα τελευταία μέτρα της Ουάσινγκτον, ως απάντηση στην επανεκλογή Μαδούρο, έχουν στόχο το δημόσιο χρέος και τα ομόλογα της Βενεζουέλας, περιορίζοντας την δυνατότητα της Βενεζουελάνικης εκτελεστικής εξουσίας να ρευστοποιήσει περιουσιακά στοιχεία στην επικράτεια των ΗΠΑ.
Η τελευταία Εκτελεστική Εντολή που τέθηκε σε ισχύ αφού υπογράφτηκε από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, απαγορεύει την αγορά οποιουδήποτε χρέους που θα προορίζοντας ως εγγύηση.
Κατά τον ίδιο τρόπο,θέτει υπό απαγόρευση την πώληση, μεταβίβαση ή εκχώρηση κεφαλαίου οποιασδήποτε μονάδας που η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, κατέχει 50% και πάνω των μετοχών.
Απαντώντας σε αυτές τους ελιγμούς, οι αρχές της Βενεζουέλας εξέδωσαν ανακοίνωση με την οποία καταγγέλουν “την συστηματική εκστρατεία επιθέσεων και εχθρικών κινησεων του βορειοαμερικάνικου καθεστώτος, που επιχειρεί να τιμωρήσει τον λαό της Βενεζουέλας, επειδή εξάσκησε το ιερό και νόμιμο δικαίωμα της ψήφου.
Οι ΗΠΑ απειλούν με αντίποινα μετά την απέλαση διπλωματών από τη Βενεζουέλα
Η Ουάσινγκτον απείλησε με αντίποινα το Καράκας, μετά την απόφαση του Νικολάς Μαδούρο, να απελάσει την Τρίτη δύο υψηλόβαθμους βορειοαμερικανούς διπλωμάτες. Η απέλαση ανακοινώθηκε μετά τις νέες κυρώσεις που επέβαλαν ο ΗΠΑ κατά της νοτιοαμερικανιής χώρας.
Η Βενεζουέλα ανακήρυξε ανεπιθύμητους τον Τοντ Ρόμπινσον, εμπορικό ακόλουθο και Μπρίαν Ναράνχο, πρόξενο, Σύμφωνα με τον πρόεδρο οι δύο διπλωμάτες “απείλησαν και εξάσκησαν πιέσεις”, σε υποψήφιους στις προεδρικές εκλογές, προκειμένου να μην αναθεωρήσουν τις προθέσεις τους.
Υπάλληλος του βορειοααμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε στο AFP ότι η Ουάσινγκτον θα λάβει τα απαραίτητα μέτρα στη βάση της αμοιβαιότητας, ωστόσο το Καράκας δεν έχει κοινοποιήσει της απόφασή του μέσω της διπλωματικής οδού.
Προηγουμένως, ο Μαδούρο ανέφερε ότι πριν από αυτή την απόφαση, το υπουργείο Εξωτερικών είχε προβεί σε περισσότερες από δέκα έγγραφες διαμαρτυρίες, στην βορειοαμερικαν απαιτώντας από τις ΗΠΑ να ανασκευάσουν οι διπλωμάτες τους τις δηλώσεις τους.
Μετά την επανεκλογή του Μαδούρο στη θέση του Προέδρου, ο Ντόναλντ Τραμπ ενέκρινε εκτελεστική εντολή με την οποία περιορίζει την πώληση χρέους και δημόσιων περιουσιακών στοιχείων από την κυβέρνηση της Βενεζουέλας στις ΗΠΑ. Ο Τραμο δήλωσε ότι αυτή η ενέργεια αποσκοπεί στην προστασία των χρημάτων του λαού της Βενεζουέλας, “που έχει υποφέρει πολύ” από την διακυβέρνηση Μαδούρο.
prensa-rebelde
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου