Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Το ζήτημα της τουρκικής απειλής κατά της εθνικής ακεραιότητας της χώρας μας είναι πάγιο και δεν έχει εκλείψει εδώ και πολλές δεκαετίες. Τελευταία όμως έχει πάρει μια δραματική διάσταση με τις αυξανόμενες τουρκικές προκλήσεις σε όλο το φάσμα των διαφόρων.
Όμως παρά του ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, κανένα πολιτικό κόμμα δεν είχε καταστρώσει κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση του ενώ αντίθετα καλλιεργούν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις για να επαναπαύονται σε μια εθνοκτόνα ματαιοδοξία.
Η απόκτηση εντός δυο το πολύ ετών από την Τουρκία περίπου 100 πολεμικών αεροσκαφών F-35, (;;;), θα ανατρέψει με δραματικό τρόπο όλες τις ισορροπίες μεταξύ των δυο χωρών, ενώ η συνεχιζόμενη ξέφρενη εξοπλιστική κούρσα της γείτονος και με τους S-400 μέχρι το 2022 που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την ανακήρυξη της τουρκικής δημοκρατίας, θα καταστήσει πλέον αδύνατη κάθε προσπάθεια άμυνας. Το έτος αυτό είναι και το κρίσιμο ορόσημο για την τουρκική επιθετικότητα και για τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας, που μάλιστα τις καλύπτουν και με μια σαθρή νομιμοποίηση. Δηλαδή με λίγα λόγια το ορόσημο για την μεγαλύτερη εθνική καταστροφή στην ιστορία μας.
Η εντύπωση στην Άγκυρα ότι είμαστε πλέον μια χώρα κατεχομένη και ξέφραγο αμπέλι, ένας λαός κουρασμένος και απογοητευμένος με ένοπλες δυνάμεις εγκαταλειμμένες, έχει τροφοδοτήσει όλες τις τουρκικές διεκδικήσεις και σαν αντιστάθμισμα σε όλα τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία. Ήδη έχουν σχεδιάσει την μεταφορά του βάρους στο Αιγαίο και την σταδιακή οθωμανοποίηση της χώρας μας, με την συνδρομή και των διαφόρων δικών μας τουρκολάγνων.
Πως θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε όλη αυτή την κατάσταση, με δεδομένη την μνημονιακή κατοχή της χώρας μας και την αδυναμία κατάστρωσης εθνικού σχεδίου σωτηρίας από την ολοκληρωτική καταστροφή με το σβήσιμο του ελληνισμού για πάντα, είναι το μεγάλο ερώτημα. Και να μην ξεχνάμε εκτός όλων αυτών και το πώς αναδύθηκε στην δεδομένη συγκυρία πάλι και το Σκοπιανό, με όλους τους κινδύνους μιας εθνοκτόνας υποχώρησης.
Κατ’ αρχή θα πρέπει οπωσδήποτε να αποτραπεί η πλήρης ανατροπή των εξοπλιστικών ισορροπιών που μέχρι σήμερα κάπως κρατούσαν την άλλη πλευρά αλλά όχι για πολύ ακόμα.
Εδώ υπάρχει μόνο μια λύση, αδιαφορώντας για τις όποιες αντιδράσεις των… εθνοκτόνων «συμμάχων» μας. Στον τομέα των οπλικών συστημάτων να κάνουμε αυτό που κάνει και η Τουρκία, δηλαδή να ασκήσουμε ανεξάρτητη επιλογή από τις όποιες συμμαχικές δεσμεύσεις που μας έχουν καθηλώσει. Κάποιοι θα προβάλουν εδώ την αντίρρηση ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε γεωστρατηγικό στρατόπεδο. Τέτοιες απόψεις θα πρέπει να απορριφτούν αμέσως εμπρός στην απειλή της μεγάλης εθνικής καταστροφής.
Δεύτερο και πιο σημαντικό στοιχείο που πολλοί σκόπιμα κάνουν πως δεν το βλέπουν, είναι να δούμε με ρεαλιστικό τρόπο τα εσωτερικά προβλήματα της Τουρκιάς, να τα μελετήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε πάντα με αποτρεπτικό τρόπο στην τουρκική απειλή για την Ελλάδα. Και τα προβλήματα αυτά είναι πάρα πολλά γιατί η Τουρκιά περνά μια άκρως εκρηκτική κατάσταση με έντονα τα σημάδια αποσταθεροποίησης. Βέβαια είναι δύσκολο να προσεταιριστούμε δυνάμεις εσωτερικές και λόγω της εθνικής αξιοπρεπείας, αλλά εδώ υπάρχουν τέτοιες αντιθέσεις και εσωτερικά μίση που προσφέρονται για αυτή την τακτική.
Στο σημείο αυτό δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα γιατί θα «κάψουμε» τα χαρτιά που υπάρχουν και που θα πρέπει να αξιοποιηθούν με τον καλύτερο τρόπο.
Τρίτο σημαντικό στοιχείο είναι ο εσωτερικός παράγοντας της χώρας μας. Η εθνική αφύπνιση συνειδητοποιώντας τον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουμε, μπορεί να αναστήσει τα εθνικά αντανακλαστικά του λαού μας πέραν από ανόητες ιδεοληψίες, που πάντα υπάρχουν, αλλά τώρα είναι εν ύπνωση και κάτω από την μνημονιακή κατοχή. Οι δυνατότητες της χώρας αυτής είναι απεριόριστες, γι’ αυτό και την θέλουν αλυσοδεμένη. Αυτό είναι το μεγαλύτερο όπλο μας και θα πρέπει επιτέλους να το νοιώσουμε καλά στο πετσί μας.
Η απογοήτευση τρέφει εθνική καταστροφή και είναι ο χειρότερος εχθρός μας, ακόμα πιο μεγάλος από την τουρκική απειλή. Εδώ πρέπει να σταθούν στο ύψος του και οι ποιμένες μας όπως έγινε συχνά στο παρελθόν, που όμως μέχρι σήμερα έχουν δείξει την πλήρη αναλγησία και αναισθησία τους.
Με λίγα λόγια αυτό σαν ένα ερέθισμα για την αφύπνιση μας, πριν είναι πολύ αργά. Ακόμα έχουμε καιρό, αλλά όχι για πολύ.
Το αντιληφτήκαμε η προτιμούμε τον σίγουρο θάνατο ;
Παραμονές Χριστουγέννων 2017 …Εμείς όχι!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
http://yiorgosthalassis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου