Γνωρίζεις πόσες λεγεώνες αοράτων εχθρών σε κυκλώνουν, γνωρίζεις ότι ο καθένας τους σε πολεμάει με τον δικό του ειδικό τρόπο;
Βρυχώνται όλοι τους και στριγγλίζουν εκκωφαντικά, και ας μην τους ακούς εσύ, πασχίζοντας λυσσασμένα να καταβροχθίσουν την ψυχή σου.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να είσαι προσεχτικός;
Είναι δυνατόν να κερδίσεις την σωτηρία, όταν τρως και πίνεις υπερβολικά, όταν ξαπλώνεις και συνεχώς αναπαύεις το σώμα σου;
Αν δεν αγωνιστείς πρώτα πρώτα σ’αυτά δεν θα ξεφύγεις από τις παγίδες των εχθρών.
Μπήκαμε στον πνευματικό αγώνα πατώντας θα λέγαμε στην φωτιά. Αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί πολεμιστές της βασιλείας των ουρανών και όχι ψευτομέτοχοί της, τότε ας αποτινάξουμε από πάνω μας τη φιλοδοξία και κάθε προσκόλληση σε επίγεια, που εξατμίζουν τον πνευματικό ζήλο και σκεπάζουν με σκοτάδι την ψυχή.
Ας αποτινάξουμε την νωθρότητα, την ολιγοψυχία και την θηλυπρεπή μαλθακότητα, για ν’αντιμετωπίσουμε δυναμικά τις δαιμονικές πανουργίες.
Αυτοί είναι διαρκώς απασχολημένοι με μας. Σαν ακοίμητοι φύλακες παρατηρούν τις κλίσεις και τις επιθυμίες μας, εξιχνιάζουν τι αγαπάμε και τι σχεδιάζουμε, παρακολουθούν με τι περισσότερο ασχολούμαστε.
Όταν δούν πως υπάρχει μέσα μας ένα πάθος, το εξεγείρουν και στήνουν τα δίχτυα τους.
Δεν μας αναγκάζουν να κάνουμε εκείνο που δεν επιθυμούμε, εκείνο από το οποίο ο νούς μας αποκλίνει και με το οποίο η βούληση μας δεν συμφωνεί, γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα υποκύψουμε.
Μας δοκιμάζουν βέβαια λίγο, για να δούν αν και κατά πόσο θα δεχθούμε το ένα η το άλλο πάθος. Και αναλογα με την επιθυμία και τον πόθο μας, σφίγγουν τις θηλιές των παγίδων τους.
Έτσι η αφορμή και αρχή της αμαρτίας βρίσκεται σε μας τους ίδιους ,στην προσκόλληση μας, στην αδυναμία μας, στην αμέλεια και την απροσεξία μας. Σε μας βρίσκεται η αρχική αιτία,το πάθος που δεν το κόβουμε και στους δαίμονες βρίσκεται η τελική αιτία του κακού.
Έτσι μας γκρεμίζουν οι δαίμονες σ’όλα τα πάθη.
Έτσι μπλεκόμαστε στα δίχτυα τους και έτσι μας κάνουν να πέφτουμε σε κάθε αμαρτία.
Δίχτυα ονομάζω το πρώτο σκίρτημα της οποιοσδήποτε επιθυμίας και τους διάφορους ακάθαρτους λογισμούς με τους οποίους δενόμαστε με κάποιο πάθος και πέφτουμε στην αντίστοιχη αμαρτία.
Έτσι μπαίνουν μέσα μας οι δαίμονες και κλέβουν τον πνευματικό μας θησαυρό.
Απόσπασμα από το βιβλίο-Τα κρίνα του αγρού του Οσίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ
orthodoxia.online
Πηγή
Βρυχώνται όλοι τους και στριγγλίζουν εκκωφαντικά, και ας μην τους ακούς εσύ, πασχίζοντας λυσσασμένα να καταβροχθίσουν την ψυχή σου.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να είσαι προσεχτικός;
Είναι δυνατόν να κερδίσεις την σωτηρία, όταν τρως και πίνεις υπερβολικά, όταν ξαπλώνεις και συνεχώς αναπαύεις το σώμα σου;
Αν δεν αγωνιστείς πρώτα πρώτα σ’αυτά δεν θα ξεφύγεις από τις παγίδες των εχθρών.
Μπήκαμε στον πνευματικό αγώνα πατώντας θα λέγαμε στην φωτιά. Αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί πολεμιστές της βασιλείας των ουρανών και όχι ψευτομέτοχοί της, τότε ας αποτινάξουμε από πάνω μας τη φιλοδοξία και κάθε προσκόλληση σε επίγεια, που εξατμίζουν τον πνευματικό ζήλο και σκεπάζουν με σκοτάδι την ψυχή.
Ας αποτινάξουμε την νωθρότητα, την ολιγοψυχία και την θηλυπρεπή μαλθακότητα, για ν’αντιμετωπίσουμε δυναμικά τις δαιμονικές πανουργίες.
Αυτοί είναι διαρκώς απασχολημένοι με μας. Σαν ακοίμητοι φύλακες παρατηρούν τις κλίσεις και τις επιθυμίες μας, εξιχνιάζουν τι αγαπάμε και τι σχεδιάζουμε, παρακολουθούν με τι περισσότερο ασχολούμαστε.
Όταν δούν πως υπάρχει μέσα μας ένα πάθος, το εξεγείρουν και στήνουν τα δίχτυα τους.
Δεν μας αναγκάζουν να κάνουμε εκείνο που δεν επιθυμούμε, εκείνο από το οποίο ο νούς μας αποκλίνει και με το οποίο η βούληση μας δεν συμφωνεί, γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα υποκύψουμε.
Μας δοκιμάζουν βέβαια λίγο, για να δούν αν και κατά πόσο θα δεχθούμε το ένα η το άλλο πάθος. Και αναλογα με την επιθυμία και τον πόθο μας, σφίγγουν τις θηλιές των παγίδων τους.
Έτσι η αφορμή και αρχή της αμαρτίας βρίσκεται σε μας τους ίδιους ,στην προσκόλληση μας, στην αδυναμία μας, στην αμέλεια και την απροσεξία μας. Σε μας βρίσκεται η αρχική αιτία,το πάθος που δεν το κόβουμε και στους δαίμονες βρίσκεται η τελική αιτία του κακού.
Έτσι μας γκρεμίζουν οι δαίμονες σ’όλα τα πάθη.
Έτσι μπλεκόμαστε στα δίχτυα τους και έτσι μας κάνουν να πέφτουμε σε κάθε αμαρτία.
Δίχτυα ονομάζω το πρώτο σκίρτημα της οποιοσδήποτε επιθυμίας και τους διάφορους ακάθαρτους λογισμούς με τους οποίους δενόμαστε με κάποιο πάθος και πέφτουμε στην αντίστοιχη αμαρτία.
Έτσι μπαίνουν μέσα μας οι δαίμονες και κλέβουν τον πνευματικό μας θησαυρό.
Απόσπασμα από το βιβλίο-Τα κρίνα του αγρού του Οσίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ
orthodoxia.online
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου