Το «ακραίο» σενάριο
Σε αυτό το σενάριο στόχος των Αμερικανών δεν είναι να γκρεμίσουν το καθεστώς Ερντογάν (άλλωστε είδαν τα αποτελέσματα με το γκρέμισμα του καθεστώτος του Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ), αλλά πιθανότατα να το περιορίσουν δίνοντάς του όμως τη δυνατότητα να επιβιώσει οριακά.
Λόγω του ευαίσθητου χαρακτήρα αυτού του σεναρίου, θα αποφύγω τις λεπτομέρειες και ακροθιγώς θα επιχειρήσω να περιγράψω τη «λογική» του.
Εάν ο Ερντογάν αποφασίσει να στραφεί Δυτικά για να αντισταθμίσει τις απώλειες που θα καταγράφει στα νότια και ανατολικά του, η αφορμή υπάρχει. Είναι το ενεργειακό ενδιαφέρον της Νοτιοανατολικής Μεσογείου που φαινομενικά θέτει εκτός τα Τουρκικά συμφέροντα. Αυτό, ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να το ανατρέψει δια της ισχύος.
Εδώ, κανείς να μην περιμένει ότι χώρες και εταιρείες με συμφέροντα στην περιοχή θα πάρουν το μέρος μας έναντι της Τουρκίας. Αντίθετα, θα επιχειρηθεί να επιβληθεί ένα «ξεκαθάρισμα» των «εκκρεμοτήτων» με τον ίδιο τρόπο που δόθηκαν «λύσεις» στις περιπτώσεις της πρώην Τσεχοσλοβακίας, του Σουδάν ή ακόμη χειρότερα στην περίπτωση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Για την ιστορία, να σημειώσω, πως ακριβώς αυτό το μοντέλο επιχειρείται να επιβληθεί στην περίπτωση των Ισραηλινο-Παλαιστινιακών σχέσεων ή να επιβληθεί στην Ιορδανία ως «λύση» του Παλαιστινιακού Ζητήματος, όμως για όσους γνωρίζουν, το Ισραήλ και η Ιορδανία δεν είναι – και ευτυχώς – εύκολα χειραγωγούμενες περιπτώσεις.
«Κούρεμα» της Τουρκίας δεν θα αφήσει αλώβητες από «κούρεμα» την Κύπρο ακόμη και την Ελλάδα.
Το γεγονός αυτό το έχει διαγνώσει άριστα ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών, κ. Νίκος Κοτζιάς. Γι’ αυτό και στη συνάντηση που είχε προ λίγου καιρού με τον Αμερικανό ομόλογό του κ. Τίλλερσον και τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, στρατηγό Μακ Μάστερ, τόνισε και στους δύο ότι η χώρα μας είναι σε ολόκληρη την περιοχή η μόνη νησίδα σταθερότητας που έχουν οι ΗΠΑ για να ακουμπήσουν. Έτσι, είναι προς το συμφέρον τους να διαφυλάξουν με κάθε τρόπο αυτή την αξία, και να μην αφήσουν τον κλοιό της αποσταθεροποίησης να κλείσει ασφυκτικά προς τη χώρα μας.
Προσωπικά, θεωρώ πως οι Αμερικανοί άκουσαν πολύ προσεκτικά τον κ. Κοτζιά και συμφωνούν μαζί του. Όμως αυτό που έχει αρχίσει βάσιμα να με προβληματίζει και αποτελεί μέρος του ακραίου σεναρίου, είναι αν οι ΗΠΑ βλέπουν ως αξία σταθερότητας το σύνολο του Ελλαδικού χώρου ή μέρος αυτού.
Για ευνόητους λόγους δεν θα επεκταθώ, απλώς καταθέτω τον προβληματισμό.
Εάν όντως κάτι τόσο τραβηγμένο και ακραίο αποτελεί μέρος πραγματικών σχεδιασμών, τότε και η Ελληνική πλευρά θα πρέπει να ετοιμάσει τους δικούς της σχεδιασμούς και να αναζητήσει λύσεις – και όχι βλακώδεις ρήξεις – ακόμη και έξω από τα παραδοσιακά πλαίσια σκέψης…
Πάντως, επειδή τα σύννεφα από όλες τις πλευρές έχουν πυκνώσει πάνω από τα κεφάλια μας και επειδή η ιστορία μας δείχνει πως μόνοι μας τελικά καθορίζουμε την τύχη μας, για καλό και για κακό, ας αρχίσουμε να ετοιμαζόμαστε για τα δύσκολα…
Ο κ. Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής.
mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου