Ἐξ ἀπείρου ἀγάπης ὁ Θεός Πατήρ ἐξαπέστειλεν τόν Υἱόν αὐτοῦ τόν Μονογενῆ, Σωτῆρα τοῦ κόσμου. Οἱ ποιμένες τῶν προβάτων πού ἀγρυπνοῦσαν ἐκείνη τήν ἅγια νύκτα δέχτηκαν πρῶτοι αὐτοί τήν φοβεράν θείαν ἀποκάλυψιν, τήν ὁποίαν ἐντός ὀλίγου πιστοποίησαν ἰδίοις ὄμμασι καί στή συνέχεια, ἀφοῦ βεβαιώθηκαν τοῦ λόγου τό ἀληθές, διεμήνυσαν σύν τοῖς ἁγίοις Ἀγγέλοις πᾶσιν ἀνθρώποις «ὅτι ἐτέχθῃ ἡμῖν σήμερον σωτήρ, ὃς ἐστὶ Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ». (Λουκ.,κεφ.β’,στ.11)
Κατά τόν ἴδιον τρόπον καί μέ θαυμαστόν οὐράνιον σημεῖον, τρεῖς ἀστροφυσικοί ἐπιστήμονες (οἱ μάγοι) ἀφοῦ εἰδοποιήθησαν στά βάθη τῆς Ἀνατολῆς, ξεκίνησαν νά προσκυνήσουν τό Παιδίον Ἰησοῦν, τόν Μεσσίαν. Ἔτσι σήμερα ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ταπεινά καί εὐχαριστηριακά ψάλλομεν σύν τοῖς ἄλλοις: «Χριστὸς γεννᾶται δοξάσατε…» (Καταβασίες τῶν Χριστουγέννων, α΄τροπάριον) καθώς ἐπίσης «Ἰησοῦ Γλυκύτατε, τὸ φῶς τοῦ κόσμου, τῆς ψυχῆς μου φώτισον τοὺς ὁφθαλμοὺς Υἱὲ Θεοῦ, τῇ θεαυγῇ Σου λαμπρότητι, ἵνα ὑμνῶ σε τὸ φῶς τὸ ἀνέσπερον». (Κοντάκιον κανόνος στόν Ἰησοῦ).
Βεβαίως θά ἔπρεπε καί ὅλος ὁ κόσμος νά ὑμνεῖ σήμερον τόν Μεσσίαν.
Ἐν τούτοις πρῶτοι οἱ Ἑβραῖοι πού τήν ὥρα τῆς θείας γεννήσεως κοιμόντουσαν, δέν πῆραν εἴδηση τό θαυμαστό γεγονός, ἀλλά οὔτε καί ὡς τήν σήμερον ἡμέρα θέλουν νά ἐνσκύψουν στίς προφητεῖες τῶν κατά σάρκα προγόνων των, ἁγίων προφητῶν, οἱ ὁποῖοι προεφήτευσαν ἀκριβῶς περί τῆς ἐλεύσεως τοῦ Δικαίου τούτου Ἰησοῦ, ὥστε νά πιστέψουν καί νά σωθοῦν. Παραμένουν πεισματικά στήν ἄγνοια, ἀρνούμενοι καί διαστρέφοντες τίς προφητεῖες, τά προφητικά βιβλία, τῶν δικῶν τους κατά σάρκα προφητῶν.
Δεύτεροι στή σειρά οἱ Μουσουλμάνοι, ἀρνοῦνται καί αὐτοί τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ πού ἐνηνθρώπισε, δηλαδή τήν θεία οἰκονομία. Ἐκεῖνοι δύνανται νά ἔχουν υἱό. Ὁ παντοδύναμος Θεός πατέρας, κατά τήν γνώμη τους, ὄχι!!! καί μάλιστα θεοπρεπῶς. Μά ὁ ὅρος Πατήρ δεικνύει τόν Υἱόν. Αἰώνιος ὁ Πατήρ, αἰώνιος ὁ Λόγος Του, αἰώνιον καί τό Πνεῦμα Του. Τρεῖς αἰώνιες ὑποστάσεις, μία οὑσία. Ὅπως ἀκριβῶς ἀποκαλύφθηκε στόν πατριάρχη Ἀβραάμ στήν Π.Διαθήκη, τόν ὁποῖο Ἀβραάμ οἱ Μουσουλμάνοι καί δέχονται καί πιστεύουν. Ἄς δεχτοῦν λοιπόν καί τήν ὁμολογία τοῦ Ἀβραάμ, πού ἀπεκάλεσε στόν ἑνικό τά τρία πρόσωπα τῶν ἀγγέλων πού φιλοξένησε, Κύριον.
Ἐπίσης, τρίτον, κάποιοι ἄλλοι ἀνόητοι βλασφημοῦν τό γεγονός τῆς θείας γεννήσεως, ἀρνούμενοι τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι θείαν ἀποκάλυψιν, δηλαδή τήν ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ Λόγου, τοῦ Μεσσίου. Αὑτοί οἱ τελευταῖοι, πιό προχωρημένοι, ὑποστηρίζουν, ἄκουσον ἄκουσον, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν δημιουργήθηκε ἀπό τόν Θεόν, δέν ὑπάρχει Θεός, ἀλλά προέρχεται ὁ ἄνθρωπος διά τῆς ἐξελίξεως, μέ τελευταῖο στήν πυραμίδα τόν χιμπαντζῆ ἤ τόν οὐρακοτάνγκο, καθιστῶντας ἔτσι τίς καρδιές τους, ἀντί ναόν τοῦ Θεοῦ, κατοικητήριον νοητῶν χοίρων δηλαδή θεωριῶν πλάνης καί ὁσμῆς θανάτου. Τόνιζε μέ νόημα ὁ πατήρ Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης: «Αὐτόν τόν πολιτισμόν, θά τόν καταστρέψει ἡ πορνεία καί ἡ ἀσχημοσύνη, δηλαδή, τά βορβορώδη σαρκικά ἁμαρτήματα».
Ἐν τούτοις στούς τελευταίους αὐτούς δίδεται ἠχηρή ἀπάντηση ἐκτός ἀπό τίς θεῖες γραφές καί ἀπό τήν ἐπιστήμη. Σοβαροί ἐπιστήμονες σήμερα δέχονται ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά προέρχεται ἐξ ἐξελίξεως. Καί τοῦτο διότι μέ πείραμα καί παρατήρηση ἀπεδείχθη πώς ὁ νοῦς, ἡ λογική, τό αὐτεξούσιο, ὁ λὸγος προφορικός καί ἐνδιάθετος, ὅπως ἐπίσης καί ἡ ἐν συνειδήσει πνευματική γνώση τοῦ ἀνθρώπου, πού ὑπερέχει τῶν ἄλλων κτισμάτων, ἀποτελοῦν θεῖα δῶρα, διά τῶν ὁποίων: α) προάγεται ἡ ἐπιστήμη, ἡ τεχνολογία, ἡ ποίηση, ἡ μουσική, ἡ ζωγραφική καί κοντολογίς, ὅλα ἐν γένει τά πνευματικά κατορθώματα τοῦ ἀνθρωπίνου πολιτισμοῦ, καί β) διαπιστώνεται ὅτι Δημιουργός τους εἶναι ἀποκλειστικά ἕνα ἀνώτερο Ὄν ἀπό τό ὁποῖο δίδονται δωρεάν στόν ἄνθρωπο ἀπό πάνω πρός τά κάτω καί ποτέ μά ποτέ, ἀπό κάτω πρός τά πάνω, δηλαδή ἀπό τά ἄλογα ζῶα πρός τόν λογικόν ἄνθρωπο.
Τοιουτοτρόπως καί ἐν τέλει ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἀπό τόν Δημιουργό Του Τριαδικό Θεό, λογικός, αὐτεξούσιος, μέ ψυχή καί σῶμα καί μέ δυνατότητα ἄν ἤθελε νά μήν ἀποθάνει. Ἀφ’ὅτου ὅμως πλανήθηκε ἀπό ἀμέλεια καί δέχτηκε τό δηλητηριῶδες θανατηφόρο δάγκωμα τοῦ ὅφεως, ὁ Εἷς τῆς Ἁγίας Τριάδος Σωτήρας Ἰησοῦς Χριστός μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατρός, τῇ συνεργίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί τήν συγκατάθεση τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας, ἦλθε ἀπό ἀγάπη, γεννήθηκε στήν Βηθλεέμ, γιά νά ἀνορθώσει, σώσει καί ἀναπλάσει τό δημιούργημά Του τόν ἄνθρωπο. Ἔγινε ὁ Θεός ἄνθρωπος γιά νά γίνει ὁ ἄνθρωπος θεός. Τοῦτ’ἔστιν: «Ἐν δύο φύσεσιν ὁ Εἷς τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἐξ ἁγνῶν σου αἱμάτων σαρκωθεὶς θεοπρεπῶς, προῆλθε τοὺς ἐξ Ἀδὰμ διασώζων Πάναγνε, χρηστότητι». (θεοτοκίον γ΄ ὡδῆς, ὄρθρος 14ης Δεκεμβρίου).
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟΝ : Ἀγαπητοί, ὀρθόδοξοι χριστιανοί Χριστός ἐτέχθη,
Ἀληθῶς ἐτέχθη.
Εὔχεσθε ἀδελφοί, τήν μοναδικήν αὐτήν ἀλήθειαν ὑπό τόν ἥλιον νά τήν ἐνστερνιστοῦν ὅλα τά ἔθνη, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, πού ὡς δημιουργήματα τοῦ μόνου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρα Χριστοῦ, εἴμαστε ἀδελφοί κατά σάρκα, ἐφ΄ὅσον καί κατά τόν Ἅγιο Παΐσιο τόν Ἁγιορείτη, ἀνήκουμε στήν μεγάλη οἰκογένεια τοῦ Ἀδάμ τοῦ Θεοῦ.
Εἴθε, μέ τήν θεία γέννηση, νά σταματήσει ἐπιτέλους ὁ ἀλληλοσπαραγμός στόν πλανήτη μας καί νά εἰρηνεύσει ὁ κόσμος. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ Εἰρήνη τοῦ κόσμου.
Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς Εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Γένοιτο Κύριε. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου