Η Τουρκία είναι το μόνο μέλος του ΝΑΤΟ που πραγματικά
προετοιμάζεται για πόλεμο με αρκετές γειτονικές χώρες, με κύριο εχθρό
του ένα άλλο μέλος της συμμαχίας την Ελλάδα, αναφέρει ρωσικό πρακτορείο
ειδήσεων που δημοσιεύει σχετική έκθεση «κόλαφο» για την Άγκυρα στο
Κρεμλίνο .
Πρόκειται για ξεκάθαρο «καμπανάκι άμεσης προειδοποίησης» στην ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για τις δόλιες προθέσεις της Άγκυρας το επόμενο διάστημα στο Αιγαίο,…γιατί εκεί ακριβώς θα κτυπήσουν οι Τούρκοι σύμφωνα με Ρώσους έγκυρους αμυντικούς αναλυτές και αξιωματούχους που διατηρούν την ανωνυμία τους.
Όταν οι Ρώσοι «ομιλούν» για προετοιμασίες κανονικού πολέμου από την πλευρά της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, ξέρουν πάρα πολύ καλά τι λένε, έχοντας την δυνατότητα πολλών και «κρισίμων» πληροφοριών από την τουρκική επικράτεια.
Η Τουρκία σύμφωνα με το άρθρο , διατηρεί την αρχή της υποχρεωτικής στράτευσης, και έτσι από άποψη μεγέθους και αριθμού οπλικών συστημάτων στο ΝΑΤΟ, καταλαμβάνει την δεύτερη θέση μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το τουρκικό στρατιωτικό προσωπικό έχει μεγάλη και πολυδιάστατη πολεμική εμπειρία λόγω των επιχειρήσεων κατά των Κούρδων, της εισβολής σε Ιράκ και Συρία και της συμμετοχής του σε πολεμικές και άκρως απαιτητικές επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος.
Αυτή η πολεμική «εμπειρία» , καθιστά τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έτοιμες ίσως πιο πολύ από άλλους στρατούς του ΝΑΤΟ, εκτός βέβαια του αμερικανικού , τονίζουν οι ίδιες ρωσικές στρατιωτικές πηγές.
Η χώρα διαθέτει μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία ικανή να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό σχεδόν σε όλα τα «κρίσιμα» στρατιωτικά οπλικά συστήματα , και σύμφωνα με τους «εμπειρογνώμονες», αυτό δίνει στους νέο-οθωμανούς ένα ακόμη επιπλέον πλεονέκτημα σε μια ενδεχομένη σύγκρουση ( Ελλάδα).
Το αδύνατο σημείο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί όμως η πολύ μεγάλη ποσότητα των απαρχαιωμένων όπλων.
Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα η τουρκική στρατιωτική μηχανή έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου μαζική «αποψίλωση» από ικανό και έμπειρο προσωπικό, σε κρίσιμες θέσεις από την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Μόνο στην πολεμική αεροπορία έχουν αποταχθεί 300 έμπειροι πιλότοι θέτοντας σε κρίσιμο σημείο τις ετοιμότητες των αεροπορικών βάσεων .
Επίσης το ηθικό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είναι σε πολύ κρίσιμη καμπή μετά το πραξικόπημα της 15η Ιουλίου και την διαπόμπευση τόσων χιλιάδων στελεχών που είχαν εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ.
Οι χερσαίες δυνάμεις αποτελούνται από τέσσερις στρατιές και ένα επιτελείο καθώς και την 15η Μεραρχία Πεζικού που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση.
Η 1η στρατιά με έδρα την Κωνσταντινούπολη είναι υπεύθυνη για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού τμήματος της χώρας και της περιοχής των στενών του Βοσπόρου . Περιλαμβάνει τρία σώματα στρατού , το 2ο , 3ο και 5ο .
Η 2η στρατιά (Μαλάτια) καλύπτει το νότιο-ανατολικό τμήμα της χώρας, στα σύνορα με τη Συρία και το Ιράκ και τώρα διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις με τους Κούρδους. Περιλαμβάνει το 4ο, 6ο, 7ο σώματα στρατού.
Η 3η στρατιά είναι υπεύθυνη για το βόρειο-ανατολικό τμήμα της χώρας, και διαφυλάττει τα σύνορα με τη Γεωργία και την Αρμενία. Περιλαμβάνει τα 8ο και 9ο σώματα στρατού .
Η 4η στρατιά του Αιγαίου (Σμύρνη) είναι
προσανατολισμένη προς τα νοτιοδυτικά της χώρας, δηλαδή, το Αιγαίο
Πέλαγος και το βόρειο τμήμα της Κύπρου ( που αναγνωρίζεται μόνο από την
Άγκυρα), τονίζουν οι Ρώσοι αμυντικοί αναλυτές . !!
Η Αεροπορία Στρατού περιλαμβάνει το 1ο, 2ο, 3ο, 4ο συντάγματα ελικοπτέρων.
Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία είναι η τρίτη (μετά τη Βουλγαρία- και την Ελλάδα) χώρα στο ΝΑΤΟ, που είναι οπλισμένη με τακτικούς πυραύλους.
Πρόκειται για 72 αμερικανικούς πυραύλους ATACMS , ενώ σύμφωνα με ρωσικές πληροφορίες διαθέτει και 100 πυραύλους J-600T τουρκικής κατασκευής , που αποτελούν αντιγραφή του κινεζικού πυραύλου Β-611.
‘Άρματα μάχης : 354 σύγχρονα γερμανικής κατασκευής «Leopard-2A4» 397 «Leopard-1» (170 A1T, 227 Α3), 929 παλαιά αμερικανικά άρματα μάχης M60 (168 έχουν αναβαθμιστεί στο Ισραήλ με την ονομασία «Sabra», 104 Α1, 657 Α3) , 1376 παρωχημένα, παρόλο που εκσυγχρονίστηκαν άρματα μάχης M48A5T1 / 2 (περίπου 665 723 M48 M48A5T1 και παλαιότερες εκδόσεις που ευρίσκονται σε κατάσταση μακράς αποθήκευσης ).
Τεθωρακισμένα οχήματα : 772 BRM «Cobra» και 370 «Akrep», 650 AIFV, πάνω από 6000 BTR, περίπου 1381 ACV-3000, τουλάχιστον 29 «Alger» , 100 «Pars» 465 «kipri», 3064 M113, και 500 M59.
Αυτοκινούμενα πυροβόλα : 1246 ACS – 26- M108T, 363- M52T, 222 M-44T1, 81- Μ55, 299 T-155, 36- M107, 219- M110A2, ενώ διαθέτει πάνω από 1.800 μεταφερόμενα πυροβόλα όλων των διαμετρημάτων.
Επίσης διαθέτει 180 πυροβόλα M116, 600 M101A1, 493 M114A1 / 2, 400 «Panther «, 162 M115, περίπου 10 χιλιάδες όλμους, 3500 M19, 3792 Μ1 και M29, 1264 M-30, κλπ, ενώ σχεδόν όλο το πυροβολικό είναι αμερικανικής παραγωγής.
Πυραύλους: 15 αμερικανικά συστήματα MLRS, 80 T-300 «Kasyrga» (αντίγραφο του κινεζικού πυραύλου ή WS-1), 24 συρόμενα πυροβόλα RA7040, 130 T-122 «Sakarya» (Σοβιετικής κατασκευής BM-21 ), και περισσότερα από 100 T -107 (αντίγραφο του κινεζικού Toure 63).
Η πολεμική αεροπορία περιλαμβάνει τέσσερις αεροπορικές διοικήσεις . Όλα τα αεροσκάφη μάχης είναι μέρος δύο τακτικών διοικήσεων , ενώ τα μεταφορικά αεροσκάφη και τα εκπαιδευτικά ανήκουν στην διοίκησης εκπαιδεύσεως .
1η αεροπορική διοίκηση (έδρα – Εσκί Σεχίρ) περιλαμβάνει την 1η Αεροπορική Βάση (Εσκί Σεχίρ), την τρίτη (Ικόνιο ), 4η (Ακιντζί), 6η (Μπαντίρμα ), 9η (Μπαλίκεσιρ), και την 15η βάση αεράμυνας (Κωνσταντινούπολη).
Η 2η αεροπορική διοίκηση (Ντιγιαρμπακίρ) διαθέτει την 5η αεροπορική βάση (Merzifon), 7η (Erhach), 8η (Ντιγιαρμπακίρ), και την 10η βάση ανεφοδιασμού (Άδανα).
Η βάση της δύναμης μάχης της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας αποτελούν τα 240-246 μαχητικά F-16 (183 έως -189 τύπος C, 55-57 τύπος D), τα περισσότερα από τα οποία παράγονται μετά από άδεια στην Τουρκία. Παραμένουν στην υπηρεσία 41 F-4E .
Υπάρχουν 4 AWACS , 5 αεροσκάφη SIGINT και επικοινωνιών (2 «Gulfstream-550», 2 CN-235, 1 C-130B), 7 αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού KC-135R, 95 μεταφορικά αεροσκάφη από τα οποία τα 3 είναι Α- 400M, 15 C-160, 2 «Cessna-560», 2 «Cessna-550», 3 «Gulfstream-4″, 1 Α330, 48 ισπανικά CN-235, 21, C-130 (5 V, 13 E 2 Η 1 J), και 169 εκπαιδευτικά αεροσκάφη (40 ΚΤ-1Τ, 27 T-41D, 67, Τ-38 35 Γαλλικά SF-260D), και 116 ελικόπτερα (22 γαλλικά AS532, 94 UH -1).
Το τουρκικό σύστημα αεράμυνας περιλαμβάνει τους απαρχαιωμένους αμερικανικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας «Νίκη-Ηρακλής» , 8 συστοιχίες «Improved Hawk», 86 SAM «Rapier», 32 SAM «Atylgan» 108 MANPADS «Stinger».
Το κρίσιμο σημείο για τους Ρώσους ειδικούς που αφορά την Ελλάδα έχει σχέση με την βάση του «Ιντσιρλίκ». Εκεί είναι αποθηκευμένες 70 πυρηνικές βόμβες B-61 (50 για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, ΚΑΙ 20 για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία).!!
Στο πολεμικό ναυτικό έχουμε 14 γερμανικά υποβρύχια: 8 υποβρύχια τύπου 209/1400 (4 Τ1, Τ2, 4), 6 υποβρύχια τύπου 209/1200 «Atylay».
Η σύνθεση του τουρκικού στόλου επιφανείας είναι 22 φρεγάτες: 8 Τύπου «Gaziantep» ( «Oliver Perry»), 4 φρεγάτες «Yavuz» (MEKO2000TN) και «Barbaros» (MEKO2000TN-ΙΙ), 6 «Burak» (γαλλική έκδοση «D “Estaing «Ή»). Υπάρχουν επίσης 18 νέες κορβέτες και περιπολικά σκάφη.
Η Τουρκία είναι ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος εχθρός της Ελλάδος και της Αρμενίας η οποία ανήκει στον συνασπισμό CSTO, αναφέρει η έκθεση.
Η Άγκυρα δεν επιδιώκει μόνο ενεργά την ανατροπή του προέδρου της Συρίας Άσαντ, αλλά είναι (μαζί με το Κατάρ), ένας από τους κύριους ιδρυτές και χορηγούς του ISIS . Υποστηρίζει ενεργά επίσης την οργάνωση Mejlis των Τατάρων της Κριμαίας.
Στην πραγματικότητα ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν δεν κρύβει την επιθυμία να αποκαταστήσει τουλάχιστον σε μια «άλλη» μορφή την άλλοτε κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν οι Ρώσοι ειδικοί, οι προσπάθειες του Κρεμλίνου επικεντρώνονται στο να «διορθώσουν τα αυτοκρατορικά όνειρα της Άγκυρας» , δηλαδή τα οικονομικά συμφέροντα (κυρίως της ενέργειας).
Γεωπολιτικά τουρκικά και ρωσικά συμφέροντα ΟΜΩΣ… είναι εντελώς αντίθετα . Ως εκ τούτου, η Τουρκία είναι και παραμένει ένας από τους κύριους πιθανούς αντιπάλους της Ρωσίας (όπως επιβεβαιώθηκε και πριν από ένα χρόνο), και αυτή η διαφορά είναι ήδη ορατή στην Συρία , παρά τις πολλές συνεννοήσεις με το Κρεμλίνο και προσωπικά με τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν.
«Όλα αυτά, όμως, δεν αναιρούν το γεγονός ότι η Άγκυρα είναι ο κύριος εχθρός μας, και σε καμία περίπτωση σύμμαχος ή ακόμα και σύντροφος. Μια άλλη μαχαιριά στην πλάτη, θα μας προκαλέσει η Άγκυρα το συντομότερο δυνατό», αναφέρει η ειδική έκθεση του ρωσικού αμυντικού ινστιτούτου προς το Κρεμλίνο .
Η Ελλάδα δεν έχει να φοβάται σε περίπτωση που εκδηλωθεί ελληνο-τουρκικός πόλεμος διότι το γεωπολιτικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί είναι σφόδρα εναντίον της Άγκυρας , ειδικά μετά τις απειλές Ερντογάν, αλλά και λόγω του αναβρασμού της τουρκικής κοινωνίας μετά το πραξικόπημα.
Η χώρα μας μετά το προδοτικό καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο «πλήρωνε» κάθε χρόνο την εισβολή των Τούρκων που νόμιζαν ότι η χώρα μας είναι του «χεριού τους». Ίσως μια τελική πολεμική αναμέτρηση μαζί τους, μιας και την επιδιώκουν οι ίδιοι συνεχώς να δώσει την τελική λύση σε πολλά «προβλήματα» του ελληνικού έθνους μια και καλή.
Πρόκειται για ξεκάθαρο «καμπανάκι άμεσης προειδοποίησης» στην ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία για τις δόλιες προθέσεις της Άγκυρας το επόμενο διάστημα στο Αιγαίο,…γιατί εκεί ακριβώς θα κτυπήσουν οι Τούρκοι σύμφωνα με Ρώσους έγκυρους αμυντικούς αναλυτές και αξιωματούχους που διατηρούν την ανωνυμία τους.
Όταν οι Ρώσοι «ομιλούν» για προετοιμασίες κανονικού πολέμου από την πλευρά της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος, ξέρουν πάρα πολύ καλά τι λένε, έχοντας την δυνατότητα πολλών και «κρισίμων» πληροφοριών από την τουρκική επικράτεια.
Η Τουρκία σύμφωνα με το άρθρο , διατηρεί την αρχή της υποχρεωτικής στράτευσης, και έτσι από άποψη μεγέθους και αριθμού οπλικών συστημάτων στο ΝΑΤΟ, καταλαμβάνει την δεύτερη θέση μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το τουρκικό στρατιωτικό προσωπικό έχει μεγάλη και πολυδιάστατη πολεμική εμπειρία λόγω των επιχειρήσεων κατά των Κούρδων, της εισβολής σε Ιράκ και Συρία και της συμμετοχής του σε πολεμικές και άκρως απαιτητικές επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος.
Αυτή η πολεμική «εμπειρία» , καθιστά τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έτοιμες ίσως πιο πολύ από άλλους στρατούς του ΝΑΤΟ, εκτός βέβαια του αμερικανικού , τονίζουν οι ίδιες ρωσικές στρατιωτικές πηγές.
Η χώρα διαθέτει μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία ικανή να παράγει στρατιωτικό εξοπλισμό σχεδόν σε όλα τα «κρίσιμα» στρατιωτικά οπλικά συστήματα , και σύμφωνα με τους «εμπειρογνώμονες», αυτό δίνει στους νέο-οθωμανούς ένα ακόμη επιπλέον πλεονέκτημα σε μια ενδεχομένη σύγκρουση ( Ελλάδα).
Το αδύνατο σημείο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων αποτελεί όμως η πολύ μεγάλη ποσότητα των απαρχαιωμένων όπλων.
Επιπλέον, το τελευταίο διάστημα η τουρκική στρατιωτική μηχανή έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου μαζική «αποψίλωση» από ικανό και έμπειρο προσωπικό, σε κρίσιμες θέσεις από την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Μόνο στην πολεμική αεροπορία έχουν αποταχθεί 300 έμπειροι πιλότοι θέτοντας σε κρίσιμο σημείο τις ετοιμότητες των αεροπορικών βάσεων .
Επίσης το ηθικό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων είναι σε πολύ κρίσιμη καμπή μετά το πραξικόπημα της 15η Ιουλίου και την διαπόμπευση τόσων χιλιάδων στελεχών που είχαν εκπαιδευτεί στις ΗΠΑ.
Οι χερσαίες δυνάμεις αποτελούνται από τέσσερις στρατιές και ένα επιτελείο καθώς και την 15η Μεραρχία Πεζικού που χρησιμοποιείται για εκπαίδευση.
Η 1η στρατιά με έδρα την Κωνσταντινούπολη είναι υπεύθυνη για την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού τμήματος της χώρας και της περιοχής των στενών του Βοσπόρου . Περιλαμβάνει τρία σώματα στρατού , το 2ο , 3ο και 5ο .
Η 2η στρατιά (Μαλάτια) καλύπτει το νότιο-ανατολικό τμήμα της χώρας, στα σύνορα με τη Συρία και το Ιράκ και τώρα διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις με τους Κούρδους. Περιλαμβάνει το 4ο, 6ο, 7ο σώματα στρατού.
Η 3η στρατιά είναι υπεύθυνη για το βόρειο-ανατολικό τμήμα της χώρας, και διαφυλάττει τα σύνορα με τη Γεωργία και την Αρμενία. Περιλαμβάνει τα 8ο και 9ο σώματα στρατού .
Η Αεροπορία Στρατού περιλαμβάνει το 1ο, 2ο, 3ο, 4ο συντάγματα ελικοπτέρων.
Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία είναι η τρίτη (μετά τη Βουλγαρία- και την Ελλάδα) χώρα στο ΝΑΤΟ, που είναι οπλισμένη με τακτικούς πυραύλους.
Πρόκειται για 72 αμερικανικούς πυραύλους ATACMS , ενώ σύμφωνα με ρωσικές πληροφορίες διαθέτει και 100 πυραύλους J-600T τουρκικής κατασκευής , που αποτελούν αντιγραφή του κινεζικού πυραύλου Β-611.
‘Άρματα μάχης : 354 σύγχρονα γερμανικής κατασκευής «Leopard-2A4» 397 «Leopard-1» (170 A1T, 227 Α3), 929 παλαιά αμερικανικά άρματα μάχης M60 (168 έχουν αναβαθμιστεί στο Ισραήλ με την ονομασία «Sabra», 104 Α1, 657 Α3) , 1376 παρωχημένα, παρόλο που εκσυγχρονίστηκαν άρματα μάχης M48A5T1 / 2 (περίπου 665 723 M48 M48A5T1 και παλαιότερες εκδόσεις που ευρίσκονται σε κατάσταση μακράς αποθήκευσης ).
Τεθωρακισμένα οχήματα : 772 BRM «Cobra» και 370 «Akrep», 650 AIFV, πάνω από 6000 BTR, περίπου 1381 ACV-3000, τουλάχιστον 29 «Alger» , 100 «Pars» 465 «kipri», 3064 M113, και 500 M59.
Αυτοκινούμενα πυροβόλα : 1246 ACS – 26- M108T, 363- M52T, 222 M-44T1, 81- Μ55, 299 T-155, 36- M107, 219- M110A2, ενώ διαθέτει πάνω από 1.800 μεταφερόμενα πυροβόλα όλων των διαμετρημάτων.
Επίσης διαθέτει 180 πυροβόλα M116, 600 M101A1, 493 M114A1 / 2, 400 «Panther «, 162 M115, περίπου 10 χιλιάδες όλμους, 3500 M19, 3792 Μ1 και M29, 1264 M-30, κλπ, ενώ σχεδόν όλο το πυροβολικό είναι αμερικανικής παραγωγής.
Πυραύλους: 15 αμερικανικά συστήματα MLRS, 80 T-300 «Kasyrga» (αντίγραφο του κινεζικού πυραύλου ή WS-1), 24 συρόμενα πυροβόλα RA7040, 130 T-122 «Sakarya» (Σοβιετικής κατασκευής BM-21 ), και περισσότερα από 100 T -107 (αντίγραφο του κινεζικού Toure 63).
Η πολεμική αεροπορία περιλαμβάνει τέσσερις αεροπορικές διοικήσεις . Όλα τα αεροσκάφη μάχης είναι μέρος δύο τακτικών διοικήσεων , ενώ τα μεταφορικά αεροσκάφη και τα εκπαιδευτικά ανήκουν στην διοίκησης εκπαιδεύσεως .
1η αεροπορική διοίκηση (έδρα – Εσκί Σεχίρ) περιλαμβάνει την 1η Αεροπορική Βάση (Εσκί Σεχίρ), την τρίτη (Ικόνιο ), 4η (Ακιντζί), 6η (Μπαντίρμα ), 9η (Μπαλίκεσιρ), και την 15η βάση αεράμυνας (Κωνσταντινούπολη).
Η 2η αεροπορική διοίκηση (Ντιγιαρμπακίρ) διαθέτει την 5η αεροπορική βάση (Merzifon), 7η (Erhach), 8η (Ντιγιαρμπακίρ), και την 10η βάση ανεφοδιασμού (Άδανα).
Η βάση της δύναμης μάχης της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας αποτελούν τα 240-246 μαχητικά F-16 (183 έως -189 τύπος C, 55-57 τύπος D), τα περισσότερα από τα οποία παράγονται μετά από άδεια στην Τουρκία. Παραμένουν στην υπηρεσία 41 F-4E .
Υπάρχουν 4 AWACS , 5 αεροσκάφη SIGINT και επικοινωνιών (2 «Gulfstream-550», 2 CN-235, 1 C-130B), 7 αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού KC-135R, 95 μεταφορικά αεροσκάφη από τα οποία τα 3 είναι Α- 400M, 15 C-160, 2 «Cessna-560», 2 «Cessna-550», 3 «Gulfstream-4″, 1 Α330, 48 ισπανικά CN-235, 21, C-130 (5 V, 13 E 2 Η 1 J), και 169 εκπαιδευτικά αεροσκάφη (40 ΚΤ-1Τ, 27 T-41D, 67, Τ-38 35 Γαλλικά SF-260D), και 116 ελικόπτερα (22 γαλλικά AS532, 94 UH -1).
Το τουρκικό σύστημα αεράμυνας περιλαμβάνει τους απαρχαιωμένους αμερικανικούς πυραύλους μεγάλης εμβέλειας «Νίκη-Ηρακλής» , 8 συστοιχίες «Improved Hawk», 86 SAM «Rapier», 32 SAM «Atylgan» 108 MANPADS «Stinger».
Το κρίσιμο σημείο για τους Ρώσους ειδικούς που αφορά την Ελλάδα έχει σχέση με την βάση του «Ιντσιρλίκ». Εκεί είναι αποθηκευμένες 70 πυρηνικές βόμβες B-61 (50 για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, ΚΑΙ 20 για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία).!!
Στο πολεμικό ναυτικό έχουμε 14 γερμανικά υποβρύχια: 8 υποβρύχια τύπου 209/1400 (4 Τ1, Τ2, 4), 6 υποβρύχια τύπου 209/1200 «Atylay».
Η σύνθεση του τουρκικού στόλου επιφανείας είναι 22 φρεγάτες: 8 Τύπου «Gaziantep» ( «Oliver Perry»), 4 φρεγάτες «Yavuz» (MEKO2000TN) και «Barbaros» (MEKO2000TN-ΙΙ), 6 «Burak» (γαλλική έκδοση «D “Estaing «Ή»). Υπάρχουν επίσης 18 νέες κορβέτες και περιπολικά σκάφη.
Η Τουρκία είναι ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος εχθρός της Ελλάδος και της Αρμενίας η οποία ανήκει στον συνασπισμό CSTO, αναφέρει η έκθεση.
Η Άγκυρα δεν επιδιώκει μόνο ενεργά την ανατροπή του προέδρου της Συρίας Άσαντ, αλλά είναι (μαζί με το Κατάρ), ένας από τους κύριους ιδρυτές και χορηγούς του ISIS . Υποστηρίζει ενεργά επίσης την οργάνωση Mejlis των Τατάρων της Κριμαίας.
Στην πραγματικότητα ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν δεν κρύβει την επιθυμία να αποκαταστήσει τουλάχιστον σε μια «άλλη» μορφή την άλλοτε κραταιά Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζουν οι Ρώσοι ειδικοί, οι προσπάθειες του Κρεμλίνου επικεντρώνονται στο να «διορθώσουν τα αυτοκρατορικά όνειρα της Άγκυρας» , δηλαδή τα οικονομικά συμφέροντα (κυρίως της ενέργειας).
Γεωπολιτικά τουρκικά και ρωσικά συμφέροντα ΟΜΩΣ… είναι εντελώς αντίθετα . Ως εκ τούτου, η Τουρκία είναι και παραμένει ένας από τους κύριους πιθανούς αντιπάλους της Ρωσίας (όπως επιβεβαιώθηκε και πριν από ένα χρόνο), και αυτή η διαφορά είναι ήδη ορατή στην Συρία , παρά τις πολλές συνεννοήσεις με το Κρεμλίνο και προσωπικά με τον Ρώσο πρόεδρο Β.Πούτιν.
«Όλα αυτά, όμως, δεν αναιρούν το γεγονός ότι η Άγκυρα είναι ο κύριος εχθρός μας, και σε καμία περίπτωση σύμμαχος ή ακόμα και σύντροφος. Μια άλλη μαχαιριά στην πλάτη, θα μας προκαλέσει η Άγκυρα το συντομότερο δυνατό», αναφέρει η ειδική έκθεση του ρωσικού αμυντικού ινστιτούτου προς το Κρεμλίνο .
Η Ελλάδα δεν έχει να φοβάται σε περίπτωση που εκδηλωθεί ελληνο-τουρκικός πόλεμος διότι το γεωπολιτικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί είναι σφόδρα εναντίον της Άγκυρας , ειδικά μετά τις απειλές Ερντογάν, αλλά και λόγω του αναβρασμού της τουρκικής κοινωνίας μετά το πραξικόπημα.
Η χώρα μας μετά το προδοτικό καλοκαίρι του 1974 στην Κύπρο «πλήρωνε» κάθε χρόνο την εισβολή των Τούρκων που νόμιζαν ότι η χώρα μας είναι του «χεριού τους». Ίσως μια τελική πολεμική αναμέτρηση μαζί τους, μιας και την επιδιώκουν οι ίδιοι συνεχώς να δώσει την τελική λύση σε πολλά «προβλήματα» του ελληνικού έθνους μια και καλή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου