Ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος δέχθηκε την άνωθεν ευλογία για την υπακοή και μόνον. Είναι ένα παράδειγμα τόσον πολύ δυνατό και φανερό. Εκείνος ο υποτακτικός, που είχε Γέροντα τον άγιο Παϊσιο, όταν του είπε μια μέρα: «Παιδί μου, πήγαινε να πιης νερό από εκείνη τη λεκάνη κ.λ.π.», είπε με το λογισμό του: «Αντί να μου ειπή ο Γέροντας, πήγαινε να πιης από το σταμνί, από τη βρύση, μια και ήρθα από το διακόνημα κουρασμένος, ιδρωμένος, μου λέγει να πιω από αυτό το απόπλυμα, που είναι μέσα στη λεκάνη!»
Έβαλε το δικό του λογισμό και απέτυχε της μεγάλης επιτυχίας! Μετά εσκέφθη: «Δεν πάω να πιω;» αλλά δεν βρήκε καθόλου νερό. Του λέγει τότε ο αββάς Παϊσιος: «Ταλαίπωρε, ξέρεις εκείνο το απόπλυμα τι ήταν; Ήταν το απόπλυμα από τα πόδια του Χριστού!». Από τότε του ήρθε πνεύμα λύπης και προσπαθούσε να τον παρηγορήση ο αββάς Παϊσιος, αλλά που παρηγοριά. Έφθασε σε σημείο, να μην έχη καθόλου ειρήνη. Τότε του λέγει μια φορά ο άγιος, μια και δεν ημπορούσε να ειρηνεύση και να παραμείνη κοντά του: «Πήγαινε στο τάδε μέρος.
Υπάρχουν εκεί τρεις τάφοι, και σ’ ένα από αυτούς ( του υπέδειξε κάποιον ), κάνε μια προσευχή και άκουσε τι θα σου ειπή…». Έτσι και έγινε, ακούει φωνή να του λέγη: «Να πας πίσω στο Γέροντά σου και να κάνης υπακοή». Αλλά αυτός πλέον είχε ναυαγήσει εσωτερικά, είχε πάθει τέτοιες ρωγμές το σπίτι της ψυχής του, που δεν μπορούσε πλέον να τις ξανακλείση. Γι’ αυτό και μέχρι το τέλος της ζωής του πέρασε ταλαντευόμενος και κλυδωνιζόμενος στην υπακοή κοντά στον αββά Παϊσιο.
Ο μεν Συμεών ο νέος Θεολόγος θριαμβεύσας κατά του ιδίου θελήματος, πήρε την άνωθεν θεολογία για τη τελεία του υπακοή. Και ο άλλος κάνοντας το ίδιο θέλημα, έμεινε εκτός υπακοής και χάριτος.
Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα βέβαια, διότι εάν γράφονταν όσα οι πατέρες εκείνοι, οι άριστοι υποτακτικοί, έκαναν, θα ημπορούσαν ολόκληροι τόμοι από βιβλία να γράφουν. Σαν καθρέφτες είναι αυτά τα παραδείγματα, που ημπορούμε να δούμε τον εαυτό μας μέσα και να δούμε εμείς τι μορφή έχομεν…
Ο Θεός να μας βοηθήση να συνέλθη έκαστος, να δούμε τον εαυτό μας, κατά πόσον έχουμε απαρνηθή το ίδιο θέλημα. Ας αγωνισθούμε να απογυμνωθούμε από αυτό το δηλητήριο, δια να μπορέσουμε να ζήσουμε κατά Θεόν και όπως ο Θεός θέλει και όπως το επάγγελμα το μοναχικό απαιτεί από μας.
Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης )
Από: elderephraimarizona.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου