Δεν παραιτούμαι από τα όνειρα μου...

Ένας νέος κόσμος κυοφορείται και όταν η Κρίση κλείσει τον κύκλο της πρέπει εμείς πρώτοι να βγούμε μπροστά, γεμάτοι νέες ιδέες, προτάσεις και όρεξη για δημιουργία, για να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο ο οποίος θα έχει κάτι από το υλικό των ονείρων μας.
Ένας κόσμος ελπίδας.
Στην εποχή μας τα όνειρα είναι περισσότερο σημαντικά από ποτέ. Σ’ αυτό το συμπέρασμα καταλήγω συχνά τελευταία, έπειτα από πυρετώδεις στοχασμούς για το παρόν και το μέλλον του κόσμου. Η εποχή μας, η ζοφερή εποχή της Κρίσης και του Φόβου, είναι μια ονειροκτόνα εποχή, που σκοτώνει τα όνειρα προτού καν γεννηθούν. Προσωπικά όμως προσπαθώ να αντιστέκομαι σ’ αυτή την ονειροκτονία. Δεν παραιτούμαι εύκολα από τα όνειρα μου, ακόμη κι από εκείνα που κουβαλούν μέσα τους την αφέλεια της παιδικής μου ηλικίας.

Με χαρά ωστόσο έχω διαπιστώσει πως δεν είμαι ο μόνος. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί άνθρωποι, που αντιστέκονται στη δολοφονία των ονείρων τους. Άνθρωποι κυρίως νέοι που δεν θέλουν να προδώσουν τα όνειρα τους, αλλά αγωνίζονται καθημερινά για να τα κρατήσουν ζωντανά. Άνθρωποι που δεν θέλουν να ζουν χωρίς όνειρα, γιατί «ζωή χωρίς όνειρα είναι ανάπηρη ζωή». Όλοι αυτοί αποτελούν ελπιδοφόρες ρωγμές στη σιωπή.

Πιστεύω πως ήρθε ο καιρός όλοι εμείς οι ονειροπόλοι, οι άνθρωποι που δεν θέλουμε να προδώσουμε τα όνειρά μας, που θέλουμε πραγματικά να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο, που αγαπάμε τη ζωή, τους ανθρώπους, τη Φύση και την ομορφιά, όλοι εμείς να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, να δώσουμε τα χέρια μας, να στηθούμε αλληλέγγυοι ο ένας δίπλα στον άλλο και να σχηματίσουμε μια πανανθρώπινη ασπίδα για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην ελπίδα και στο μέλλον. Να θυμόμαστε πάντα πως κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κλέβει τα όνειρά μας και να μας εγκλωβίζει σε μια άχαρη ζωή χαμηλών οριζόντων.

Αυτή την περίοδο της Κρίσης θα αναμετρηθούμε αναπόφευκτα με μια ζοφερή πραγματικότητα, που μας επέβαλε η απληστία, η απερισκεψία και οι λανθασμένες επιλογές κάποιων άλλων «προσγειωμένων» ανθρώπων. Σ’ αυτή τη δύσκολη εποχή λοιπόν δεν πρέπει απλά να κρατήσουμε τα όνειρα μας ζωντανά και το κεράκι της ελπίδας αναμμένο. Πρέπει να προετοιμαστούμε εσωτερικά για την επόμενη μέρα, γιατί αυτή η Κρίση είναι ταυτόχρονα και μια Ευκαιρία για αλλαγή. Ένας νέος κόσμος κυοφορείται και όταν η Κρίση κλείσει τον κύκλο της πρέπει εμείς πρώτοι να βγούμε μπροστά, γεμάτοι νέες ιδέες, προτάσεις και όρεξη για δημιουργία, για να δημιουργήσουμε ένα νέο κόσμο ο οποίος θα έχει κάτι από το υλικό των ονείρων μας. Ένας κόσμος ελπίδας. Επειδή όμως οι δύσκολες μέρες είναι ακόμη μπροστά μας παραφράζω ένα παλιό επαναστατικό σύνθημα, που θα μας φανεί πολύ χρήσιμο: Ονειροπόλοι Όλων των Λαών Ενωθείτε!

Γιώργος Στάμκος (Stamkos@post.com)

https://zenithmag.wordpress.com
http://thesecretrealtruth.blogspot.com