Ήταν αυτό που μάς έφερε ως εδώ: στη δόξα μας.

Πίστη στον Θεό ως στήριγμα και όχι ως κόσμημα πια. Θα φτάσουμε κι εκεί, στο «είναι παλιά, περάσανε πια».Η Ελλάδα ταπεινώνεται γιατί έχει να δοξαστεί. Τώρα, όμως, περνούμε την ταπείνωση και έχουμε μείνει με λιγότερα.

Είναι η ώρα της Πίστης που η Ελλάδα θα την έχει ως στήριγμα και όχι ως κόσμημα, έτσι για ομορφιά.

«Κοίταξε» λέει ο Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς σε κάποια επιστολή του, «ο άνθρωπος κρατάει το μπαστούνι. Και το μπαστούνι στηρίζει τον άνθρωπο. Μερικοί βέβαια το κρατούν για ομορφιά. Μα οι πιο πολλοί το έχουν για στήριγμα στον δύσκολο δρόμο τους. Έτσι και η Πίστη είναι και κόσμημα και στήριγμα. Όταν ήσουν πλούσιος, την είχες πιο πολύ για στολίδι. Τώρα την έχεις σαν το πιο αναγκαίο σου στήριγμα. Η Πίστη που στηρίζει, είναι πιο θερμή και πιο δυνατή, απο την Πίστη που απλώς στολίζει!».

Πιο θερμή και πιο δυνατή θα βγει η Ελλάδα από αυτό. Κι όταν στο μέλλον θα ρωτούν τα παιδιά μας «τι ήταν αυτό, μπαμπά;», νομίζω θα τους λέμε οι Έλληνες: «Ήταν αυτό που μάς έφερε ως εδώ: στη δόξα μας». Και τα παιδιά θα ξαναλένε: «δηλαδή;». Κι εμείς θα τους λέμε «ήταν μια Πίστη δυνατή, που την είχε η Ελλάδα ως στήριγμα και όχι ως κόσμημα, έτσι για ομορφιά». Μα πάλι θα βρεθεί κάποιο παιδί που δε θα έχει καταλάβει και πολλά, και τότε οι Έλληνες θα λέμε: «Αφήστε τα αυτά, είναι παλιά, περάσανε πια».

Πίστη στον Θεό ως στήριγμα και όχι ως κόσμημα πια. Θα φτάσουμε κι εκεί, στο «είναι παλιά, περάσανε πια». Για όσα ίσως έρθουν και κάποτε ίσως φύγουν. Έχει ο Θεός κι η Παναγιά, θα δεις.

http://greecesaid.blogspot.gr/2015/04/blog-post_30.html