Ο Νικολό Μακιαβέλι, Ιταλός συγγραφέας και ο πρώτος (;) πολιτικός στοχαστής στην ιστορία, γεννήθηκε και έζησε στη Φλωρεντία από το 1469 έως το 1527, δηλαδή κατά την περίοδο του επεκτατισμού των Οθωμανών. Το πολιτικοφιλοσοφικό έργο του «Ο ηγεμόνας» τυπώθηκε μετά το θάνατο του, στα 1532, και απετέλεσε σημείο αντιλεγόμενο έως τις ημέρες μας. Είναι χωρισμένο σε 26 κεφάλαια και στο τέταρτο τονίζει ότι η οθωμανική αυτοκρατορία είναι μια μοναρχία ενός δυνάστη, του Σουλτάνου, που έχει κάτω από την εξουσία του μόνο δούλους. Και προσθέτει προφητικά, κάτι που έγινε μετά από αιώνες με τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ. Επειδή έβλεπε ότι οι Ευρωπαίοι ήθελαν να εκδιώξουν τους Οθωμανούς από την Ευρώπη και υπήρχαν επαναστατικές ζυμώσεις από Έλληνες, Αρμένιους κ.α. στο εσωτερικό της αυτοκρατορίας, σημειώνει ότι εκείνος που θα της επιτεθεί πρέπει να περιμένει πως θα τη βρει ενωμένη και το σωστό είναι να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις, παρά σε εσωτερικές εξεγέρσεις. Αλλά όταν οι Οθωμανοί νικηθούν στον πόλεμο και πάθουν τέτοια συντριβή που να μη μπορούν να ανασυγκροτηθούν στρατιωτικά, ο κατακτητής έχει τότε να ασχοληθεί μόνο με τη σουλτανική οικογένεια. Μόλις και αυτή βγει από τη μέση, δεν έχει πια κανένα να φοβάται, αφού ο λαός δεν έχει καμιά εμπιστοσύνη στους άλλους. Και συμπληρώνει: «Όπως ο νικητής δεν έχει πριν από τη νίκη τίποτε να ελπίζει από τους άλλους, δεν έχει και τίποτε να φοβάται ύστερα».
Από: ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου