ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Το Ισραήλ
«χτίζει» ένα νέο σύστημα συμμαχιών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Η σιωπηρή
πολιτική συμμαχία με τις εθνοτικές κοινότητες στην Μέση Ανατολή,
επιτρέπει στο εβραϊκό κράτος όχι μόνο να λύσει το πρόβλημα της
ενεργειακής του ασφάλειας, αλλά και να εξισορροπήσει την θέση του στον
αραβικό κόσμο. Όσον αφορά την κόντρα του με το Ιράν, από την πλευρά
του Ισραήλ, «εισέρχεται» στο παιχνίδι και το Αζερμπαϊτζάν, αναφέρει το
ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων regnum.ru.
Τούρκοι
εμπειρογνώμονες, παρακολουθούν στενά την πολιτική του Ισραήλ. Στην
ανάλυση με τίτλο «αρμενικό ζήτημα και Εβραίοι», που δημοσιεύθηκε το
2003 στο Λονδίνο, οι ειδικοί αναλυτές S. Lachiner και I. Kagia, έγραψαν
ότι το Ισραήλ θεωρεί ότι, το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μία δύναμη που είναι
ικανή, να «κρατήσει» το Ιράν στον Καύκασο και την Μέση Ανατολή. «Στο
Αζερμπαϊτζάν υπάρχουν αρκετοί λόγοι για μια συμμαχία με το εβραϊκό
κράτος:
1) Η κοινή «συγκράτηση» του Ιράν (με το βλέμμα στραμμένο στο ιρανικό Αζερμπαϊτζάν)
2) πρόσβαση στην ισραηλινή υψηλή στρατιωτική τεχνολογία
3) «Έλεγχος» της αρμενικής διασποράς στην Αμερική από το εβραϊκό λόμπι.
Και οι τρεις
λόγοι, εμφανίσθηκαν μόνο μετά την κατάρρευση του σοσιαλιστικού
συστήματος της ΕΣΣΔ. Το Ισραήλ είναι μία από τις πρώτες χώρες που
αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Μπακού, στις 27 Δεκ 1991, μετά την
παρέλευση 19 ημερών, από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Το
Αζερμπαϊτζάν ανταποκρίθηκε με την σειρά του με την εγκατάσταση
διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ, στις 7 Απριλίου 1992.
Αλλά η
συμμαχία του Ισραήλ, και του Αζερμπαϊτζάν δεν οφείλεται μόνο στο Ιράν, η
επιρροή του οποίου δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Το Τελ Αβίβ βλέπει το
Μπακού ως έναν εταίρο στο «Παίγνιο» του «Κουρδικού ζητήματος», κάτι που
αποτελεί την κύρια ανησυχία της Άγκυρας. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου
του Λονδίνου Α Marinson, έχει δώσει στο θέμα δεσπόζουσα σημασία,
ονομάζοντας το ως, «Ισραηλινή Αντάντ εναντίον της Τουρκίας». Ο ίσιος
υποστηρίζει ότι «από τη σοβιετική περίοδο, το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί ένα
προκεχωρημένο φυλάκιο του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), το
οποίο χρησιμοποιήθηκε από την Μόσχα, για να αποδυναμώσει τα ανατολικά
σύνορα της Τουρκίας . Η Σοβιετική Ένωση έχει διαλυθεί , αλλά το κουρδικό
σχέδιο είναι ολοζώντανο και ταχέως αναπτυσσόμενο, όχι μόνο από την
άποψη των Ισραηλινών στρατηγών. Ο αγωγός Μπακού-Τιφλίδα-Τσεϊχάν, που
παρέχει το 40% του πετρελαίου του εβραϊκού κράτους, χρησιμεύει ως
απόδειξη ότι το Τελ Αβίβ έχει υιοθετήσει από το 1991, το «Κουρδικό
χαρτί» «παίρνοντας το» από τα «χέρια» της Μόσχας. Η μελέτη, με τίτλο
«Σχέσεις του Ισραήλ και του Αζερμπαϊτζάν», του Δρ Marinson αναφέρει
ότι «το πετρέλαιο παίζει καθοριστικό ρόλο στις διμερείς σχέσεις των
δύο χωρών», μαζί με μια «στρατηγική συνεργασία στον τομέα της άμυνας και
της εξερεύνησης». Το πετρέλαιο από το Μπακού προς το Ισραήλ, ρέει
αδιάκοπα , παρά τις μεταβαλλόμενες συνθήκες στις σχέσεις
Αζερμπαϊτζάν-Τουρκίας».
Σημαντικό ρόλο
στην σταθερότητα του παιχνιδιού κατά της Τουρκίας, αποτελούν οι Κούρδοι
του Αζερμπαϊτζάν . Αυτή η πολιτική δύναμη, διαθέτει μεγάλη επιρροή
στο Μπακού, αποστέλλοντας «σήματα» σε όλη την Μέση Ανατολή . Ο αριθμός
των Κούρδων στο Αζερμπαϊτζάν αποτελεί μια μεγάλη υπόθεση. Σύμφωνα με
τα επίσημα στατιστικά στοιχεία, η κοινότητά τους αριθμεί 13 χιλιάδες
άτομα . Ωστόσο, ο πρώην προεδρικός υποψήφιος του Αζερμπαϊτζάν Τ
Σουλεϊμάνοφ, δηλώνει στο πρακτορείο Rudaw.net, ότι ο πραγματικός
αριθμός τους «εγγίζει» το 1 εκατομμύριο. Ο Σουλεϊμάνοφ ισχυρίζεται ότι ο
Πρόεδρος του Αζερμπαϊτζάν Ιλχάμ Αλίεφ, έχει επίσης ρίζες από την
κουρδική πόλη του Ντιγιαρμπακίρ (νοτιοανατολική Τουρκία).
Το Τελ Αβίβ
και το Μπακού συνδυάζουν ένα κοινό σχέδιο παραγωγής φυσικού αερίου που
προορίζεται για την ισραηλινή αγορά . Ο Δρ Β Shaffer του πανεπιστημίου
της Χάιφα, δήλωσε ότι η αζέρικη εταιρεία, SOCAR διαδραματίζει σοβαρό
ρόλο στην όλη αυτή διαδικασία. Με αυτήν την έννοια, ο αγωγός φυσικού
αερίου Trans-Anatolian (TANAP), ο οποίος σχεδιάζεται να κατασκευαστεί
μέχρι το 2018, θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως βάση για την μελλοντική
προμήθεια φυσικού αερίου προς την Ευρώπη με την συμμετοχή και ισραηλινών
εταιρειών . Το εβραϊκό κράτος δίνει ιδιαίτερη προσοχή στο Αζερμπαϊτζάν,
το οποίο προορίζεται να γίνει ο μεγαλύτερος πελάτης των ισραηλινών
όπλων και στρατιωτικής τεχνογνωσίας. Ο καθηγητής Shaffer σημειώνει ότι
τον Φεβρουάριο του 2012, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Λίμπερμαν
στο Αζερμπαϊτζάν, οι δύο πλευρές υπέγραψαν συμφωνία για την προμήθεια
όπλων από το Ισραήλ, ύψους 1,6 δισεκατομμυρίων δολσρίων, και αφορά ως
επί το πλείστον μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, και συστήματα πυραυλικής
άμυνας. Το Τελ Αβίβ πρόθυμα αποφάσισε την προμήθεια στο Μπακού,
στρατιωτικής τεχνολογίας για να δημιουργήσει μια ολοκληρωμένη παραγωγή.
Σύμφωνα με τον Shaffer, στο Μπακού, σε ειδική τοποθεσία ,
κατασκευάζονται ισραηλινά drones.
Η ιστορία της
στρατιωτικής συνεργασίας δεν τελειώνει σε αυτό το σημείο.Στις 10 Σεπ
2014, η ισραηλινή εφημερίδα Times ,αναφέρει την πρώτη στην ιστορία των
διμερών σχέσεων των δύο χωρών, επίσκεψη, του Υπουργού Άμυνας του Ισραήλ
στο Αζερμπαϊτζάν. Ο υπουργός Άμυνας Μ. Ya’alon συναντήθηκε με τον
Πρόεδρο Aliyev, τον υπουργό Εξωτερικών E.Mammadyarov, και τον
επικεφαλής του στρατιωτικού τμήματος Ζ Hasanov, και παρακολούθησαν την
πρώτη Διεθνή Έκθεση αμυντικής βιομηχανίας του Αζερμπαϊτζάν «ΧΠΑ
2014»,στην οποία συμμετείχαν 15 ισραηλινές εταιρείες. Αυτό το ταξίδι ,
απέστειλε «σήμα» σε Μόσχα, Άγκυρα και Τεχεράνη, το οποίο
«αποκωδικοποιεί» το ενδιαφέρον του Ισραήλ για την χώρα αυτή . Το θέμα
εδώ δεν είναι μόνο η επιδείνωση της κατάστασης στα σύνορα του
Ναγκόρνο-Καραμπάχ, με το Αζερμπαϊτζάν, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του
περασμένου έτους. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, το Ιράν κατέρριψε ένα
ισραηλινό drone τύπου «Hermes», σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων μακριά
από τον ιρανικό αντιδραστήρα στο Νατάνζ, η βάση εκτόξευσης του οποίου
«ήταν» , σύμφωνα με την Τεχεράνη, στο έδαφος της αζέρικης επαρχίας του
Ναχιτσεβάν( το οποίο σημειωτέων συνορεύει με την Τουρκία). Το Μπακού
προσπάθησε να διαψεύσει αυτές τις πληροφορίες, χωρίς όμως να πείσει
τους Ιρανούς.!!
Το
Ισραήλ προετοιμάζει το Αζερμπαϊτζάν για έναν Μεγάλο Πόλεμο, με μεγάλο
βραβείο όχι το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, και το Ιράν, αλλά την ίδια την
Τουρκία.!!
Το
Αζερμπαϊτζάν επιδιώκει από την δική του πλευρά, από την συμμαχία του με
το Ισραήλ, την ανακατανομή των εν λόγω εδαφών( Ναγκόρνο –Καραμπάχ) , στα
οποία δεν ήταν σε θέση να πράξει ουδέν , ιδιαίτερα μετά την ένταξή της
Αρμενίας στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση, την 01 Ιανουαρίου του 2015.
Η επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ, στερεί όμως από το Αζερμπαϊτζάν, την
ικανότητα να «ελίσσεται» στο τουρκικό και ιρανικό «πεδία», «στέλνοντας»
την Άγκυρα κατευθείαν στην «αγκαλιά» του Ιράν. Ωστόσο, το Μπακού
εξακολουθεί να διαθέτει μια επιλογή, η οποία είναι η δυνατότητα
διαπραγμάτευσης , με την Αρμενία. Μόνο όμως σε ισότιμη βάση( κάτι που
οι Αζέροι δεν το δέχονται). Η λογική αυτών των γραμμών δεν οφείλεται
στην υποκειμενική γνώμη του συγγραφέα, και το κύμα της βίας στη Μέση
Ανατολή, το οποίο είναι σε θέση να κατακλύσει και τον Καύκασο. Πρέπει
να είμαστε προετοιμασμένοι για το γεγονός ότι μέχρι το τέλος του 2015,
το «κομμάτι» της Μέσης Ανατολής, θα μεταβληθεί και άλλο, η όλη
κατάσταση ασφαλείας .
Ο χρόνος
εξαντλείται. Η κατάσταση στη Μέση Ανατολή έχει αντανάκλαση και στην
Υπερκαυκασία. Τα αραβικά κράτη καταρρέουν σαν χάρτινος πύργος. Το Ιράκ, η
Συρία, η Λιβύη και η Υεμένη είναι θύματα «αποκλινουσών» δυνάμεων.
Επίσης η εύθραυστη εκεχειρία στη Νότια Ασία, παραβιάστηκε μεταξύ του
Πακιστάν και της Ινδίας, και για δύο εβδομάδες «βομβάρδιζαν ο ένας
τον άλλον». «Μπροστά στα μάτια μας», καταρρέει η Αμερικανική
Αυτοκρατορία. Και αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Το 2015,
αρχίζει να αυξάνει ραγδαία η τιμή του χρυσού, η οποία βαίνει πέραν
υποψίας, άνω των 1.200 δολαρίων ανά ουγγιά. Η όλη κατάσταση
προσομοιάζεται σαν ένα καζίνο όπου «πέφτουν» ταυτόχρονα όλα τα
«στοιχήματα». Ο Χρυσός ξεκινά την ανηφορική πορεία του, στην Ρωσία
κατά το τελευταίο τρίμηνο του 2014, ενώ και η Κίνα έχει ξεπεράσει τον
όγκο των δικών της αποθεμάτων χρυσού. Η Αμερική δεν μπορεί πλέον να
«ελέγξει» αυτή την διαδικασία μέσα από τα χρηματιστήρια της. Και αυτό
αποτελεί μόνο την αρχή.
Το Ισραήλ
προσπαθεί να προβλέψει τις κυοφορούμενες περιφερειακές διαδικασίες,
ενεργώντας μέσω ευέλικτων συνασπισμών. Επίσης η ισραηλινή κυβέρνηση,
βρίσκεται σε πλήρη συνεννόηση με το Ριάντ, για να μπλοκάρει μια
διεθνή συμφωνία για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, υπονομεύοντας την
όποια διαπραγματευτική διαδικασία στην Βιέννη. Ωστόσο, στην συμμαχία
αυτή με την Σ.Αραβία, το Ισραήλ έχει πρόβλημα, με την νυν σαουδαραβική
ελίτ. Μην ξεχνάμε ο 90χρονος Σαουδάραβας βασιλιάς Αμπντάλα, εισήχθη στο
νοσοκομείο με πνευμονία. Όπως και σε ένα κακό σενάριο χολιγουντιανής
ταινίας, ο αμέσως επόμενος Σαουδάραβας μονάρχης Salamn αρρωσταίνει μόλις
στα 78α γενέθλια του. Η αλλαγή χτυπά την πόρτα όχι μόνο στη Σαουδικής Αραβίας , αλλά ολόκληρης της Μ.Ανατολής .
Σύμφωνα με
παλιότερα άρθρα μας στο pentapostagma.gr, η πιθανή αλλαγή ηγεσίας στην
Σ.Αραβία, της υπέργηρης ελίτ , θα πυροδοτήσει πολλές και διαφορετικές
ανακατατάξεις στην περιοχή. Οι τεκτονικές αλλαγές στον πλανήτη, δεν
αφορούν μόνο συμφέροντα, χρήματα, ενέργεια, αλλά μια πιο περίπλοκη
κατάσταση, η αποσαφήνιση της «οποίας» δεν είναι καθόλου εύκολη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου