«Να έρχονται εδώ δύο χρόνια οι Ελληνες ιερείς για να κάνουν το... αγροτικό τους»
προτάσσουν τα στήθη τους στους Αρμένιους και τους Ρωμαιοκαθολικούς για τη διατήρηση της ελληνικότητας και τον έλεγχο του σημαντικότερου θησαυρού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, των προσκυνημάτων και των μοναστηριών της περιοχής. Αυτοί είναι οι Αγιοταφίτες. Οι άξιοι συνεχιστές του Τάγματος των Σπουδαίων, που δεν διστάζουν να διακινδυνεύσουν ακόμη και τη σωματική τους ακεραιότητα προκειμένου να μην επιτρέψουν σε κανέναν έστω και να διανοηθεί πως μπορεί να επεκτείνει τα δικαιώματά του στους ναούς της Αναστάσεως και της Γεννήσεως.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όλοι μας έχουμε παρακολουθήσει από την τηλεόραση -έστω και μία φορά- τις σκηνές βίας μεταξύ επιτιθέμενων Αρμένιων και αμυνόμενων ελληνορθόδοξων κληρικών που συμβαίνουν τις Αγιες ημέρες του Πάσχα και μάλιστα μέσα στο Ναό της Αναστάσεως, στην Ιερουσαλήμ. Πόσοι όμως γνωρίζουν τα αίτια που οδηγούν σε αυτές τις «ιερές συγκρούσεις»; Ποιες είναι οι διεκδικήσεις των Αρμένιων και τι υπερασπίζονται με τόσο σθένος οι Αγιοταφίτες μοναχοί;
Παρά τις σφοδρότατες επιθέσεις που εξαπολύουν σε κάθε ευκαιρία, οι Αρμένιοι δεν έχουν καταφέρει ποτέ ώς τώρα να κάμψουν την αντίσταση των Αγιοταφιτών μοναχών, με μοναδική εξαίρεση όταν κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας και με τη βοήθεια του σουλτάνου έδιωξαν τους Ελληνες μοναχούς από την τελετή αφής του Αγίου Φωτός, αλλά χωρίς αποτέλεσμα, αφού «ως εκ θαύματος το Αγιο Φως ήρθε από τον ουρανό και άναψε στις λαμπάδες των ελληνορθόδοξων χριστιανών, και όχι των Αρμένιων».
Είναι χαρακτηριστικό πως κάθε Μεγάλο Σάββατο οι Αρμένιοι μοναχοί, που έχουν το εξασφαλισμένο προνόμιο να κάθονται στον προθάλαμο του Πανάγιου Τάφου, θέλουν να μπουν μέσα για να πάρουν πρώτοι το Αγιο Φως, με αποτέλεσμα να σημειώνονται επεισόδια και να υπάρχουν συμπλοκές.
Τα τελευταία χρόνια, η Αγιοταφική Αδελφότητα έχει να αντιμετωπίσει και τη λειψανδρία. Με τον αριθμό των Αγιοταφιτών να μειώνεται χρόνο με το χρόνο, η προσέλκυση νέων κρίνεται απαραίτητη. Αναφορικά με το φλέγον αυτό ζήτημα, ο π. Χρυσόστομος δηλώνει στην « Espresso » πως «τα μοναστήρια και τα προσκυνήματα που φυλάμε είναι ζηλευτά από όλα τα δόγματα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που μας βλέπουν με μισό μάτι και επιθυμούν να τα δουν ερημωμένα. Εμείς είμαστε εδώ και τα προσέχουμε, αλλά η έλλειψη μονάχων πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα. Να φανταστείτε πως όταν ήρθα εγώ στα Ιεροσόλυμα ήμασταν εκατόν ογδόντα πατέρες και σήμερα έχουμε μείνει περίπου εβδομήντα, με τους πενήντα από εμάς να είναι πάνω από πενήντα ετών. Οι νέοι είναι πολύ λίγοι. Ακόμη και το σχολείο του Πατριαρχείου (Πατριαρχική Σχολή της Σιών), που τότε είχε σαράντα παιδιά από την Ελλάδα, σήμερα έχει μόνο οκτώ».
Ποια είναι όμως η πρόταση που μπορεί να δώσει ικανοποιητική λύση στο μεγάλο αυτό πρόβλημα; Σύμφωνα με τον Αγιοταφίτη μοναχό: «Πρέπει σε όσους βγαίνουν από θεολογικές ή ιερατικές σχολές να εφαρμόζεται το σύστημα των ιατρών, δηλαδή αντί να παίρνουν αμέσως μεγάλους μισθούς και ενορίες, να έρχονται εδώ για να κάνουν το αγροτικό τους για ένα-δυο χρόνια. Οσοι έρχονται εδώ ερωτεύονται τον τόπο. Εμείς εδώ δεν παίρνουμε μισθό όπως στην Ελλάδα, μόνο κάποια χρήματα από το Πατριαρχείο. Συγκεκριμένα, οι πατέρες που είναι στα Ιεροσόλυμα παίρνουν 400 ευρώ το μήνα και οι εξωτερικοί σε μονές εκτός Ιεροσολύμων 600 ευρώ».
Στην ερώτηση για το αν πιστεύει πως η Αγιοταφική Αδελφότητα απειλείται με αφανισμό, ο πατέρας Χρυσόστομος μας λέει πως «θέλουμε τους Ελληνες να είναι κοντά μας. Ο Θεός μας φυλάει, αλλά η αγάπη του κόσμου μάς κρατάει εδώ. Ευχές και αγάπη σε όλο τον κόσμο και στους αναγνώστες σας. Ο Θεός δεν θέλει ούτε πολλές νηστείες ούτε πολλές μετάνοιες. Θέλει μόνο να μην κάνουμε αυτό που δεν θέλουμε να μας κάνουν. Καλή Ανάσταση».
Ευχαριστό τόν αδελφό καί πατριότη μας
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
Από: www.iordanitis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου