Αύγουστε, καλέ μου μήνα…

Αύγουστε, καλέ μου μήνα, να ΄ σουν δυο φορές τον χρόνο…
Η πιο διαδεδομένη και γνωστή παροιμία –απόφθεγμα του καλοκαιριού. Και πιο γνωστή στους μαθητές αλλά και στους εργαζόμενους, που οι περισσότεροι αυτόν τον μήνα παίρνουν την άδειά τους και ξεκουράζονται. Γι΄ αυτό και η παροιμία-ευχή δηλώνει την επιθυμία των ανθρώπων να ήταν ο μήνας Αύγουστος ακόμη μια φορά.

Φτάσαμε ήδη στον 8^ο μήνα του χρόνου, που είναι όμως ο τελευταίος για το εκκλησιαστικό έτος. Όσοι θυμάστε αυτά που λέχθηκαν για τους προηγούμενους μήνες, γνωρίζετε ότι στο ρωμαϊκό ημερολόγιο είναι ο έκτος μήνας.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Οκταβιανός Αύγουστος του έδωσε το όνομά του, λίγα χρόνια προ Χριστού. Η λέξη «αύγουστος» σημαίνει «σεβαστός» και ήταν τίτλος που δόθηκε για πρώτη φορά τότε στον αυτοκράτορα.  Μάλιστα, τότε ο μήνας Αύγουστος είχε 30 μέρες. Ο αυτοκράτορας, για να μην υστερεί ο μήνας σε σχέση με τον Ιούλιο – ο οποίος, όπως θυμάστε, ήταν αφιερωμένος στον Ιούλιο Καίσαρα – αφαίρεσε μια μέρα από τον Φεβρουάριο και την πρόσθεσε στον Αύγουστο.
Αν και οι ζέστες του Αυγούστου, που πολλές φορές είναι ο θερμότερος μήνας του έτους, είναι μεγάλες και παρατεταμένες, ο λαός μας θεωρεί ότι είναι ο μήνας πριν από τα κρύα… Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο χειμώνα… Εξάλλου το πρώτο δωδεκαήμερο του Αυγούστου έχει την τιμητική της η λαϊκή μετεωρολογία. Αυτές οι μέρες, τα μερομήνια, κατά τους λαϊκούς μετεωρολόγους, δείχνουν τι καιρός θα επικρατήσει τους χειμωνιάτικους μήνες που έρχονται. Έτσι, «διαβάζουν» τα σημάδια του καιρού και κάνουν τις προβλέψεις τους αντιστοιχίζοντας τις μέρες με τους μήνες. «Η Πέμπτη του Αυγούστου άνεφος κι ο Μάης άβρεχος». Κι άλλες παροιμίες έχει όμως ο ελληνικός λαός, που έχουν σχέση με τους καρπούς, τις δουλειές και τον καιρό του μήνα αυτού. Το γλυπτό της εικόνας παρουσιάζει τον Αύγουστο ως ξυλουργό, που ετοιμάζει τα βαρέλια για τον μούστο της νέας σοδειάς.
Ζήσε Μάη να φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
Θεός να φυλάει τα λιόδεντρα απ’ το νερό τα Αυγούστου.
Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο. (ο κολιός είναι ψάρι)
Τ’ Αυγούστου και του Γεναριού τα δυο χρυσά φεγγάρια.
Καλός ο ήλιος του Μαγιού, τ’ Αυγούστου το φεγγάρι.
Μακάρι σαν τον Αύγουστο να ‘ταν οι μήνες όλοι.
Ο Αύγουστος και ο τρύγος δεν είναι κάθε μέρα.
Αύγουστος άβρεχτος, μούστος άμετρος.
Να ‘σαι καλά τον Αύγουστο που ‘ναι παχιές οι μύγες.
Η μεγαλύτερη θεομητορική γιορτή της χριστιανοσύνης είναι η Κοίμηση της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου. Πριν από τη γιορτή προηγείται νηστεία 14 ημερών προς τιμή της Παναγίας μας. Αυτή η περίοδος των 15 ημερών ονομάζεται  Δεκαπενταύγουστος. Σε πάρα πολλά μέρη της Ελλάδας αυτή τη μέρα πανηγυρίζουν ναοί και μοναστήρια και οι πιστοί συρρέουν, για να προσευχηθούν στη Μητέρα του Χριστού και Μητέρα όλων μας. Τα πιο ονομαστά πανηγύρια γίνονται στην Τήνο και στην Παναγία Σουμελά, στο όρος Βέρμιο, κοντά στη Βέροια.
Μέσα στον Δεκαπενταύγουστο έχουμε και μια δεσποτική γιορτή, τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου. Τη μέρα αυτή η Εκκλησία ευλογεί του καρπούς της γης και ειδικότερα την πρώτη παραγωγή των σταφυλιών, από τα οποία θα βγει ο πρώτος μούστος και από αυτόν το κρασί.
Εκτός από τις μεγάλες αυτές γιορτές, θα πρέπει να αναφερθεί και η 29^η Αυγούστου, μέρα μνήμης της αποτομής (αποκεφαλισμού) του αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Τη μέρα αυτή η Εκκλησία μας την τιμά με νηστεία. Εκτός από τις γιορτές αυτές, υπάρχουν κι άλλες γιορτές αγίων, κάποιοι από τους οποίους φαίνονται στην παραπάνω εικόνα.

πηγή: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ