Ξεκινώντας...

  Ξεκινώντας αυτή την προσπάθεια με τη βοήθεια του Θεού θα ήθελα να κάνω μια σύντομη προσέγγιση στην πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα ως Έλληνες αλλά κι ώς Ορθόδοξοι.
  Είναι γεγονός φίλοι μου οτι στο σημερινό κόσμο πολλά πράγματα έχουν αλλάξει. Διαχρονικές αξίες όπως η Θεοσέβεια και η φιλοπατρία που χαρακτήριζαν το γένος των Ελλήνων τείνουν να εκλείψουν. Το χειρότερο είναι πως αυτό συμβαίνει μέσα από συστηματικές προσπάθειες ανθρώπων που εξυπηρετούν σκοπούς που ανθρώπου νούς δε μπορεί να συλλάβει και μέσω οργανωμένων σχεδίων σατανικών εγκεφάλων που σκοπό έχουν να αποδομήσουν τους ιστούς της ελληνικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που διαχρονικά όρθωνε το ανάστημά της μέσα από τους αγώνες της και κρατούσε ψηλά το λάβαρο της αληθινής πίστης στον Τριαδικό Θεό, καθώς και την εθνική μας υπερηφάνεια. 

  Όλοι φαντάζομαι λίγο πολύ γνωρίζετε και αντιλαμβάνεστε τους τρόπους με τους οποίους αυτό επιτυγχάνεται αφού όλοι γινόμαστε καθημερινά θεατές ενός έργου τρομακτικού, το οποίο μόνο Θεάρεστο δε θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει. Επίσης μια σειρά από γεγονότα και καταστάσεις που σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους συνθέτουν το πάζλ του σημερινού κόσμου, κομμάτι του οποίου είναι και η πατρίδα μας. Οικονομική κρίση-οικουμενισμός-μακεδονικό ζήτημα-Κυπριακό-αθρόα λαθρομετανάστευση και πολλά άλλα που συμβαίνουν γύρω μας και που φαινομενικά δεν επηρρεάζουν άμεσα τις ζωές μας, οι συνέπειες όμως των οποίων θα γίνουν αντιληπτές στο προσεχές μέλλον. Τέτοια είναι τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα τον τελευταίο καιρό στη Μέση Ανατολή αλλά και στην Ορθόδοξη Ουκρανία.

  Η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται σταδιακά μας βρίσκει όλους να παρακολουθούμε την επικαιρότητα σαν υπνωτισμένοι. Ζαλισμένοι από μνημόνια και οικονομική πίεση, ανήμποροι ή χωρίς διάθεση να αντιδράσουμε βομβαρδιζόμαστε καθημερινώς από σωρεία πληροφοριών και δεδομένων από τα στρατευμένα ΜΜΕ τα οποία παίζουν πολύ καλά το ρόλο που τους αναλογεί στην όλη φαρσοκωμωδία. Η προσοχή μας στρέφεται στα δευτερεύοντα ενώ τα ουσιαστικά περνούν ως ψιλά γράμματα και δε δίνεται σ'αυτά η δέουσα βαρύτητα και προσοχή.
  Δε θα έπρεπε να μας προβληματίζει το γεγονός οτι εντεχνιέντως προωθείται από τη νέα τάξη πραγμάτων υπό τη μορφή κοινοτικών οδηγιών ή κατευθυντήριων γραμμών της Ε.Ε. κάθε είδους διαστροφή ή εκφυλισμός των ηθικών αξιών ως πρόοδος; Ταυτόχρονα ασκούνται πιέσεις ώστε κάθε τι ηθικό, ορθόδοξο, κάθε τι που σχετίζεται με τις αξίες και παραδόσεις του ελληνισμού και αφυπνίζει και τονώνει την εθνική μας υπερηφάνεια και το ηρωικό ελληνορθόδοξο πνεύμα να χαρακτηρίζεται ως ρατσιστικό, σωβινιστικό, αναχρονιστικό, να λοιδωρείται και να γίνονται συστηματικές προσπάθειες να εκλείψει. Καταργούνται οι αργίες που συνδυάζονται με σημαντικές εορτές, καταργείται η αργία της Κυριακής, διδάσκεται αλλοιωμένη ιστορία και θρησκευτικά στα σχολεία, επίκειται να απαγορευτεί το χτύπημα της καμπάνας στις εκκλησίες με το πρόσχημα της διατάραξης, επίκειται το χτίσιμο τζαμιών και παράλληλα προωθούνται και διαφημίζονται τα gay pride, τα σύμφωνα συμβίωσης κτλ.
  Η νεολαία που αποτελεί το μέλλον αυτής της χώρας και ταυτόχρονα το πιό παραγωγικό της κομμάτι, στερείται υγιών προτύπων, βομβαρδίζεται συνεχώς από ξενόφερτα ήθη ενώ ταυτόχρονα εξωθείται στην ξενιτιά προς αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Το όραμα για την Ελλάδα των 2 ηπείρων και των 5 θαλασσών αποτελεί πλέον μια γραφική ιστορία του παρελθόντος ενώ ταυτόχρονα η ίδια η πατρίδα μας τείνει να μετατραπεί σε δυτικό προτεκτοράτο στο οποίο ο γηγενής πληθυσμός θα αποτελεί μειοψηφία και το οποίο θα είναι ο χώρος όπου θα στοιβάζονται οι εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές που θα αναζητούν τη δική τους ''γή της επαγγελίας'', κουβαλώντας μαζί τους όλα τα δεινά που βιώναν στις δικές τους πατρίδες.
  Η νέα τάξη πραγμάτων που προωθεί τον οικουμενισμό, την ''ειρήνη'' την ''πρόοδο'' και την ''ευημερία'' των λαών υπαγορεύει την κατάργηση των διακρίσεων. Στην ουσία επιδιώκει να εξαλείψει κάθε εθνικό και θρησκευτικό χαρακτηριστικό, να καταλύσει την εθνική μας συνείδηση και μέσα από μία πανσπερμία έκφυλων συνηθειών και ιδεών που χαρακτηρίζονται ως προοδευτικές και υπηρετούντες τα ανθρώπινα δικαιώματα, σπέρνει <<καινά δαιμόνια>> διαμορφώνοντας τους ''σκλάβους-πολίτες του κόσμου''. Ας αφυπνιστούμε επιτέλους. Η ανοχή και η αδιαφορία δεν αποτελούν στάση ζωής.
  Στόχος λοιπόν του παρόντος είναι να προστεθεί μία ακόμη φωνή στις ήδη υπάρχουσες που μέσα από τις διάφορες σελίδες και blog αγωνίζονται καθημερινά προσπαθώντας να προβάλλουν την πραγματικότητα κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα. Ορθόδοξο και Ελληνικό.

Γιώργος Τσ.